بحرِ وافِر، در اصطلاح عروضی، به بحرشعری گفته میشود که ارکان آن از تکرار «مَفاعَلَتُن» (ᴗ ᴗ – ᴗ –) یا زحافات آن تشکیل شده و از بحور متّفقالارکان است. وافر در لغت به معنی بسیار و فراوان است و اشعار عرب در این بحر به وفور است. (وافر: وتد مقرون و فاصله صغری «°°|°°°|/ ᴗ ᴗ – ᴗ –»)