ال شدای (عبری: אֵל שַׁדַּי) یا بهطور مخفف شدای، یکی از نامهای خدای یهودیان است. معنای دقیق ال شدای مشخص نیست اما ال شدای در آغاز یکی از القاب ال، بزرگترین خدای کنعان، بوده و بعد از اینکه ال و یهوه با یکدیگر ترکیب شدند، ال شدای میان نامهای یهوه جای گرفت.
معنای ال در زبان اوگاریتی/کنعانی واضح به نظر میرسد زیرا ال خدای بزرگ ایشان بود اما معنای «شدای» محل تردید است. «ال شدای» مثل ال علیون، ال علام و ال بثل به دیگر نامهای خدایی خاورمیانه باستان شبیه است.[۱] فرضیههای مختلفی دربارهٔ معنای ال شدای وجود دارد که برخی از آنان چنین است:[۲]