ایدئالیسم عینی
ایدئالیسم عینی نظریه‌ای فلسفی است که ماهیت مثالی و معنوی جهان را تأیید می‌کند و ایده‌ای که جهان از آن ساخته شده را به شکل عینی و عقلانی در واقعیت تصور می‌کند تا محتوای ذهنی ذهن یا بازنمایی ذهنی.[۱][۲]
حامیان قابل توجه
[ویرایش]- افلاطون
- فریدریش ویلهلم یوزف شلینگ
- گئورگ ویلهلم فریدریش هگل
- چارلز سندرز پیرس
- برنارد بوزنکت[۳]
- جوسایا رویس
- مایکل اوکشات
منابع
[ویرایش]- ↑ "idealismo nell'Enciclopedia Treccani". www.treccani.it (به ایتالیایی). Retrieved 2023-05-09.
- ↑ "Michael Oakeshott | British political theorist | Britannica". www.britannica.com (به انگلیسی). Retrieved 2023-05-09.
- ↑ Nicholson, Peter P. (2016). "Bosanquet, Bernard (1848–1923)". Routledge Encyclopedia of Philosophy. London: Routledge. doi:10.4324/9780415249126-dc006-1. ISBN 9780415250696.
 | این یک مقالهٔ خرد فلسفه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |