ایلیا لیفشیتز
ایلیا میخایلوویچ لیفشیتز | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۳ ژانویهٔ ۱۹۱۷ |
| درگذشت | ۲۳ اکتبر ۱۹۸۲ (۶۵ سال) |
| محل تحصیل | دانشگاه خارکف, Kharkiv Polytechnic Institute |
| شناخته‌شده برای | Lifshitz tails Lifshitz exponent Lifshitz–Kosevich formula Self-averaging spectral shift function supersolidity |
| جوایز | جایزه لنین |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | فیزیک |
| محل کار | مؤسسه علوم و تکنولوژی خارکو مؤسسه صنعتی برای مسایل فیزیکی |
| استاد راهنما | لو لانداو |
| دانشجویان دکتری | آرنورد کوسویچ |
ایلیا میخایلوویچ لیفشیتز (روسی: Илья́ Миха́йлович Ли́фшиц؛ ۱۳ ژانویهٔ ۱۹۱۷ – ۲۳ اکتبر ۱۹۸۲) یک فیزیکدان برجسته نظری‌کار شوروی، و برادر اوگنی لیفشیتز بود. وی بیشتر به خاطر آثارش در فیزیک حالت جامد، نظریه الکترونی فلزات، سیستمهای بی نظم و نظریه پلیمرها شناخته شده‌است.[۱][۲]
همراه با دانشجویش آرنولد کوسویچ، لیفشیتز (در سال ۱۹۵۴) ارتباط بین نوسانهای خواص مغناطیسی فلزات و شکل سطح الکترونی فرمی (فرمول لیفشیتز-کوسویچ) از آزمایشات د دهاس فن آلفن برقرار کرد.
لیفشیتز یکی از بنیانگذاران نظریه سیستمهای بی نظم بود.[۳] و برخی از مفاهیم اساسی مانند خودآرایی را معرفی کرد و آنچه که امروزه با نامهای دنباله لیفشیتز و تکینگی لیفشتیز خوانده می‌شود، را کشف کرد.
در نظریهٔ اختلال، لیفشیتز[۴] مفهوم عملکرد تغییر طیفی را معرفی کرد، که بعداً توسط مارک کرین توسعه یافت.
منابع
[ویرایش]- ↑ Odijk, T. (1997). "Ilya M. Lifshitz. An appreciation". Physics Reports. 288: 9. Bibcode:1997PhR...288....9O. doi:10.1016/S0370-1573(97)00019-7.
- ↑ Grosberg, A. Yu.; Khokhlov, A. R. (1994). Statistical Physics of Macromolecules. Springer. ISBN 978-1-56396-071-0.
- ↑ Gredeskul, S.A.; Pastur, L.A. (1985). "Works of I. M. Lifshitz on disordered systems". J. Stat. Phys. 38 (1/2): 25–36. Bibcode:1985JSP....38...25G. doi:10.1007/BF01017846.
- ↑ Lifshitz, I.M. (1952). "On a problem of the theory of perturbations connected with quantum statistics". Uspekhi Mat. Nauk. 7 (1 (47)): 171–180.