![]() | |
![]() | |
دادههای بالینی | |
---|---|
نامهای تجاری | Myonal |
AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
روش مصرف دارو | O |
کد ATC | |
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس |
|
پابکم CID | |
دراگبنک | |
کماسپایدر | |
UNII |
|
KEGG | |
ChEBI | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C۱۷H۲۵N۱O۱ |
جرم مولی | ۲۵۹٫۳۹۳ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
| |
![]() ![]() |
اپریسون (انگلیسی: Eperisone) (فرموله شده به عنوان نمک هیدروکلراید اپریسون) یک داروی ضد اسپاسم است.
این دارو با شل کردن عضلات اسکلتی و عضلات صاف عروقی عمل می کند و اثرات مختلفی مانند کاهش میتونی، بهبود گردش خون و سرکوب رفلکس درد را نشان می دهد. این دارو با کاهش درد، ایسکمی و هیپرتونی در عضلات اسکلتی، دایره باطل میتونی را مهار میکند، بنابراین سفتی و اسپاستیسیته را کاهش میدهد و حرکت عضلات را تسهیل میکند.
اپریسون همچنین سرگیجه و وزوز گوش مرتبط با اختلالات عروق مغزی یا اسپوندیلوز گردن را بهبود می بخشد.[۱]
اپریسون در مقایسه با سایر داروهای ضد اسپاسم، میزان آرامبخشی نسبتاً کمی دارد. این امر کاربرد بالینی دارو را ساده می کند و آن را به انتخابی جذاب برای بیمارانی تبدیل می کند که بدون کاهش هوشیاری نیاز به درمان ضد اسپاسم دارند.
این دارو همچنین حرکت ارادی اندام فوقانی و تحتانی را بدون کاهش قدرت عضلانی تسهیل می کند. بنابراین در مرحله اولیه توانبخشی و به عنوان یک داروی حمایتی در طول درمان توانبخشی بعدی مفید است.
اپریزون در بیماران مبتلا به حساسیت مفرط شناخته شده به دارو منع مصرف دارد.[۶] عوارض جانبی: آرامش بیش از حد "بسیار نادر"، معده درد، حالت تهوع، سرگیجه، بی اشتهایی، خواب آلودگی، بثورات پوستی، اسهال، استفراغ، سوء هاضمه، اختلالات گوارشی، بی خوابی، سردرد، یبوست و غیره.[۷]
شوک و واکنش های آنافیلاکتوئیدی: در صورت بروز علائمی مانند قرمزی، خارش، کهیر، ادم صورت[۸] و سایر نقاط بدن، تنگی نفس و غیره، درمان باید قطع شود و اقدامات مناسب انجام شود. سایر عوارض جانبی: کم خونی، بثورات پوستی، خارش، خواب آلودگی، بی خوابی، سردرد، تهوع و استفراغ، بی اشتهایی، درد شکم، اسهال، یبوست، احتباس ادرار یا بی اختیاری.
گزارشهایی مبنی بر ایجاد اختلال در سکونت چشمی پس از مصرف همزمان داروی مرتبط تولپریسون هیدروکلراید و متوکاربامول وجود دارد.