بنیانگذاریشده | ۱۹۸۱ |
---|---|
هدف | برای حفظ، مطالعه، و انتقال میراث فرهنگی ایران؛ برای مطالعه مشکلات امروزی حکومت و جامعه ایران؛ و برای اشاره به جهتگیریهای اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، و نظامی که ایران ممکن است در سده بیستویکم اتخاذ کند. |
مدیر اجرایی | مهناز افخمی |
وبگاه | http://fis-iran.org/en |
یک بخش از ۵۰۱(c)(۳) سازمان (غیرانتفاعی) |
از سلسله مقاله دربارهٔ |
ایرانشناسی |
---|
بنیاد مطالعات ایران یک مؤسسه غیرانتفاعی در مریلند (آمریکا) است که فعالیتهای آن به پژوهش و شناساندن تاریخ، فرهنگ، جامعه، سیاست و اقتصاد ایران اختصاص دارد. اشرف پهلوی، امکانات اولیه ایجاد این مؤسسه و تحقق اهداف آن را در سال ۱۹۸۲ فراهم کرد.[۱] مدیر بنیاد مهناز افخمی است. این بنیاد در سالهای آغازین در خیابان ماساچوست در واشینگتن فعال بود و سپس به شهر بتزدا در ایالت مریلند نقل مکان کرد.
فصلنامه «ایراننامه» از جمله انتشارات این بنیاد است.[۲]
بنیاد مطالعات ایران بانی پروژه تاریخ شفاهی ایران به مدیریت غلامرضا افخمی است. در این پروژه با صدها تن از شخصیتهای سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... گفتگو شده تا از نابودی اطلاعات مربوط به فعالیتهایشان برای پژوهشهای تاریخی جلوگیری شود. فایلهای صوتی گفتگوها در تارنمای بنیاد در دسترس عموم قرار گرفته است. بخشی از این گفتگوها به صورت کتاب توسط بنیاد به چاپ رسیدهاند.
بنیاد مطالعات ایران از سال ۱۹۹۲ سالانه سخنرانیهایی با عنوان «نوروز» را در رابطه با تاریخ و فرهنگ ایران در دانشگاه جورج واشینگتن سازماندهی میکند. پیر بریانت، جهانگیر آموزگار، سید حسین نصر، پیتر چلکوفسکی، احسان یارشاطر و ... از جمله سخنرانان این مجموعه بودهاند.
بنیاد همچنین در زمینه برپایی همایش، نمایشگاههای هنری، فیلم، کنسرتهای موسیقی ایرانی و ... به شکل مستقل و با همکاری نهادهای دانشگاهی و فرهنگی در آمریکا فعالیت داشته است. از جمله نمایشگاه «هنر معاصر ایران» (موزه آسیا پسیفیک، کالیفرنیا، ۱۹۸۳)[۳]، نمایشگاه چهار زن (با انجمن پژوهشهای خاورمیانه و انجمن ایران پژوهی، بالتیمور، ۱۹۸۷)[۴]، نمایشگاه جشن فرهنگ و هنر ایران (گالری آرتور سکلر، واشینگتن، ۱۹۸۹)[۵].
بنیاد مطالعات ایران از سال ۱۹۸۴ تا ۲۰۲۰ سالانه به یکی از پایاننامههای دکترا در زمینه ایرانشناسی جایزه اهدا کرد. فهرست این پایاننامهها در تارنمای بنیاد آمده است. از جمله این پایاننامهها میتوان به به «نی ایرانی» از آذین موحد اشاره کرد.[۶]
- به پارسی:
- به انگلیسی:
Pourdahi, Ibrahim. "Calender Conversion Tables: Hijri (SHamsi and Qamari) to Gregorian, Foundation for Iranian Studies, Bethesda, 1993
The Oral History Collection of the Foundation for Iranian Studies. Edited by Gholam Reza Afkhami and Seyyed Vali Reza Nasr. With a Foreword by Elizabeth B. Mason. FIS ,1991