انکار نسلکشی تلاشی است برای دست کم گرفتن اظهارات مبنی بر مقیاس و شدت رویدادی از یک نسلکشی. این انکار نسلکشی را معمولاً شکلی از تجدید نظر طلبی تاریخی در نظر میگیرند. فرق بین مورخان قابل احترام آکادمیک و آنان که تجدید نظر طلبان ناموجه هستند در تکنیکهایی است که در نوشتن چنین تاریخهایی استفاده میشود. دقت و بررسی مجدد در قلب پژوهش تاریخی جای دارند. مانند هر رشته آکادمیک دیگری، مقالات تاریخ دانان به داوری همتا ارائه میشود. تجدید نظر طلبان ناموجه به جای در معرض چالشهای داوری همتا قرار دادن کارهایشان، تاریخ را بازنویسی میکنند تا برای رسیدن به نتیجهشان با استفاده از هر تعدادی از ترفندها و مغالطههای لفاظانه، کلیشهای را پشتیبانی کنند که اغلب سیاسی است.
قربانیان:
ارتکابگران: