الیاس خوری

الیاس خوری
خوری در دانشگاه بوستون
زادهٔ۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۴۸
بیروت، لبنان
درگذشت۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ (۷۶ سال)
بیروت، لبنان
تحصیلاتدکترای تاریخ اجتماعی دانشگاه پاریس
آثار برجستهدروازه خورشید

الیاس خوری (۱۲ ژوئیه ۱۹۴۸ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴) نویسنده، تحلیلگر سیاسی اهل لبنان بود. او مدیر تحریریهٔ ضمیمهٔ ادبی مجله النهار در زادگاه خود بود. او در دانشگاه‌های لبنان و آمریکا درس خواند و رمان‌هایش به زبان‌های فرانسوی، انگلیسی، آلمانی، ایتالیایی، سوئدی، نروژی، هلندی و عبری ترجمه شده است.[۱][۲][۳]

دکتر یمنی العید منتقد ادبی دربارهٔ الیاس خوری می‌نویسد:

«الیاس خوری سعی می‌کند تا صیغه‌ای تألیفی از تصاویری تکه‌تکه شده به وجود آورد و به این معنا که روایت او از حکایت‌های متداخل و روایت‌هایی که بر روی هم چفت شده‌اند به وجود می‌آید. این سبک به نوعی مدور کردن زمان اشاره دارد، انگار که شخصیت‌ها دور مصیبت مشترک خود حلقه زده و حکایت می‌کنند.

همچنین ادوارد سعید، الیاس خوری را به عنوان یک فراروندهٔ موفق از نجیب محفوظ معرفی می‌کند.[۴]

زندگی

[ویرایش]

الیاس خوری در سال ۱۹۴۸ میلادی در منطقهٔ اشرفیه بیروت لبنان به دنیا آمد. او نویسنده یازده رمان و چهار کتاب نقد و سه نمایشنامه بود. او با رمان در باب روابط دایره(۱۹۷۵)در ردیف ادیبان عرب قرار گرفت و حرکت جدیدی در جهت مدرنیسم آغاز کرد. خوری به حقوق انسانی فلسطینی‌ها اعتقاد دارد و از یک اردوگاه پناهندگان در اردن دیدن کرد. او سردبیر روزنامهٔ فرهنگی بیروت به نام النهر و استاد برجسته خاورمیانه و مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک بود.
خوری در ادبیات معاصر عرب نقش مؤثری داشت و مدافع آزادی بیان و دموکراسی بود.[۵]

خوری در ۲۰۱۶

الیاس خوری در ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۴ در بیروت درگذشت.[۶][۷]

جوایز

[ویرایش]

جایزه سلطان العویس از میان ۱۱۰۷ نامزد است که یکی از معروف‌ترین جایزه‌های جهان عرب به حساب می‌آید که الیاس خوری توانست این جایزه را از آن خود کند.[۸] این جایزه هر دو سال یک بار از سوی مؤسسه فرهنگی سلطان بن علی الاویس به برجسته‌ترین نویسندگان عرب اعطا می‌شود.[۹] خوری در سال ۱۹۹۸ جایزه فلسطینی دروازهٔ خورشید را نیز دریافت کرد.

آثار

[ویرایش]

بسیاری رمان‌های مهم او را موارد زیر می‌دانند:

  • کوه کوچک ۱۹۷۷
  • سفر گاندی کوچک۱۹۸۹
  • سرزمین غریبان ۱۹۹۳
  • دروازه خورشید ۱۹۹۸
  • یالو ۲۰۰۲
  • آینه‌های شکسته ۲۰۱۲[۱۰]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ شماره ۱۲۷۶، چهارشنبه، ۱ تیر 1390، 2011 22 June، ۲۱ رجب ۱۴۳۲، الیاس خوری و هویت روایی
  2. ↑ روزنامه شرق[پیوند مرده]
  3. ↑ «المقاومة». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
  4. ↑ «سایت رحیم فروغی». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
  5. ↑ نورمگز
  6. ↑ "Lebanese novelist Elias Khoury dies aged 76". Al Jazeera (به انگلیسی). Retrieved 16 September 2024.
  7. ↑ Cachia, Pierre; Campbell, Robert B. (July 1998). "A Aʿlām al-adab al-ʿarabī al-muʿaṣir: Siyar wa siyar dhātiyya. English Title Page: Contemporary Arab Writers: Biographies and Autobiographies". Journal of the American Oriental Society. 118 (3): 410. doi:10.2307/606073. ISSN 0003-0279. JSTOR 606073.
  8. ↑ جام جم آنلاین
  9. ↑ «کتاب نیوز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ دسامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ مه ۲۰۱۲.
  10. ↑ شماره ۱۴۰۶، چهارشنبه، ۹ آذر 1390، 2011 30 November، ۰۵ محرّم ۱۴۳۳، الیاس خوری و سینالکول

پیوند به بیرون

[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به الیاس خوری در ویکی‌گفتاورد موجود است.