موسسه تحقیقاتی فرانسه برای بهرهبرداری از دریا | |
Institut français de recherche pour l'exploitation de la mer (فرانسوی) | |
نام پیشین | CNEXO: مرکز ملی بهرهبرداری از اقیانوسها، مؤسسه علمی و فنی شیلات دریایی |
---|---|
بنیانگذاری | ۱۹۸۴ |
گونه | علمی دولتی |
مکان |
|
رئیس | فرانسوا هولیه مدیر اجرایی (مدیر عامل) |
بودجه | ۲۱۳ میلیون یورو[۱] |
کارمندان | ۱۹۵۳[۱] |
وبگاه | |
نام پیشین | CNEXO: مرکز ملی بهرهبرداری از اقیانوسها، مؤسسه علمی و فنی شیلات دریایی |
ایفرمر به شکل کامل مؤسسه تحقیقاتی فرانسه برای بهرهبرداری از دریا (به فرانسوی: Institut Français de Recherche pour l'Exploitation de la Mer) یک مؤسسه اقیانوسشناسی در برست، فرانسه است. یک مؤسسه صنعتی و تجاری عمومی (ÉPIC) تحت نظارت وزارت انتقال زیستمحیطی و وزارت آموزش عالی، تحقیقات و نوآوری فرانسه است.[۲]
بودجه ایفرمر به برنامه ۱۷۲ تحقیق و آموزش عالی وزارت آموزش عالی، تحقیقات و نوآوری تحت PLF ۲۰۱۶ پیوست شدهاست. این مؤسسه از ادغام دو سازمان مرکز ملی بهرهبرداری از اقیانوسها (CNEXO) و مؤسسه علمی و فنی شیلات دریایی (ISTPM) با فرمان ۵ ژوئن ۱۹۸۴ متولد شد.
در سال ۲۰۲۱، ایفرمر از یک نهاد جدید به نام کمیته ذینفعان تشکیل شدهاست که به افراد و نهادهای مرتبط با مسائل اقیانوسی فرصت ارائه نظر میدهد و به آنها اجازه میدهد تا در مورد موضوعات مرتبط با اقیانوسها صحبت کنند.
ایفرمر فعالیتهای تحقیقاتی خود را در زمینههای زیر متمرکز میکند:
در سال ۱۹۸۵، ایفرمر با دکتر رابرت بالارد برای یک همکاری در نهایت موفقیتآمیز برای یافتن لاشه کشتی آراماستایتانیک شریک شد. در سال ۱۹۹۴ ایفرمر در نجات محموله از اساسجان بری کمک کرد.
ایفرمر تعدادی کشتی از جمله زیردریایی ناوتیل را اداره میکند.
در سال ۲۰۰۸، ایفرمر با دکتر بروس شیلیتو برای آزمایش و عملیات اولیه پریسکوپ، یک دستگاه بازیابی ماهی در اعماق دریا، شریک شد.[۳]
در سال ۲۰۲۳، ایفرمر کشتی آتلانته و ویکتور ۶۰۰۰ را برای عملیات نجات زیردریایی تیتان فرستاد.
با توجه به مرگ ناگهانی و غیرمعمول صدفهای فرانسوی از سال ۲۰۰۸، دادگاه اداری رن، که درخواست تحقیقات قضایی را در سال ۲۰۱۰ دریافت کرده بود، نقش ایفرمر در مواجهه با عفونت هرپسی که صدفها را تحت تأثیر قرار میدهد، را شدیداً مورد انتقاد قرار داد.[۴] از سوی دیگر، صاحبان صنعت صید صدفها ایفرمر را به این متهم میکنند که از طریق ایجاد و تجاریسازی صدفهای تریپلوئید (صدفهای نابارور که در سطح کروموزومها رشد و سریع تغییر میکنند)، باعث تضعیف ژنتیکی میراث صدفهای سنتی دوبلگونه شدهاست.[۵] این شبههها منجر به اقدام یکی از انجمنهای آنها در ماه اکتبر ۲۰۱۴ برای اقامه دعوای اسطراعی در دادگاه اداری رن علیه ایفرمر شد.[۶]
ایفرمر در ۲۶ سایت، از جمله پنج مرکز اصلی (بولون، برست، نانت، تولون و تاهیتی)، با دفتر مرکزی در برست واقع شدهاست. حدود بیست بخش تحقیقاتی به این مراکز مرتبط هستند:
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (link)