اوریجن پاگانی (یونانی: Ὠριγένης؛ اوایل قرن سوم میلادی) فیلسوف افلاطونی بود که در اسکندریه زندگی میکرد. او شاگرد آمونیوس ساکاس که با فلوطین در مدرسه فلسفی آمونیوس در اسکندریه معاصر بود.[۱] برخی از محققان بر این باورند که این اوریجن همان فیلسوف و الهیدان مشهور مسیحی است که توسط آمونیوس آموزش دیده است.[۲][۳] از او با عنوان اوریجن پاگانی یاد میشود تا از اوریجن مسیحی متمایز شود.[۴]
اوریجن سه بار در زندگی پلوتینوس اثر پورفیری ذکر شده است،[۵] که در آن پورفیری بسیار مهربانتر از اوریجن مسیحی او را نقل کرده است، زیرا از او متنفر بود.[۶] او همچنین چندین بار توسط پروکلس ذکر شده است، و نقل شده است که اوریجن، فلوطین و کاسیوس لونگینوس با احترام با او رفتار میکردند.[۶] به گفته پورفیری، فلوطین گفته است چیزی برای یاد دادن به او ندارد.[۵]
تنها وجهی از آرای فلسفی او که مشخص است، این است که او اصل اول مانند فلوطین واقعیت را ورای عقل و هستی یگانه نگذاشته است، بلکه اصل اول، عقل اعلا و موجود اولیه بود[۷] که نشان میدهد که دیدگاه او افلاطونیسم میانی بود تا نوافلاطونی فلوطنین.[۸]