باند یا وایتان (چینی ساده: 外滩; پینیین: Wàitān، شانگهایی: nga3thae1) یک منطقه ساحلی و یک منطقه حافظتشده تاریخی در مرکز شهر شانگهای است. از دهه ۱۸۶۰ تا ۱۹۳۰، این منطقه مرکز ثروت و قدرت نهادهای خارجی در شانگهای بود که به عنوان یک بندر پیمانی حافظتشده قانونی عمل میکرد.
نام باند از راه هندی از واژه بند در فارسی آمده و به معنای «خاکریز» یا «سد» است. این نام با نام بندرعباس در ایران و باندا آچه در اندونزی از یک ریشه است.[۱]