استوار
| استوار | |
|---|---|
  | |
| کشور | ایران |
| شاخه خدمات | نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی |
| درجه ناتو | OR-9 |
| شکل گرفته | ۱۳۱۳ |
| رتبه بالاتر بعدی | ستوان سوم |
| رتبه پایین‌تر بعدی | گروهبان یکم |
| درجه‌های معادل | رزم‌دار یکم پاسدار ناودار یکم پاسدار ناواستوار یکم |
استوار درجه‌ای درجه‌داری و سمتی در نیروهای مسلح ایران و بسیاری از کشورهای جهان است که پایین‌تر از درجهٔ ستوان و بالاتر از درجهٔ گروهبان جا می‌گیرد.
درجهٔ استوار دو مرحله دارد:
- استوار یکم
- استوار دوم
واژه‌شناسی
[ویرایش]واژهٔ فارسی «استوار» که فرهنگستان ایران به جای واژهٔ فرانسهٔ «sous officier» برگزیده، در فارسی به معنی «محکم و مضبوط؛ مستحکم، حصین» و در پارسی میانه «ōstavār» به معنی «محکم، استوار؛ مؤمن» بوده که ظاهراً از «-ava-stā*» در ایرانی باستان و از ریشهٔ -stā* «بر پا کردن، ایستادن، استوار کردن» در زبان نیاایرانی به‌وجود آمده است.[۱]
پیشینه
[ویرایش]اُستُوار هم‌اکنون یکی از درجه‌های نظامی ایران است و در دورهٔ پهلوی اول، این درجه را «مُعین نایب» می‌نامیدند.[۲]
حقوق استوار
[ویرایش]به موجب بخشنامه، به کلیهٔ دستگاه‌های اجرائی ایران در خصوص نحوهٔ پرداخت حقوق و مزایای کارکنان وظیفه در تاریخ سه‌شنبه، ۱۵ مرداد ۱۳۸۷، حقوق دریافتی استوارها در آن تاریخ بدین‌گونه بود:[۳]
استوار دوم:
- کل حقوق (ریال): ۳۹۵٬۱۳۶؛ بازنشستگی ۹٪: ۳۵٬۵۶۲
- بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۳۹۵۱
- خالص پرداختی (ریال): ۳۵۵٬۶۲۳
استوار یکم
- کل حقوق (ریال): ۴۱۶٬۳۰۴
- بازنشستگی ۹٪: ۳۷٬۴۶۷
- بیمهٔ عمر و حوادث ۱٪: ۴۱۶۳
- خالص پرداختی (ریال): ۳۷۴٬۶۷۴
قوانین مرتبط با استوارها در دورهٔ پهلوی
[ویرایش]قانون راجع به تبدیل درجهٔ استواریکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی به ستوانیارسومی، که در جلسهٔ ۱۳۳۸٫۱۰٫۱۵ به تصویب مجلس سنا رسیده‌بود و مشتمل بر مادهٔ واحده و پنج تبصره است، در جلسهٔ پنجشنبه ۲۵ آذرماه ۱۳۳۸ به تصویب مجلس شورای ملی رسید.[۴]
متن این قانون بدین شرح است:
- مادهٔ واحده - استواریکم‌های خلبانی و فنی نیروی هوایی که حداقل دارای گواهینامهٔ سوم متوسطه بوده و بیش از چهار سال تمام در درجهٔ اخیر قدمتِ خدمت داشته باشند، پس از طی دورهٔ آموزشگاه ستوانیاری به درجهٔ ستوانیارسومی مفتخر می‌گردند.
- تبصرهٔ ۱ - ستوانیاری دارای درجات ۳ و ۲ و ۱ می‌باشد که به‌ترتیب ستوانیارسومی، ستوانیاردومی، ستوانیاریکمی نامیده می‌شوند.
- تبصرهٔ ۲ - حداقل مدت توقف در هر یک از درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی برای ترفیع به درجهٔ بالاتر پنج سال تمام می‌باشد.
- تبصرهٔ ۳ - حقوق درجهٔ این قبیل درجه‌داران در درجات ستوانیارسومی و ستوانیاردومی و ستوانیاریکمی به‌ترتیب معادل حقوق درجهٔ ستوان‌سومی، ستوان‌دومی، ستوان‌یکمی بوده و میزان حقوق سنواتیِ آنان معادل یک‌دهم (۱۰). (۱) حقوق مندرج در مادهٔ ۵۱ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی خواهد بود.
- تبصرهٔ ۴ - شرایط ورود و سایر مقررات مربوط به آموزشگاه ستوانیاری برابر اساسنامه‌ای که به وسیلهٔ نیروی هوایی پیشنهاد و به تصویب وزارت جنگ می‌رسد تعیین خواهد شد.
- تبصرهٔ ۵ - درمورد درجه‌داران خلبان و فنی نیروی هوایی، مقررات این قانون جانشین مقررات مادهٔ ۲۹ قانون استخدام نیروهای مسلح شاهنشاهی و سایر مقررات مربوط به افسریاران خواهد بود.[۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]واژه‌های نو فرهنگستان ایران تا پایان سال ۱۳۱۸، تهران، نشر ابن سینا، ۱۳۱۹ خ.
- ↑ حسن‌دوست، محمد (۱۳۹۳). فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی. فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۵۵-۲. جلد اول: «آ - ب»، ص. ۲۰۸−۲۰۹
- ↑ از فرمان شاهنشاهی تأسیس نیروی هوایی تا دژ پرندهٔ آمریکایی در تهران بایگانی‌شده در ۱ فوریه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine خبرگزاری فارس
- ↑ سایت حقوقی دادخواهی بایگانی‌شده در ۱۵ ژوئن ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، بازدید: مارس ۲۰۰۹.
- ↑ مجموعه قوانین مجلس شورا[پیوند مرده]، بازدید: مارس ۲۰۰۹.
- ↑ همان.
| نظامی |
|  | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| انتظامی |
| |||||||||||||||||||||
 | این یک مقالهٔ خرد نیروهای نظامی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |