ایلیا ابوماضی
ایلیا ابوماضی ایلیا ابوماضی Elia D. Madey | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۸۸۹ روستای المحیدثه منطقه بکفایه لبنان |
| درگذشت | ۱۹۵۷ |
| ملیت | لبنانی/آمریکایی |
| پیشه(ها) | شاعر، روزنامه‌نگار و ناشر |
ایلیا ابوماضی (به انگلیسی: Elia Abu Madi) (۱۸۸۹، روستای المحیدثه منطقه بکفایه لبنان – ۱۹۵۷، نیویورک) شاعر لبنانی-آمریکایی است که از وی در کنار شاعرانی همچون جبران خلیل جبران، امین الریاحی و میخاییل نعیمه نام برده می‌شود.[۱]
تأسیس روزنامهٔ سیاسی - اجتماعی «السمیر» به زبان عربی در آمریکا از یک سو و هنر شاعری وی از سوی دیگر، نام او را بلندآوازه ساخته است. ابوماضی یکی از بنیان‌گذاران ادبیات اعراب دور از وطن (ادبیات مَهجَر) به حساب می‌آید. او و همفکرانش خواستار تحولی بنیادین در ادبیات معاصر عربی نبودند و در این راه به موفقیت‌های بزرگی دست یافتند یکی از بارزترین وجوه اندیشهٔ این شاعر، تأثیرپذیری وی از اندیشهٔ خیام و ابوالعلاء معری در زمینهٔ فلسفه هستی است. از دیگر مفاهیم کلیدی شعر وی عشق و زیباپرستی است. همچنین میهن‌پرستی به دلیل حساسیت‌های سیاسی دورهٔ حیات وی در اندیشه و بیان این شاعر اهمیت ویژه‌ای یافته است.[۲]
ابوماضی در 15 مه 1890 در روستای المحیدثه که اکنون بخشی از شهر بکفیا در لبنان است در یک خانواده مسیحی ارتدکس رومی به دنیا آمد. در 11 سالگی به اسکندریۀ مصر نقل مکان کرد که در آنجا با عموی خود کار می کرد.
در 1911، ایلیا ابوماضی نخستین مجموعۀ شعر خود بنام تذکار الماضی را منتشر کرد. اندکی بعد توسط مقامات ترکیه عثمانی تبعید شد و مصر را به مقصد ایالات متحده ترک کرد و در سینسیناتی، اوهایو ساکن شد. در 1916 به شهر نیویورک نقل مکان نمود و شغل روزنامه نگاری را آغاز کرد. ابوماضی در نیویورک با تعدادی از شاعران عرب-آمریکایی مانند خلیل جبران ملاقات و کار کرد. او با دختر نجیب دیاب، سردبیر مجله مرآت الغرب ازدواج کرد و در 1918 سردبیر همان مجله شد. دومین مجموعۀ شعر او، دیوان ایلیا ابوماضی در سال 1919 در نیویورک منتشر شد؛ سومین مجموعۀ شعر او، الجداول (جویباران) در 1927 انتشار یافت. کتاب های دیگر او عبارتند از الخمائل (بوستان ها، 1940) و تبر و تراب (پس از مرگ وی، 1960).
در 1929، ابوماضی نشریۀ اختصاصی خود بنام السمیر را در بروکلین تاسیس کرد که ابتدا به صورت ماهنامه منتشر میشد اما پس از چند سال، در هر هفته پنج بار چاپ میشد.
اشعار او در میان اعراب از شهرت زیادی برخوردار است؛ گرگوری اورفالیا (شاعر، نویسنده و روزنامه نگار) دربارۀ وی چنین نوشت "شعر او در جهان عرب به همان اندازه رایج و حفظ شده است که شعر رابرت فراست در جهان ما"
- "تذکار الماضی" (مجموعه اشعار - اسکندریه ۱۹۱۱)
- "إیلیا أبو ماضی" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۱۸)
- "الجداول" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۲۷) با مقدمه میخائیل نعیمه
- "الخمائل" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۴۰)
- "تبر وتراب" (مجموعه اشعار - نیویورک ۱۹۶۰)
- "الغابة المفقودة"
- " قصص الأغرش ومرأته الهبلة "
پیوند به بیرون
[ویرایش]
منابع
[ویرایش]| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
