در ریاضیات، اعداد ابرسِرشتی یا اعداد ابر طبیعی که گاهی اوقات اعداد طبیعی تعمیم یافته یا اعداد اشتاینیتس نامیده میشوند، تعمیمی از اعداد طبیعی هستند. آنها توسط ارنست اشتاینیتس[۱] : 249–251 در سال ۱۹۱۰ به عنوان بخشی از کار او در نظریه میدان استفاده شد.
یک عدد ابرسِرشتی یک حاصلضرب صوری است:
در اینجا همه اعداد اول را به خود میگیرد و هر صفر است، یک عدد طبیعی یا بینهایت. گاهی به جای استفاده میشود. اگر نباشد و فقط تعداد محدودی از ناصفر وجود داشته باشد بنابراین ما آن عدد صحیح مثبت را بازیابی میکنیم.