بروجن به لری اورجن | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | چهارمحال و بختیاری |
شهرستان | بروجن |
بخش | مرکزی |
نام(های) پیشین | اورجن |
سال شهرشدن | ۱۳۱۲ |
مردم | |
جمعیت | ۱۱۸٬۳۸۱ |
جغرافیای طبیعی | |
مساحت | ۲۲۵۶ کیلومتر مربع[۱] |
ارتفاع | ۲۲۶۵ متر |
اطلاعات شهری | |
شهردار | گرشاسب ریگی[۲] |
رهآورد | گز، پولکی، قارا، کشمش، قالی، قالیچه، گیوه |
پیششمارهٔ تلفن | ۰۳۸ |
وبگاه | |
شناسهٔ ملی خودرو | ایران ۸۱ ب، ق |
بُروجِن مرکز شهرستان بروجن و دومین شهر بزرگ استان چهارمحال و بختیاری است. شهرستان بروجن از جمله شهرستان های مهم استان چهارمحال و بختیاری است. شهرستان بروجن دارای ۱۱۸٬۳۸۱ نفر جمعیت میباشد. زبان بیش از یک چهارم از مردم این شهرستان ترکی قشقایی می باشد و بقیه به فارسی و لری بختیاری سخن میگویند. شهر بروجن نیمی از جمعیت شهرستان بروجن را دارد و با وسعت ۲۲۵۶ کیلومترمربع دارای ۳ بخش ،۶ شهر و ۵ دهستان است. بخش ها شامل بخش مرکزی، بخش گندمان و بخش بلداجی است و شهرها نیز شامل:بروجن، فرادنبه، سفیددشت،بلداجی و گندمان میباشد.شهرستان بروجن همچنین یکی از مرتفع ترین مناطق استان چهارمحال و بختیاری است که ارتقاع ۲۲۶۵ متر از سطح دریا را دارد که به همین دلیل آب و هوای سرد و خنکی را دارد .[۶][۷][۸][۹]
تاریخ دقیقِ اسکان در مکان کنونی شهر بروجن مشخص نیست، هرچند قدیمیترین تاریخِ موردِ استناد برای بروجن را میتوان بر اساسِ سنگ مزاری که چندی پیش در این شهرستان با تاریخِ فوتِ متوفی به سنه ۱۰۰۴ هجری قمری (۹۷۴ هجری شمسی) یافت شده محاسبه کرد. به نوشتهٔ محمدحسن خان اعتمادالسلطنه در کتاب مرآة البلدان در زمان ناصرالدین شاه قاجار قریهٔ بروجن، تُیولِ حسینقلی خان ایلخانی بهشمار میآمد و وی قدری از اراضی آن را خریده بود. جمعیتِ بروجن در آن دوره به هزار خانوار میرسید و سه مسجد و سه رشته قنات داشت، مالیات آن ۹۳۰ تومان بود و هر سال دویست خروار بذرافشان داشت.[۱۰]
در مورد وجه تسمیه شهر بروجن نظرات متفاوتی وجود دارد:
رشد جمعیت بروجن پس از انقلاب مشروطه و از دهههای سوم و چهارم قرن چهاردهم آغاز شده و با توجه به موقعیت جغرافیایی آن که در محدوده تلاقی سه استان فارس، اصفهان و چهارمحال و بختیاری و دو ایل بزرگ قشقایی و بختیاری قرار گرفته به همین خاطر از زمینه بسیار مناسبی برای توسعه برخوردار است. بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ جمعیت این شهر ۵۲٬۶۹۴ نفر (در ۱۴٬۸۵۸ خانوار) و بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۵۷٬۷۰۱ نفر (در ۱۷٬۲۲۸ خانوار) بودهاست.[۱۳]
جمعیت تاریخی | ||
---|---|---|
سال | جمعیت | ±% |
۱۳۴۵ | ۱۵٬۴۵۴ | — |
۱۳۵۵ | ۲۰٬۹۳۹ | ۳۵٫۵٪+ |
۱۳۶۵ | ۳۴٬۲۳۱ | ۶۳٫۵٪+ |
۱۳۷۰ | ۳۸٬۹۵۲ | ۱۳٫۸٪+ |
۱۳۷۵ | ۴۲٬۸۶۲ | ۱۰٪+ |
۱۳۸۵ | ۴۹٬۰۷۷ | ۱۴٫۵٪+ |
۱۳۹۰ | ۵۲٬۶۹۴ | ۷٫۴٪+ |
1395 | ۵۷٬۰۷۱ | ۸٫۳٪+ |
ارتفاع این شهر از سطح متوسط دریا ۲۲۲۸ متر است. از لحاظ اقلیمی دارای شرایط نیمه مرطوب با تابستان معتدل و زمستان بسیار سرد میباشد. تعداد روزهای یخبندان در حدود ۱۲۲ روز در سال میباشد. حداقل مطلق دمای این ایستگاه به ۳۶- درجه میرسد و حداکثر مطلق دمای مشاهد شده به ۳۶ درجه سانتیگراد بالغ گردیدهاست. بارش سالانه این ایستگاه بهطور متوسط به ۳۶۰ میلیمتر بالغ میگردد و دارای دو فصل خشک و مرطوب است. فصل خشک آن از خرداد تا شهریور ادامه دارد و فصل مرطوب آن از مهر ماه آغاز و تا اردیبهشت ادامه دارد. در مجموع بارش فصل زمستان به ۴۴ درصد و پاییز به ۳۲ درصد و بهار به ۲۴ درصد میرسد و تابستان ۱ درصد بارش را داراست.
بروجن یکی از مرتفعترین شهرهای کشور است که این خصیصه بروجن را از جهت محیط زیست حیوانی و گیاهی بسیار غنی و پر جاذبه نمودهاست.
چشمه سیاسرد، تالاب چغاخور و تالاب گندمان از جاذبههای گردشگری این مناطق بهشمار میآید.[۱۴]
آب و هوای بروجن
| |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ژانویه | فوریه | مارس | آوریل | مـــــه | ژوئـن | ژوئیـه | اوت | سپتامبر | اکتبـر | نوامبر | دسامبر | سـال
| |
گرمترین C° |
۱۲٫۰ | ۱۵٫۰ | ۲۰٫۰ | ۲۳٫۰ | ۲۹٫۰ | ۳۰٫۰ | ۳۵٫۰ | ۳۵٫۰ | ۳۱٫۰ | ۲۶٫۰ | ۱۸٫۰ | ۱۱٫۰ | ۱۹٫۹
|
میانگین گرمترینها C° |
۱۲٫۰ | ۱۵٫۰ | ۲۰٫۰ | ۲۳٫۰ | ۲۹٫۰ | ۳۰٫۰ | ۳۵٫۰ | ۳۵٫۰ | ۳۱٫۰ | ۲۶٫۰ | ۱۸٫۰ | ۱۱٫۰ | ۱۹٫۹
|
میانگین سردترینها C° |
-۱۴٫۰ | -۸٫۰ | -۷٫۰ | -۳٫۰ | ۲٫۰ | ۵٫۰ | ۱۱٫۰ | ۷٫۰ | ۲٫۰ | ۱٫۰ | -۶٫۰ | -۱۴٫۰ | ۱٫۱
|
سردترین C° |
-۱۴٫۰ | -۸٫۰ | -۷٫۰ | -۳٫۰ | ۲٫۰ | ۵٫۰ | ۱۱٫۰ | ۷٫۰ | ۲٫۰ | ۱٫۰ | -۶٫۰ | -۱۴٫۰
| |
منبع: وبگاه اداره هواشناسی چهار محال و بختیاری[۱۵] ۸ مهٔ ۲۰۱۱ |
اهالی بروجن اغلب به سه زبان فارسی با لهجه بروجنی ، ترکی قشقایی و لری با گویش بختیاری تکلم میکنند.[۱۶][۱۷][۱۸][۱۹]
بروجن جز مناطق ییلاقی برخی طوایف بختیاری مانند، دورکی، بهداروند، بابادی، جانکی است.[۲۰]
رود چغاخور، و سرشاخههای رود کارون به نامهای آق بُلاغ و سولْکان و آب وَنْک در آن جریان دارد و زمینهای مزروعیش عمدتاً با قناتهای متعدد آبیاری میشود.[۲۱]
بنیانگذار فرهنگ بروجن را میتوان مرحوم شهابالسلطنه (غلامحسین خان حاجی ایلخانی پسر دوم امامقلی خان حاجی ایلخانی و رئیس ایل بختیاری) نامید. او در سال ۱۲۷۴ مدرسهای وسیع با مرکز کاردستی تأسیس کرد که قبل از آن حتی در اصفهان چنین مدرسهای نبود. در این مدرسه از استادان بهنامی چون شیخ محمدطاهر نطنزی (مدیر) و سید میرحسین مجدالادباء و میرزاعبدالرحیم خان شیرازی، میرزاسیف الله خان (معروف به تیمسار) و یک معلم زبان انگلیسی که بلژیکی بود، استفاده شده و کلیه دروس فارسی و انگلیسی و برخی فنون و مهارتها در این دارالفنون کوچک تدریس میشد. مخارج این مدرسه را شخص شهابالسلطنه پرداخت مینمود. پس از ۲۹ سال این دبستان منحل و بعدها امیرقلی اشراقی در منزل خود دبستانی به نام دبستان ملی تأسیس کرد و چندین سال این مدرسه دایر تا اینکه در سال ۱۳۰۹ به دستور وزیر فرهنگ وقت یک ساختمان سه کلاسه در بروجن ساخته شد. بعدها مردم این مدرسه را جمالالدین نام نهادند. این همتها و تلاش افرادی چون ملاذوالفقار باعث گردید بروجن به شهری با سطح علمی بالا و تربیت پزشکان و متخصصان عالیرتبه دست یابد و هماکنون نیز فارغالتحصیلان مدارس بروجن در خارج از استان و کشور به عنوان استادان طراز اول مشغول خدمت هستند. علاوه بر آن در زمینه شعر و هنر نیز سرآمد بوده و از شعرا و استادان بنامی برخوردار است.[۱۲]
محلههای قدیم و جدید
|
|
|
|
تختی (جنوبی) تختی (شمالی)
|
آموزش و پرورش شهرستان بروجن( دکتر حسین ابراهیم پور بروجنی.)
قالیهای پشم یلمهای بروجن بسیار مشهور است. در گذشته نیز گیوه این شهرستان شهرت کشوری داشتهاست. از دیگر صنایع دستی قدیمی آن نمدمالی است. همچنین یکی از شغلهای مربوط به گیوه تخت کشی میباشد. یکی از تخت کشیهای حرفه ای و معروف بروجن صفر علی راستی میباشد.