الایوپلاستها (Elaioplasts) یکی از سه شکل احتمالی لوکوپلاستها هستند. عملکرد اصلی الایوپلاستها سنتز و ذخیرهٔ اسیدهای چرب، ترپنها و سایر لیپیدها است و میتوان آنها را در برگهای جنینی دانههای روغنی، مرکبات و همچنین پرچم بسیاری از گیاهان گلدار یافت.[۱][۲][۳][۴]
مانند بسیاری از لوکوپلاستها، الایوپلاستها اندامکهایی بدون رنگدانه هستند که قادر به تناوب بین اشکال مختلف پلاستیدها هستند. این اندامک، بهطور خاص مسئول ذخیرهسازی و سوختوساز لیپیدها است.[۵] مطالعات اخیر نشان دادهاند که این اندامکها در تشکیل ترپنها و اسیدهای چرب شرکت میکنند.[۲][۳] بهطور معمول، آنها به صورت اندامکهای کوچک و گِرد حاوی قطرات روغن ظاهر میشوند. لیپیدهای موجود در الایوپلاستها منعکس کننده چربیهای سنتز شده توسط پروکاریوتها، عمدتاً تریگلیسرول و استرهای استرول هستند که در قطرات قابل مشاهده با میکروسکوپ جمع میشوند.[۱] الایوپلاستها همچنین حاوی پروتئینهای مرتبط با پلاستوگلوبولها مانند فیبرلینها هستند.[۴] در کنار تاپتوزومها (خوشههایی از روغن و پروتئینهای تولید شده توسط شبکه آندوپلاسمی)، الایوپلاستها اغلب در تاپتوم پرچم گیاهان آنژوسپرم یافت میشوند.[۱] الایوپلاستها که در دانههای روغنی نیز یافت میشوند، لیپیدهایی را برای تبدیل شدن به کربوهیدراتها فراهم میکنند که به عنوان منبع انرژی در جوانهزنی جنین گیاه عمل میکنند.[۴] نشان داده شدهاست که مرکبات دارای تعداد زیادی الایوپلاست در پوست میوه خود هستند که برای تولید ترپنها ضروری هستند.[۵]
در داخل گیاه، الایوپلاستها و همچنین تمام پلاستیدهای دیگر، از پروپلاستیدها در محل تقسیم ساقه (مریستم) بهوجود میآیند. این پروپلاستیدها هنوز متمایز نشدهاند و به همین دلیل، میتوانند بر حسب نیاز، به انواع مختلف پلاستیدهای شناختهشده تبدیل شوند.[۶] در سلولهای رویشی، پروپلاستیدها معمولاً یک مسیر رشد یکطرفه را دنبال میکنند و هیچ تغییری بین یک شکل و شکل دیگر وجود ندارد. با این حال، سلولهای تولید مثلی ممکن است دارای پلاستیدهایی باشند که بهطور مکرر به یکدیگر تبدیل میشوند.[۷] در پرچم گیاهان گلدار، الایوپلاستها نشاندهندهٔ مرحلهٔ نهایی رشد پلاستید در تاپتوم است که بسته به گونه و استراتژی گردهافشانی مستقیماً از پروپلاستیدها یا بهواسطهٔ تبدیل پلاستیدهای دیگر ظاهر میشود.[۷]
فرض بر این است که پلاستیدها از یک رویداد درونهمزیستی بین یک یوکاریوت باستانی و نیای سیانوباکتری بیش از ۱ میلیارد سال پیش منشأ گرفتهاند.[۸][۹] از زمان انجام این همزیستی، اندازهٔ ژنوم پلاستیدها، بهطور قابل توجهی کاهش یافتهاست.[۱۰]
مانند بسیاری از پلاستیدها، الایوپلاستها از طریق شکافت دوتایی مستقل از تقسیم سلول مادری تکثیر میشوند که این ویژگی، نشاندهندهٔ منشأ و نَسَب باکتریایی آنهاست. این شکافت، درست پیش از سیتوکینز سلول مادری طی تقسیم سلولی اتفاق میافتد و محصولات بهدست آمده، بهعنوان جزئی از سیتوپلاسم به سلولهای دختری منتقل میشوند.[۱]
در نتیجهٔ توانایی تبدیل متقابل بین انواع مختلف پلاستیدها، الایوپلاستها پلاستوم (ژنوم پلاستید) یکسانی را با سایر پلاستیدها به اشتراک میگذارند و عمدتاً از طریق سلول مادری در آنژیوسپرمها به ارث میرسند.[۵][۷]
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Wise2007
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
<ref>
نامعتبر؛ نام «pmid 29423236» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
<ref>
نامعتبر؛ نام «Clément 2001» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).