| الکترو هاوس | |
|---|---|
| ریشه‌های فرهنگی | اواسط دهه ۱۹۹۰ - اواسط دهه ۲۰۰۰، اروپا |
| سازهای معمول |
|
| فرم‌های مشتق‌شده | |
| زیرژانرها | |
| |
| سایر مطالب | |
الکترو هاوس ژانری از موسیقی رقص الکترونیک است که متشکل از بیسی سنگین و تندایی نزدیک بر ۱۲۸ ضرب بر دقیقه است. این عبارت برای توصیف سبک موسیقی بسیاری از ۱۰۰ هنرمند برتر نظرسنجی مجله دی‌جی همچون بنی بناسی، اسکریلکس، استیو آئوکی و ددماوس استفاده شد.
| داچ هاوس | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | |
| ریشه‌های فرهنگی | اواخر دههٔ ۲۰۰۰، هلند |
| سازهای معمول | |
داچ هاوس (انگلیسی: Dutch house)، که گاه از آن با عنوان «درتی داچ» (انگلیسی: Dirty Dutch) یاد می‌شود، زیرسبکی از الکترو هاوس است که ریشه در هلند دارد و تا سال ۲۰۰۹ به شهرت نسبی رسید،[۱] و در اصلی توسط واتو گنزالز، افروجک و دی‌جی چاکی پایه‌گذاری شد. این سبک در درجهٔ اول به‌واسطهٔ ریتم‌های پیچیدهٔ ساخته‌شده از کیت‌های درام الهام‌گرفته از موسیقی لاتین، تأکید کمتر بر بیس‌لاین و سینث‌های اصلی ریز در اکتاوهای بالا شناخته می‌شود. سبک‌هایی نظیر دیترویت تکنو، هیپ هاپ و سایر سبک‌های شهری موسیقی از جمله سبک‌های الهام‌بخش این سبک بوده‌اند.[۲]
| فیجت هاوس | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | |
| ریشه‌های فرهنگی | اواسط دههٔ ۲۰۰۰، اروپا |
| سازهای معمول |
|
فیجت هاوس (انگلیسی: Fidget house)، یا فیجت، «به‌واسطهٔ خرده‌وکال‌های گرفته‌شده از آثار دیگر، بیس‌لاین‌های کثیف برده‌شده با نت‌های خمیده و استب‌های سینث به سبک رِیو بر روی ضرب‌های ۴/۴ به سبک گلیچ شناخته می‌شود»[۳] این سبک از سبک‌های دیگر شامل شیکاگو هاوس، دیترویت تکنو، بالتیمور کلاب، کودورو و هیپ هاپ الهام گرفته است.[۳] موسیقی‌دانانی که در این سبک فعالیت می‌کنند شامل بلادی بیت‌رویتس، ای‌سی سلیتر،× دینجر، مروه، جک بیتس و سوئیچ می‌شوند. نام این سبک به‌عنوان اصطلاحی از سوی جسی رز و سوئیچ، دی‌جی/تهیه‌کنندگان این سبک به‌عنوان «یک شوخی که اکنون کمی از حد گذشته است» ابداع و مطرح شد.[۳]
| کامپلکسترو | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | |
| ریشه‌های فرهنگی | اواخر دههٔ ۲۰۰۰ – اوایل دههٔ ۲۰۱۰، ایالات متحده |
| سازهای معمول |
|
کامپلکسترو (انگلیسی: Complextro) به‌واسطهٔ بیس‌لاین‌های گلیچی و پیچیده و نیز جزئیات ایجادشده به‌واسطهٔ برش شدید بین سازهای مختلف به‌صورت متوالی شناخته می‌شود.[۴][۵] این اصطلاح که یک تکواژ چندوجهی از واژه‌های «کامپلکس» (به معنی پیچیده) و «الکترو» است،[۴][۵][۶] نخستین بار توسط پورتر رابینسون برای توصیف آثار موسیقایی که خود در سال ۲۰۱۰ تولید می‌کرد، مورد استفاده قرار گرفت.[۶][۷] او از صداهای بازی‌های ویدئویی و چیپ‌تیون در کنار موسیقی تولیدشده با سینث‌سایزهای آنالوگ در دههٔ ۱۹۸۰ به‌عنوان عناصر الهام‌بخش آثار موسیقایی خود یاد کرده است.[۸]
| ملبورن باونس | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی |
|
| ریشه‌های فرهنگی | اوایل دههٔ ۲۰۱۰، استرالیا |
| سازهای معمول |
|
ملبورن باونس (انگلیسی: Melbourne bounce) زیرسبکی از موسیقی الکترو هاوس است که ریشه در ملبورن، استرالیا دارد و پیشروی از سبک آپ‌تمپو و تحت الهام از سازهای بادی داچ هاوس، سینث‌های تک ترنس، استب‌های الکترو هاوس و بیس‌لاین‌های الهام‌گرفته از اسکوز هاوس از مشخصه‌های آن است[۹] که گاه شامل المان‌های اسید هاوس و سایترنس نیز می‌شود.[۱۰] قطعه‌های این سبک عموماً دارای تندای ۱۲۸ ضرب در دقیقه هستند. نام این سبک اصطلاحی است که برای توصیف آثار برخی از دی‌جی/تهیه‌کنندگان از جمله دیورو، جوئل فلچر، ویل اسپارکس، وینای و تی‌جی‌آر در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ مورد استفاده قرار گرفت. این سبک متشکل از بیس‌های ضد ضرب و جهنده، به‌همراه لید تشکیل‌شده از وکال‌های خرد شده، صدای خشن سازهای بادی و فیل‌های ۸ میزانی با اسنیر پیش از دراپ تشکیل شده است.[۱۱] آثار ملیبورن هاوس معمولاً حاوی ساخار ضربی تکرار شونده به‌همراه مقداری از انباشت‌ها و دراپ‌های ملایم در سرتاسر قطعه هستند. پیدایش این سبک به‌عنوان تلاقی میان المان‌ها و استایل‌های ملبورن هاوس/مینیمال کلید خورد. ملبورن باونس در حدود میانه‌ها تا پایان سال ۲۰۱۲ و به شهرت رسید و از سال ۲۰۱۳ به بعد روند ثابتی در رشد را تجربه کرده. در سال ۲۰۱۴، آثار جوئل فلچر، ویل اسپارکس و اوبرجکد به‌طور محلی و بین‌المللی توسط دی‌جی‌ها مورد استفاده قرار گرفته و پخش می‌شدند و الهام‌بخش سبک رقص الکترونیک هنرمندانی نظیر استیو آئوکی، تی‌جی‌آر و هنرمندان دیگر بودند.[۱۲]
Known for their fusion of musical genres such as house, hip-hop, electro, urban and techno showcasing both Dutch and internationally acclaimed artists alike, the Dirty Dutch events have escalated to accommodate the huge demand, consistently selling out to tens of thousands of partygoers.
... fidget house – a joke term made up a few years ago by Switch and Jesse Rose... Fidget producers like to think of themselves as global music connoisseurs, hand-picking bits from genres such as Chicago house, rave, UK garage, US hip-hop, Baltimore club, Kuduro and other "authentic" world music genres.
The genre's name is a combination of the words 'Complex' and 'Electro' creating 'Complextro.' Producing this form of music is incredibly intricate and often requires a large amount of instruments that are layered close to each other within a piece of music sequencing software. This often results in a glitch, giving the genre its unique feel. ... Complextro is slowly gaining worldwide popularity due to high profile electronic producers such as Skrillex, Porter Robinson, and Crookers.
It is said to have elements of dubstep and fidget house.Like conducting for a punchy electro orchestra, each 'instrument' gets a moment of focus before leaping to another, uniting them all in a compelling way. YouTube generation musicologists have dubbed this sound 'complextro' (a mash-up of 'complex' and 'electro') ...
when i made [the word 'complextro'], i wanted a portmanteau to describe my sound. complex+electro=complextro. it has since become the name of the style