بیلی کارتر
بیلی کارتر | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۹ مارس ۱۹۳۷ |
| درگذشت | ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۸ (۵۱ سال) |
| ملیت | آمریکایی |
| پیشه(ها) | کشاورز، تاجر، سیاستمدار |
| همسر | سیبل اسپارس |
بیلی کارتر (انگلیسی: Billy Carter; متولد ۲۹ مارس ۱۹۳۷ در پلینز، جورجیا – درگذشته ۲۵ سپتامبر ۱۹۸۸ در پلینز، جورجیا)، کشاورز، تاجر و سیاستمدار آمریکایی، مبلغ نوعی از آبجو با نام تجاری Billy Beer، نامزد شهرداری پلینز، جورجیا و همچنین برادر کوچکتر فرماندار پیشین ایالت جورجیا و سیونهمین رئیسجمهور ایالات متحده آمریکا جیمی کارتر بود.
سالهای آغازین
[ویرایش]بیلی کارتر در پلینز، جورجیا متولد شده و تحصیل را در دانشگاه اموری شهر آتلانتا آمریکا پیگرفت، اما موفق با خاتمه تحصیل و اخذ درجه دانشگاهی نشد. او سپس چهار سال در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا مشغول خدمت شد و سپس به پلینز، جورجیا بازگشت تا در کنار برادرش به شغل خانوادگی یعنی بادام زمینی بپردازد. او در سال ۱۹۵۵ با یک دختر اهل پلینز بنام سیبل اسپارس ازدواج کرد. حاصل این ازدواج شش فرزند به نامهای کیم، جانا، ویلیام، مارل و مندی و ایرل بود که فرزند آخر هنگام مرگ بیلی کارتر دوازده سال داشت.
سالهای ۱۹۷۰ و پیشتر
[ویرایش]در سال ۱۹۷۲ بیلی کارتر یک هرگز ارائه خدمات سوخت بنزین را در پلینز خریداری کرد و چند دهه به عنوان صاحب و مدیر آن ایفای نقش کرد.[۱] در سال ۱۹۷۶ برای تصدی پست شهرداری پلینز وارد عمل شد، اما انتخابات را با اختلاف اندکی باخت.[۲] او در سال ۱۹۷۷ با شعار good ol' boy که یک اصطلاح مرسوم در جنوب آمریکا بود، به عنوان مبلغ آبجو بیلی با نام تجاری Billy Beer، ساخته شرکت Falls City Brewing Company در رسانهها ظاهر شد. این شیوه از عملکرد وجهه خوبی را برای نام کارتر در پایتخت آمریکا به عنوان محل حضور برادر بزرگتر، رئیس جمهور جیمی کارتر دنبال نداشت. تاجایی که دامنه آن به برنامه تلویزیونی Match Game شبکه تلویزیونی انبیسی نیز کشیده شد. اما رفتارهای عجیب از ویژگیهای بیلی کارتر بود که از آن جمله میتوان به ادرار کردن او در باند فردودگاه مقابل چشم رسانهها اشاره کرد.[۳]
لیبی
[ویرایش]بیلی کارتر از سال ۱۹۷۸ تا ۱۹۷۹ سه بار از لیبی بازدید کرد. دیدارهایی که در نهایت به پرداخت وام ۲۲۰٬۰۰۰ دلاری لیبی به بیلی کارتر، تحت عنوان یک آژانس خارجی شد. وامی که به گفته ادوین پی. ویلسون افسر سابق سازمان سیا و سازمان اطلاعات نیروی دریایی ایالات متحده قرار بود دو میلیون دلار باشد.[۴] این وام حساسیتهای فراوان، ازجمله حساسیت مجلس سنای ایالات متحده آمریکا را برانگیخت.[۵] جیمی کارتر در سال ۱۹۸۰ در واکنش به این موضوع گفت که تعهد میدهد، ارتباط او و برادرش بیلی باعث اعمال نفوذ لیبی نشود.[۶] در سال ۱۹۸۵ تحقیقات نشریه والاستریت جورنال نشان میداد مجموعه مقالههایی که با عنوان Billygate و به قلم مایکل لدین در سال ۱۹۸۰ در هفته نامه نیو ریپابلیک به چاپ رسید، بخشی از کمپین جعلی بود که برای تأثیر در انتخابات ریاست جمهور آن سال سازماندهی شده بود. بنا بر گزارش فرانچسکو پازینزا افسر اداره اطلاعات نظامی ایتالیا، لدین برای نوشتن این مقاله و موارد مشابه یکصد و بیست هزار دلار پول دریافت کرده بود. هرچند که بعدها خود فرانچسکو پازینزا به اتهام اخاذی و تقلب در خصوص یافتن اسناد و مدارک دربارهٔ بیلی کارتر محاکمه شد.[۷]
مرگ
[ویرایش]بیلی کارتر در پاییز ۱۹۸۷ به دلیل سرطان لوزالمعده در سن پنجاه و یک سالگی چشم از جهان فروبست. مرگ او پنج سال پس از درگذشت خواهر پنجاه سالهاش روت کارتر روی داد. در سال ۱۹۹۱ ویلیام پسر بیلی کارتر زندگی نامهای از او به چاپ رساند.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- PBS's American Experience - Billy Carter
- FBI file on Billy Carter
- Inquiry into the matter of Billy Carter and Libya: hearings before the Subcommittee to Investigate the Activities of Individuals Representing the Interests of Foreign Governments of the Committee on the Judiciary, United States Senate, Ninety-sixth Congress, second session, August 4, 6, 19, 20, 21, 22, September 4, 5, 9, 10, 16, 17, and October 2, 1980
- Billy Carter's "Redneck Power Pick-up" model
- "Billy Carter Has Surgery". The New York Times. September 12, 1987. p. 34 (section 1).
- بیلی کارتر در وبگاه قبریاب
- Blanco, José F. (2010). "Becoming Billy Carter: Clothes Make the Man (and His Many Characters)". Southern Cultures. 16 (2): 6–30. doi:10.1353/scu.0.0108.
منابع
[ویرایش]- ↑ «Billy Carter's Station». بایگانیشده از اصلی در 11 اكتبر 2016. دریافتشده در 12 ژانویه 2017. تاریخ وارد شده در
|archivedate=را بررسی کنید (کمک) - ↑ * Robert Buccellato, "Jimmy Carter in Plains: The Presidential Hometown" Arcadia Publishing, South Carolina 2016 ISBN 978-1-4671-1541-4
- ↑ Billy Carter Curbs Tongue, Spokane Daily Chronicle, January 15, 1979
- ↑ Joseph J. Trento, Prelude to Terror: Edwin P. Wilson and the Legacy of America's Private Intelligence Network (Carroll and Graf, 2005), 162.
- ↑ Sabato, Larry (July 21, 1998). "Billygate – 1980". washingtonpost.com. Retrieved 28 September 2011.
- ↑ Trento, Prelude to Terror, 164. Trento asserts that Libya's involvement with Billy Carter was instigated by Israeli intelligence in order "to compromise the president," who had ended Israel's "special status inside the CIA." Ibid. , 160, 157.
- ↑ Unger, Craig (July 2006). "The War They Wanted, the Lies They Needed". Vanity Fair. Retrieved 5 August 2013.
A 1985 investigation by Jonathan Kwitny in The Wall Street Journal reported that the New Republic article was part of a larger disinformation scam run by Ledeen and SISMI to tilt the election, and that “Billy Carter wasn’t the only one allegedly getting money from a foreign government. ” According to Pazienza, Kwitny reported, Michael Ledeen had received at least $120,000 from SISMI in 1980 or 1981 for his work on Billygate and other projects. Ledeen even had a coded identity, Z-3, and had money sent to him in a Bermuda bank account, Pazienza said. Ledeen told the Journal that a consulting firm he owned, I.S.I. , worked for SISMI and may have received the money. He said he did not recall whether he had a coded identity. Pazienza was subsequently convicted in absentia on multiple charges, including having used extortion and fraud to obtain embarrassing facts about Billy Carter. Ledeen was never charged with any crime, but he was cited in Pazienza’s indictment, which read, “With the illicit support of the SISMI and in collaboration with the well-known American ‘Italianist’ Michael Ledeen, Pazienza succeeded in extorting, also using fraudulent means, information … on the Libyan business of Billy Carter, the brother of the then President of the United States. ”