بادرشبو | |
---|---|
![]() | |
ردهبندی علمی | |
فرمانرو: | |
(طبقهبندینشده): | |
(طبقهبندینشده): | |
(طبقهبندینشده): | |
راسته: | |
تیره: | |
سرده: | |
گونه: | D. moldavica
|
نام دوبخشی | |
Dracocephalum moldavica |
بادرشبو، بادَرشبی دارویی،[۱] بادرنجبویه، شاطرا مرزه (نام علمی: Dracocephalum moldavica)[۲] نام یک گیاه دارویی و گونهای است از سردهٔ بادرنجبویه.[۳]
این گیاه بویی خوش و دلپذیر همچون بوی بادرنجبویه دارد. آن را التیامبخش زخم میدانند و از عرق بادرشبو به عنوان تقویتکننده قلب و آرامبخش استفاده میشود. آن را دارای خواص آرامشبخش، اشتهاآور و ضدنفخ نیز دانستهاند. در ایران سه دارو از این گیاه تهیه شدهاست.[۴]
گونهای بادَرشبی به شکل علفی یکساله با ساقههای راست به ارتفاع ۱۵ تا ۵۰ سانتیمتر و منشعب از قاعده و با برگهای دُمبرگدار و مستطیلی ـ تخممرغی یا مستطیلی ـ سرنیزهای در حاشیه با دندانههای گرد و به طول ۱/۵ تا ۳ سانتیمتر و به عرض ۰/۷ تا ۱/۸ سانتیمتر و با گل سفید یا بنفش متمایل به آبی به طول ۲ تا ۲/۵ سانتیمتر.[۵]
به حالت وحشی و خودرو در بعضی از نواحی جنوبی اروپا، جزیره سیسیل، مولداوی و جنوب غربی آسیا مانند ایران. در ایران: شمال غربی ایران، آذربایجان، تبریز (بهصورت پرورش یافته در باغچهها)، ارومیه (مزرعه دیز سیامک)، یزدده بالا در نزدیکی یزد، مازندران در جنگلهای مرطوب.[۶] ازتیره labiateaeیا lamiaceae اما بیشترین مصرف آن در ایران در خراسان دیده شده است که بعنوان سبزی خوردن استفاده میشود. بیرجند و طبس قطب کشت این گیاه در خراسان است
^ بادرشبی، بردیرشبو [۲] و وارشبو هم گفتهاند.[۳]