استرک‌فونتین

غارهای استرک‌فونتَین (به آفریکانس: Sterkfonteingrotte) (به معنی چشمهٔ قوی) مجموعه‌ای از غارهای آهکی است که مورد توجه ویژهٔ دیرینه-انسان‌شناسی قرار دارد. این مجموعه در استان خاوتنگ و در حدود ۴۰ کیلومتری شمال غرب ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی و در منطقهٔ مولدرزدریفت نزدیک به شهر از کروگرزدورپ واقع شده‌ است. سایت‌های باستان‌شناسی سوارتکرانز (در آفریکانس صخرهٔ سیاه) و کروم‌درای (نبش فریب‌کار) هم در همین منطقه‌اند.

استرک‌فونتین یک میراث ملی آفریقای جنوبی است و همچنین در سال ۲۰۰۰ اعلام شد که استرک‌فونتین در فهرست میراث جهانی هم قرار گرفته و منطقه‌ای که این مجموعه در آن واقع شده از سوی یونسکو گهواره نوع بشر خوانده شده‌است. مجموعهٔ غارهای استرک‌فونتین زیستگاه شمار بزرگی از گونه‌های وحشی آفریقایی از جمله، (Belonogaster petiolatr petiolata) یک گونهٔ ویژهٔ زنبور که حضور گسترده‌ای از لانه‌های آن در آن غارها وجود دارد.[۱] تعداد زیادی از باقی‌مانده‌های بشری انسان‌های اولیه در چند دههٔ گذشته در این سایت پیدا شده‌است. این باقی‌مانده‌ها به جنوبی‌کپی (استرالوپیتکوس)، انسان اولیه و پرامردم (پارانتروپوس) نسبت داده شده‌است.

سراسرنماها

[ویرایش]
چهار نگاره پیوسته از زاویه‌های مختلف از اسکلت سر یک جنوبی‌کپی آفریقایی. این استخوان‌ها که از آن به عنوان «کامل‌ترین نمونهٔ» سردهٔ جنوبی‌کپی از تیرهٔ انسانیان و راستهٔ نخستی‌سانان یاد می‌شود، در ۱۸ آوریل ۱۹۴۷ میلادی در استرک‌فونتین و در منطقهٔ معروف به گهواره نوع بشر توسط رابرت بروم و جان رابینسون پیدا شد.
قدمت این فسیل به حدود ۲٫۱۵ میلیون سال پیش بازمی‌گردد و به نام مستعار «خانم پِلس» شهرت یافته‌است.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Keeping, Malcolm G. "Social Behavior and Brood Decline in Reproductive-phase Colonies OfBelonogaster Petiolata(Degeer) (Hymenoptera: Vespidae)." Journal of Insect Behavior 10.2 (1997): 265-78. Web. 20 Sept. 2014.