بادرود
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| بادرود | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | اصفهان |
| شهرستان | نطنز |
| بخش | بخش امامزاده |
| نام(های) دیگر | باد-ده |
| نام(های) پیشین | باد-بادافشان |
| سال شهرشدن | ۱۳۵۰ |
| مردم | |
| جمعیت | ۱۹،۷۲۳ نفر (۱۳۹۵) [۱] |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۹۸۹ |
| آب‌وهوا | |
| میانگین دمای سالانه | ۲۹ |
| میانگین بارش سالانه | ۱۰۸ میلی‌متر |
| روزهای یخبندان سالانه | ۳۰ |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | مهندس غلامرضایی |
| ره‌آورد | انار نادری، سرکه محلی، رب انار، قالی دستباف، لبنیات، خیار، پسته و طالبی و گرمک آقاعلی عباس |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۳۱ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ط 23 ایران |
| کد آماری | ۱۴۴۱ |
  بادرود | |
بادرود شهری که مرکز بخش بادرود است که در شهرستان نطنز در استان اصفهان ایران قرار دارد.
وجه تسمیه
[ویرایش]بادرود شهری است تاریخی درست در مرکز جغرافیایی ایران و با پیشینه‌ای تاریخی 7هزار ساله دارای محوطه‌های باستانی است که به عنوان نمونه می‌توان به محوطه‌های باستانی ریگ تخت پادشاه- کرملک (تنور ملک)- شهر باستانی باد- محوطه بادافشان و قلعه اُسپی اشاره کرد که همگان روزگاری مرکز مدنیت بوده‌اند. نام بادرود بر گرفته از آخشیجان چهارگانه آب، باد، خاک و آتش است که به علت تقدس نام باد در نزد ایرانیان پیش از اسلام این سرزمین را باد نام نهاده‌اند و تقدس کلمه باد تا بدانجا بوده که ایرانیان پیشین روز ۲۲ هر ماه خورشیدی را روز باد یا بادروز می‌نامیدند که بادرود برگرفته از همان بادروز است.
جغرافیا
[ویرایش]این شهر در ۱۳۵ کیلومتری شمال اصفهان، ۲۵ کیلومتری شمال نطنز، ۵۵کیلومتری جنوب شرقی شهر آران‌وبیدگل، ۶۰ کیلومتری جنوب شرق کاشان و ۵۵ کیلومتری غرب اردستان و در حاشیه شاهراه ترانزیت تهران - بندرعباس قرار دارد. دیاکونوف در کتاب تاریخ ماد از حمله آشور ناسیراپال (پادشاه آشور) به بادرود نوشته‌است.
ابن رسته در کتاب اعلاق النفیسه به سال 290 قمری باد(بادرود) را از مراکز مهم بین راهی اصفهان به ری دانسته است.
مساحت شهر بادرود در سال ۱۳۶۷ طبق نقشه‌های هادی ۳۶۰۰ کیلومتر مربع بوده‌است که طی سالهای اخیر به آن افزوده شده‌است. این منطقه از نظر نوع خاک به قسمت تقسیم می‌شود:
- قسمت جنوبی: که از آبرفتهای کوه کرکس نطنز تشکیل شده، دشت حاصلخیزی است و دارای خاک رس و ماسه نرم و مستعد برای کشاورزی و دارای منابع آب زیرزمینی نسبتاً خوب است. این منطقه در طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۵ کیلومتر (به مساحت ۴۵۰ کیلومتر مربع) است.
- قسمت مرکزی: به طول ۳۰ کیلومتر و عرض ۱۰ کیلومتر (به مساحت ۳۰۰ کیلومتر مربع) از تپه‌های شن‌های روان پوشیده شده و منطقه کویری است که از سال ۱۳۵۴ با ایجاد ایستگاه تثبیت شن و نهال کاری و بذر پاشی منطقه نسبتاً حالت آرام به خود گرفته‌است.
- قسمت شمالی و شمال شرقی: به طول ۹۰ تا ۹۵ کیلومتر و عرض ۳۰ کیلومتر که ابتدای محدوده و حد و مرز شهر ورامین است و دارای یک رشته کوه (به نام سیاه کوه) بوده که نسبتاً نمکزار است.[۲]
از محلات بادرود می‌توان به محله‌های شهرک شهید رجایی. حسینیه، گلستان، محله میدون، باغ، منتظری، کرملک، تخت پادشاه، خیرآباد، پاشا، کشاورز، ابوالفضل، خرم، پروینی، و پاسگاه و محله کوئه. محله یا زهرا، شهرک آزدگان-ناصریه-گراهی-
مردم
[ویرایش]جمعیت
[ویرایش]جمعیت شهر بادرود طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵حدود ۱۴۷۲۳ نفر است.
گویش محلی مردم بادرود «گویش بادی» است از دسته زبان‌های ایران مرکزی است. این گویش که از زیر مجموعه‌های گویش راجی است که ریشه در پارسی پهلوی اشکانی دارد در شهرستان‌های اطراف نظیر نطنز و آران و بیدگل وکاشان با لهجه‌های مختلف و آهنگ‌های دگرگون وجود دارد. برخی واژه‌ها مانند «زج: کشک سیاه» که در آثار اولین شاعران زبان فارسی بکار رفته، هنوز در محل کاربرد دارد.
مکان‌های دیدنی
[ویرایش]آستان مقدس آقا علی عباس و شاهزاده محمد (از فرزندان موسی کاظم) - خانه محقق الدوله مربوط به عهد قاجار، سرا موزه رهگشای، حمام نوغه و موزه مردم‌شناسی، عمارت سرهنگ ، خانه تاریخی افصح الدوله ،بادگیرهای قدیمی شهر،منطقه باستانی تخت پادشاه، خانه‌های قدیمی و… از اماکن دیدنی بادرود می‌باشد. برگزاری جشنواره انار در فصل پاییز هر سال از دیگر جاذبه‌های گردشگری می‌باشد.
-
آرامگاه آقا علی عباس -
میدان امام، بادرود، اول جاده آقا علی عباس -
غروب در بادرود
موزه عروسکهای محلی بادرود در آب انبار حاج جامعی
شهرت
[ویرایش]بادرود به شهر یاقوتهای سرخ- چهارمین شهر زیارتی ایران و پایتخت تارخی فلات مرکزی ایران اشتهار دارد
کتاب تاریخ و فرهنگ بادرود نوشته ذبیح الله صولتیان
بازی‌های محلی بادرود
[ویرایش]از بازی‌های معروف شهر بادرود می‌توان به موارد زیر اشاره نمود :
۱- هفت سنگ ۲- یک قل دو قل ۳- گندم گل گندم ۴- مورچه گزید ۵- هوو دارم، هوو ۶- بشکن بشکن ۸- پنجره ۹- طاق یا جفت ۱۰- پر و پوچ ۱۱- عمو زنجیر باف ۱۲- شیر - خط ۱۳-دوازده سوک ۱۴- خاله رو رو رو ۱۵- خروس جنگی ۱۶- سه سوک ۱۷- بازی قر قور ۱۸- بازی شک ۱۹- بازی دوده خروس ۲۰- رشتی و …[۳]
اشتغال
[ویرایش]شغل بیشتر مردم بادرود تا چندین سال قبل باغداری، دامداری و کشاورزی بوده‌است ولی حالا با توسعه شهر بادرود شغل مردم نیز به کارهای دیگر مخصوصاً خدماتی تغییر کرده‌است و هر روز شاهد افزوده شدن مغازه‌ای به مغازه‌های شهر بادرود هستیم. گرچه بخش صنعت و گردشگری هم در آن رونق دارد. محصول مهم شهر بادرود انار است که به خارج از کشور هم صادر می‌شود[نیازمند منبع]. پس از انار میوه‌هایی مانند انجیر، انگور و سیب هم در آن تولید می‌شود. وهمچنین صیفی جات نظیر: خیار - طالبی و خربزه هم در سطح بالایی کشت و برداشت می‌شود. امروزه بیشتر کشاورزان در این شهر به علت کمبود منابع آب و کاهش آب چاه‌ها روی به کاشت گیاهان دارویی و درخت پسته کرده‌اند که با شرایط آب و هوایی بادرود بسیار سازگار است همچنین درآمد خوبی نصیب کشاورزان خواهد شد. پیشینهٔ شهر همچون شهرهای مهم کارهای خدماتی -صنعتی شده‌است که بافت شهری را به حالت یک شهر نیمه پخته برای آلوده کردن محیط گرفته می‌شود در امده‌است. انار نادری بادرود جز پنج رقم انار مشهور کشور بوده است .
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ https://www.amar.org.ir/سرشماری-عمومی-نفوس-و-مسکن/نتایج-سرشماری/جمعیت-به-تفکیک-تقسیمات-کشوری-سال1390
- ↑ نقدی بادی، حسین، یادمان کویر بادرود، 1390، ص 43 و 44
- ↑ تاریخ و فرهنگ بادرود نوشته ذبیح الله صولتیان
