اسلام در لبنان

اسلام بر پایه کشور
اسلام در آفریقا
اسلام در آسیا
اسلام در اروپا
اسلام در آمریکا
اسلام در اقیانوسیه
نشان درگاه درگاه اسلام

اسلام در لبنان، به عنوان دین اکثریت مردم لبنان به حساب می‌آید. بر اساس گزارش برخی منابع، ۵۵ درصد از جمعیت این کشور را مسلمانان شکل داده‌اند. اقلیت ۷ تا ۵ درصدی دروزیان در این منطقه نیز، رسماً از فرقه‌های مسلمان شناخته می‌شود. علویان و اسماعیلیان دیگر فرقه‌های حاضر در منطقه هستند.

آمار

[ویرایش]
مسلمانان لبنان[۱][۲][۳][۴][۵][۶]
سال درصد
۱۹۳۲
 
 ۴۹٪
۱۹۸۵
 
 ۷۵٪
۲۰۱۰
 
 ۵۸٪
۲۰۱۲
 
 ۵۹٪
۲۰۱۸
 
 ۶۱٫۱٪

تعداد مسلمانان در کشور لبنان همواره مورد اختلاف و مناقشات بوده‌است. از سال ۱۹۳۲ تا کنون هیچ سرشماری رسمی در لبنان برگزار نشده‌است.[۷] با این وجود گمانه‌زنی‌ها جمعیت مسلمانان در این کشور را ۵۹٫۵ درصد از کل جمعیت کشور عنوان کرده‌است.[۸] تخمین زده شده‌است که جمعیت مسلمانان این کشور ۸٫۶ یا به گزارشی ۱۴ میلیون نفر باشد.[۹][۱۰] در آخرین سرشماری صورت گرفته در لبنان که به سال ۱۹۳۲ صورت گرفته‌است، تعداد مسلمانان به تفکیکی، ۲۲ درصد مسلمانان سنی، ۲۰ درصد مسلمانان شیعه، ۷ درصد مسلمانان دروزی بوده‌است که مجموعاً ۴۹ درصد از کل جمعیت (در آن زمان ۳۸۸٫۴۰۰ نفر از ۷۹۱٫۷۰۰ نفر) را شامل می‌شود.[۱۱]

بر اساس آمارهای منتشر شدهُ ۵٫۲ درصد از کل جمعیت این کشور را پیروان فرقه دروزی شکل داده‌اند. بر اساس آنچه پارلمان این کشور در تعاریف خود آورده‌است، مسلمانان لبنان به پنج دسته سنی، شیعه، دروزی، علوی و اسماعیلی تقسیم می‌شوند.[۱۲][۱۳] مطالعات آزانس اطلاعات مرکزی سیا در سال ۱۹۸۵، نشان می‌دهد که تعداد مسلمانان در این کشور ۷۵ درصد از جمعیت کل (۱٫۶۶۷٫۰۰۰ نفر از ۲٫۲۲۸٫۰۰۰ نفر) می‌باشد که به تفکیک مذهب از ۴۱ درصد شیعه، ۲۷ درصد اهل سنت و ۷ درصد دروزی‌ها تشکیل شده شده‌است.[۱۱][۱۴][۱۵]

پراکندگی جمعیت فرقه‌های مذهبی در لبنان بر اساس آمار سال ۲۰۰۹

فرقه‌ها

[ویرایش]
فرقه‌های اسلامی در لبنان (۲۰۱۸)[۶]
فرقه‌های اسلامی درصد
اهل سنت
 
 ۳۰٫۶٪
شیعه
 
 ۳۰٫۵٪

شیعیان

[ویرایش]

مسلمانان شیعه لبنان که ۲۷ تا ۲۹ درصد از جمعیت این کشور را شامل می‌شوند، غالباً شیعیان دوازده امامی هستند که پس از آنها، شیعیان علوی و اسماعیلیان قرار دارند. رئیس پارلمان لبنان همواره یک مسلمان از مذهب شیعه بوده‌است.[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹] شیعیان در این کشور بیشتر در مناطق شمالی، مرکزی و جنوب بیروت سکونت دارند.[۲۰][۲۱]

اهل سنت

[ویرایش]

مسلمانان سنی لبنان که بیشتر در مناق منیه، دنیه و اکار (شمال لبنان) حضور دارند، در مناصب دولتی، بیشتر حضور داشته و برای تصدی پست نخست‌وزیری این کشور، واجد شرایط هستند.[۲۲][۲۳]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ "Contemporary distribution of Lebanon's main religious groups". Library of Congress. 1988. Retrieved 6 December 2015.
  2. ↑ "Contemporary distribution of Lebanon's main religious groups". theodora.com. 1998. Retrieved 6 December 2015.
  3. ↑ Tom Najem (July 1998). "The Collapse and Reconstruction of Lebanon" (PDF). Durham Middle East Papers. University of Durham Centre for Middle Eastern and Islamic Studies (59). ISSN 1357-7522. Archived from the original (PDF) on 24 March 2012. Retrieved 6 December 2015.
  4. ↑ "Lebanon: Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor - International Religious Freedom Report 2010". U.S. Department of State. 17 November 2010. Retrieved 6 December 2015.
  5. ↑ "Lebanon: Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor - 2012 Report on International Religious Freedom". U.S. Department of State. 20 May 2013. Retrieved 6 December 2015.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "The World Factbook". Cia.gov. Archived from the original on 12 September 2019. Retrieved 30 September 2020.
  7. ↑ "CIA - The World Factbook - Middle East :: Lebanon". CIA Factbook. Washington, DC, USA: Central Intelligence Agency. August 1, 2012. Archived from the original on 12 September 2019. Retrieved August 4, 2012.
  8. ↑ "Statistics Lebanon Beirut-based research firm".
  9. ↑ "Bassil promises to ease citizenship for expatriates". Dailystar.com.lb. Archived from the original on 2 September 2018. Retrieved 2019-04-24.
  10. ↑ "Country Profile: Lebanon". FCO. 3 April 2007. Archived from the original on 31 July 2003. Retrieved 17 November 2017.
  11. ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ "Contemporary distribution of Lebanon's main religious groups". Central Intelligence Agency. Retrieved 2013-12-15.
  12. ↑ Lebanon Country Study Guide Volume 1 Strategic Information and Developments. 2009-06-07. ISBN 978-1-4387-7482-4. Retrieved 2019-04-24.[پیوند مرده]
  13. ↑ Lebanon Country Study Guide Volume 1 Strategic Information and Developments - Google Books. 2009-06-07. ISBN 978-1-4387-7482-4. Retrieved 2019-04-24.[پیوند مرده]
  14. ↑ Lebanon Country Study Guide Volume 1 Strategic Information and Developments. 2009-06-07. ISBN 978-1-4387-7482-4. Retrieved 2019-04-24.[پیوند مرده]
  15. ↑ Lebanon Country Study Guide Volume 1 Strategic Information and Developments - Google Books. 2009-06-07. ISBN 978-1-4387-7482-4. Retrieved 2019-04-24.[پیوند مرده]
  16. ↑ "Lebanon-Religious Sects". GlobalSecurity.org. Retrieved 2010-08-11.
  17. ↑ "March for secularism; religious laws are archaic". NOW Lebanon. Archived from the original on 2012-03-12. Retrieved 2010-08-11.
  18. ↑ "Fadlallah Charges Every Sect in Lebanon Except his Own Wants to Dominate the Country". Naharnet. Retrieved 2010-08-11.
  19. ↑ Hajjar, George J. "Aspects of Christian-Muslim Relations in Contemporary Lebanon". hartsem.edu. Hartford, CT, USA: Hartford Seminary. Archived from the original on August 27, 2012. Retrieved August 4, 2012.
  20. ↑ Lebanon Ithna'ashari Shias Overview بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۲-۰۳ توسط Wayback Machine World Directory of Minorities. June 2008. Retrieved 28 December 2013.
  21. ↑ "Minority Rights Group International: Lebanon: Lebanon Overview". Minorityrights.org.
  22. ↑ "Lebanon". state.gov. Washington, DC, USA: United States Department of State. Retrieved August 4, 2012.
  23. ↑ "Minority Rights Group International: Lebanon: Lebanon Overview". Minorityrights.org.