قدمت تاریخ قهوه (انگلیسی: History of coffee) به روایت شفاهی به قرنها پیش، در خاورمیانه بازمیگردد. گیاهان قهوه به صورت وحشی در یمن رشد میکردند و توسط عشایر به مدت هزاران سال، بهطور گسترده مورد استفاده قرار میگرفتند. صومعههای صوفی یمن، از قهوه به عنوان یک مادهٔ تقویتی برای تمرکز حین عبادت، بهره میبردند. تا دههٔ ۱۴۰۰، برشته کردن دانههای قهوه روشی برای بهره بردن از مصرف قهوه نبود.[1] در طول مدت کشت گیاه، دم کردن قهوه تنها برای کشیش و طبابت در نظر گرفته میشد؛ پزشکان از قهوه دم کرده برای بیمارانی که نیاز به بهبود عمل هضم غذا در سیستم گوارشی داشتند، استفاده میکردند، و کشیشان از آن برای هوشیار ماندن، جهت انجام تکالیف و امور کلیسا، در طی زمان طولانی در هنگام شب، بهره میبردند.[۱]
در روایتی دیگر یک چوپان اهل اتیوپی به نام (kaldi) تصمیم به بردن بزهای خودش به چراگاه در مکانهای بلندتر و تپهها میگیرد. بعد مدتی مشاهده میکند که بزها شبها نمیخوابند و خرناسه میکشند و فعالیتشان زیاد میشود. وقتی فردای آن روز توجه میکند میبیند که بزها دانههای قهوه را میخورند خلاصه که آنهارا پیش کشیش محله برده و داستان را تعریف میکند. کشیش با دم کردن آن در آب، قهوه را کشف میکند و به خواصیت افزایش انرژی آن پی میبرد.[۲]