بلوار اوسمان
 بلوار اوسمان از تراس گالری لافایت. | |
  موقعیت در پاریس | |
 | |
| طول | ۲٬۵۳۰ متر (۸٬۳۰۰ فوت) |
|---|---|
| عرض | ۳۰ متر (۹۸ فوت) |
| منطقه | ۸, ۹ |
| کوارتر | مدلن. اروپ. فوبورگ دو رول. فوبورگ مونمارتر. شوسه دنتن. |
| مختصات | ۴۸°۵۲′۳۰″ شمالی ۲°۱۸′۲۶″ شرقی / ۴۸٫۸۷۵۰۰°شمالی ۲٫۳۰۷۲۲°شرقی |
| از | ۱ خیابان درو و ۲ بلوار ایتالیایی‌ها |
| به | ۲۰۲ خیابان فوبورگ سن-اونوره |
| ساخت | |
| آغاز ساخت | ۱۷ اکتبر ۱۸۵۷ |
| پایان ساخت | ۲۲ ژانویه ۱۹۲۲ |
| Denomination | ۲ مارس ۱۸۶۴ |
بلوار اوسمان (به فرانسوی: Boulevard Haussmann)، ۲٫۵۳ کیلومتر (۱٫۵۷ مایل) از امتداد منطقه ۸ تا منطقه ۹، یکی از بلوارهای عریض درختی است که توسط ناپلئون سوم، در پاریس و به سرپرستی بخشدار سن، بارون اوسمان ساخته شده‌است.
بلوار اوسمان عمدتاً از بلوک‌های آپارتمانی پوشیده شده‌است که ارتفاع قرنیز تنظیم شده آن، چشم‌اندازی دلپذیر به بلوار می‌دهد. فروشگاه‌های بزرگ گالری لافایت و پرنتان در این خیابان قرار دارند.
از سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۱۹، رمان‌نویس مارسل پروست (۱۹۲۲–۱۸۷۱) در شماره ۱۰۲ این خیابان زندگی می‌کرد. در آنجا، در اتاق خواب خود با چوب پنبه (که اکنون در موزه کارناواله نمایش داده می‌شود)، بخش عمده ای از رمان در جستجوی زمان ازدست‌رفته را نوشت. . آلن بیتس در شماره ۱۰۲ بلوار اوسمان در نمایشنامه ای در سال ۱۹۹۰ که توسط الن بنت بود، درخشید.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Alan Bates Television Archive: 102 Boulevard Haussmann". Alanbates.com. 1991-11-26. Archived from the original on 2016-03-03. Retrieved 2011-03-29.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Boulevard Haussmann». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ ژوئیه ۲۰۲۰.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Boulevard Haussmann (Paris) در ویکی‌انبار
