اگنس کالامار

اگنس کالامار
کالامار در کنفرانس بین‌المللی آزادی رسانه، سال ۲۰۱۹
ملیتایالات متحده آمریکا، فرانسه
تحصیلاتمؤسسه مطالعات سیاسی گرونوبل
دانشگاه هاوارد
دانشکده جدید تحقیقات اجتماعی
پیشه(ها)فعال حقوق بشر و پژوهش‌گر
سال‌های فعالیت۱۹۹۵-اکنون
کارفرماکمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد

اَگنِس کالامار (به فرانسوی: Agnès Callamard‎؛ زادهٔ ۱۹۵۰) یک کارشناس حقوق بشر اهل فرانسه ساکن ایالات متحده آمریکا و دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل است[۱] وی پیش از این گزارشگر ویژه در مورد اعدام‌های فراقانونی، سریع یا خودسرانه در دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد (OHCHR) از سال ۲۰۱۶ بود.[۲]اگنس کالامار همچنین از سال ۲۰۱۳ مدیر پروژه آزادی بیان جهانی در دانشگاه کلمبیا است.[۳]

تحصیلات

[ویرایش]

کالامار مدرک کارشناسی خود را در ۱۹۸۵از انستیتوی سیاست‌های گرونوبل دریافت کرد. وی در ۱۹۸۸ از دانشگاه هاوارد فارغ‌التحصیل شد. او در ۱۹۹۵ دکترای علوم سیاسی خود را از دانشکده جدید تحقیقات اجتماعی در نیویورک دریافت کرد.

کالامار در ۲۰۱۱

سابقه حرفه‌ای

[ویرایش]

کالامار در زمینه ابتکارات بین‌المللی حقوق بشر به عنوان متخصص با سازمان ملل متحد همکاری‌اش را آغاز نمود و تحقیقات خود را در زمینه حقوق بشر در تعدادی از کشورهای آفریقا، آسیا و خاورمیانه انجام داد. وی فعالیت‌هایش را در زمینه‌های حقوق بشر، حقوق زنان، جنبش‌های پناهندگان و پیگیری و پاسخگو کردن کشورها در این زمینه گسترش داد. کالامار در زمینه جنبش‌های بین‌المللی پناهندگان با مرکز مطالعات پناهندگان در تورنتو همکاری گسترده‌ای داشته‌است.

در ماه مه ۲۰۱۷، کالامار در کنفرانسی در فیلیپین شرکت کرد که باعث شد صفحه او در ویکی‌پدیا مورد تهاجم قرار گیرد،[۴][۵] او اظهار داشت دیدار وی از فیلیپین رسمی نبوده‌است.[۶]

سازمان عفو بین‌الملل

[ویرایش]

اَگنِس کالامار از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱ به عنوان هماهنگ‌کننده سیاست‌های تحقیقاتی و رئیس کابینه دبیرکل سازمان عفو بین‌الملل خدمت کرد. او در سازمان عفو بین‌الملل حقوق بشر زنان را بر عهده داشت. کالامار تحقیقات حقوق بشر را در تعداد زیادی از کشورهای آفریقا، آسیا و خاورمیانه انجام داده‌است. کالامار در ۲۸ مارس ۲۰۲۱ به عنوان دبیرکل عفو بین‌الملل منصوب شد.[۷]

دبیرکل شورای عالی هماهنگی امور بشردوستانه

[ویرایش]

در ۲۰۰۱، کالامار به تلاش‌های بشردوستانه خود ادامه داد تا اینکه در ۲۰۰۳ دبیرکلی شورای عالی هماهنگی امور بشردوستانه را برعهده گرفت، وی رهبری نظارت بر اقدامات میدانی در افغانستان، کامبوج و سیرالئون را دنبال کرد و با ایجاد اولین نهاد خودکفا بین‌المللی به تقویت آژانس‌های بشردوستانه پرداخت و اینکه بتوانند در برابر فاجعه متعهد و پاسخگو باشند- اَگنِس تا ۲۰۰۴ در این سمت خدمت کرد.

سازمان ماده ۱۹

[ویرایش]

از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۳، کالامار به عنوان مدیر اجرایی سازمان ماده ۱۹ که یک سازمان حقوق بشری است خدمت کرد.

دانشگاه کلمبیا

[ویرایش]

از نوامبر ۲۰۱۳، کالامار مدیر سازمان ابتکار جهانی آزادی بیان در دانشگاه کلمبیا شد.

آثار و انتشارات

[ویرایش]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Vibar, Ivy Jean (5 May 2017). "UN rapporteur's Wikipedia page defaced upon visit to PH". ABS-CBN News.
  2. ↑ "Dr. Agnes Callamard, Special Rapporteur on extrajudicial, summary or arbitrary executions". Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (OHCHR).
  3. ↑ "People: Agnès S. Callamard". Global Freedom of Expression Project, Columbia University. Archived from the original on 23 December 2018. Retrieved 11 March 2020.
  4. ↑ Vibar, Ivy Jean (5 May 2017). "UN rapporteur's Wikipedia page defaced upon visit to PH". ABS-CBN News.
  5. ↑ Cabato, Regine (5 May 2017). "Malacañang slams visit of UN rapporteur to PH". CNN Philippines (به انگلیسی). Archived from the original on 16 February 2019. Retrieved 5 April 2021.
  6. ↑ Callamard, Agnes (5 May 2017). "Special Rapporteur rejects misinformation about her current academic visit to Philippines". Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (OHCHR).
  7. ↑ «Dr. Agnès Callamard appointed as Secretary General of Amnesty International». Amnesty International USA (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۰۳.

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ اگنس کالامار موجود است.
آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد یک فعال حقوق بشر است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.