بارش شهابی شلیاقی یکی از بارشهای شهابی سالانه است که کانون بارش آن در صورت فلکی شلیاق به نظر میرسد. این بارش شهابی معمولاً در اردیبهشت به اوج خود میرسد و از تودهٔ ذرّات باقیمانده از دنباله دار C/۱۸۶۱ G۱ که سال نجومیای حدود ۴۱۵ سال خورشیدی دارد و در سال ۱۸۶۱ میلادی یافت شد منشأ میگیرد. نرخ ساعتی سرسویی اوج این بارش معمولاً حدود ۲۱ است امّا گاهی از ۱۵۰ بیش تر میشود.
این بارش نخستینبار در سال ۶۸۷- میلادی در جایی که اکنون در کشور چین است ثبت شد.