اینترلوکین ۱۲

اینترلوکین ۱۲ انسانی
ساختار کریستالی از IL-12 انسانی
شناساگرها
نماد	IL12, p70
ساختار PDB	1F45

IL12A
شناساگرها
نماد	IL12A
نمادهای دیگر	CLMF1, NKSF1, p35
آنتره	۳۵۹۲
HUGO	۵۹۶۹
میراث مندلی در انسان	۱۶۱۵۶۰
RefSeq	NM_000882
یونی‌پروت	P29459
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 3 p۱۲-q13.2

اینترلوکین ۱۲B
ساختار کریستالی از IL-12B
شناساگرها
نماد	IL12B
نمادهای دیگر	CLMF2, NKSF2, p40
آنتره	۳۵۹۳
HUGO	۵۹۷۰
میراث مندلی در انسان	۱۶۱۵۶۱
ساختار PDB	1F42
RefSeq	NM_002187
یونی‌پروت	P29460
اطلاعات دیگر
جایگاه	Chr. 5 q۳۱٫۱-۳۳٫۱

اینترلوکین ۱۲ (به انگلیسی: IL-12) (Interleukin 12) یک اینترلوکین است که به طور طبیعی توسط سلول‌های دندریتیک،^[۱] ماکروفاژها و سلول‌های نرسیده لنفی-B انسانی (NC-37) در پاسخ به تحریک آنتی‌ژنیک تولید می‌شود و اثرات زیر را به دنبال دارد:

- القای تمایز سلولهای T نابالغ به Th1 (یک فاکتور محرک رشد و عملکرد برای سلولهای T است.)

- تحریک تولید INF گاما و TNF آلفا توسط سلولهای T و NK که این INF گاما موجب سرکوب IL4 میشود.

- واسطه ای در افزایش فعالیت سایتوتوکسیک سلول‌های NK cells و T cytotoxic

- مهار غیرمستقیم شکلگیری عروق جدید (Anti-angiogenic) با افزایش INF گاما که خود موجب افزایش پروتئین القایی 10 (IP10) میشود که این پروتئین خود عامل Anti-angiogenic است.

• به دلیل خواص تحریک ایمنی و ممانعت از رگزایی، به عنوان دارویی برای مبارزه با سرطان در حال مطالعه است.^[۲]

جستارهای وابسته

پانویس

1. Kaliński P, Hilkens CM, Snijders A, Snijdewint FG, Kapsenberg ML (1997). "IL-12-deficient dendritic cells, generated in the presence of prostaglandin E2, promote type 2 cytokine production in maturing human naive T helper cells". J. Immunol. 159 (1): 28–35. PMID 9200435.
2. "Interleukin 12". Wikipedia (به انگلیسی). 2020-04-01.

منابع

• مقالهٔ «Interleukin 12» در ویکی‌پدیای انگلیسی

جستارهای وابسته

• Guenova E, Volz T, Sauer K, Kaesler S, Müller MR, Wölbing F, Chen K, Schwärzler C, Brossart P, Röcken M, Biedermann T (2008). "IL-4-mediated fine tuning of IL-12p70 production by human DC". Eur. J. Immunol. 38 (11): 3138–49. doi:10.1002/eji.200838463. PMID 18924208.