تجاوز و قتل‌های محمودیه

تجاوز و قتل‌های محمودیه
عبیر قاسم حمزه الجنابی در سن هفت سالگی
موقعیتروستای یوسفیه، محمودیه (عراق)
مختصات۳۳°۰۴′ شمالی ۴۴°۲۲′ شرقی / ۳۳٫۰۶۷°شمالی ۴۴٫۳۶۷°شرقی / 33.067; 44.367
تاریخ۱۲ مارس ۲۰۰۶
هدفعبیر قاسم حمزه الجنابی
گونه حمله
تجاوز جنسی در جنگ، کشتار جمعی
کشته‌ها۴
مرتکبان۵ سرباز ارتش ایالات متحده از گردان اول، هنگ ۵۰۲ پیاده، تیپ ۲، لشکر صد و یکم هوابرد (هلی‌برن)
گرین در دسامبر ۲۰۰۵

تجاوز و قتل‌های محمودیه به جنایت جنگی علیه یک خانوادهٔ عراقی و تجاوز گروهی به دختر ۱۴ سالهٔ آن خانواده به‌نام عبیر قاسم حمزه الجنابی توسط نیروهای ارتش ایالات متحده آمریکا در تاریخ ۱۲ مارس ۲۰۰۶ در خانه‌ای در روستای یوسفیه، غرب شهر محمودیه در جنوب شهر بغداد گفته می‌شود. در این واقعه دختر چهارده ساله‌ای به نام عبیر الجنابی توسط ۵ نیروی هنگ ۵۰۲ پیاده ارتش آمریکا مورد تجاوز جنسی قرار گرفت و سپس به قتل رسید. همچنین مادر ۳۴ ساله، پدر ۴۵ ساله و خواهر ۶ سالهٔ وی نیز قبل از انجام تجاوز به عبیر توسط نظامیان آمریکایی به قتل رسیدند.[۱] دو بازماندهٔ خانواده برادر ۹ سالهٔ او به‌نام احمد و برادر ۱۱ سالهٔ او به‌نام محمد هستند که در زمان این جنایت در مدرسه بودند.

پنج سرباز هنگ ۵۰۲ پیاده ارتش ایالات متحده آمریکا به نام‌های گروهبان پل ای. کورتز، سرجوخه جیمز پی. بارکر، سرباز جسی وی. اسپیلمن، سرباز برایان هاوارد، و سرباز استیون دی. گرین مرتکب این جنایت شدند.[۲]

پیش زمینه

[ویرایش]

عبیر قاسم حمزه الجنابی متولد ۱۹ اوت ۱۹۹۱ بود، به همراه مادر ۳۴ ساله و پدر ۴۵ ساله، خواهر ۶ ساله، دو برادر ۹ و ۱۱ ساله‌اش زندگی می‌کرد. خانهٔ آن‌ها یک اتاق خواب داشت و آن‌ها نیز مستأجر این خانه بودند.[۳] پدر عبیر نگهبان یک باغ خرما بود و مادرش خانه‌دار بود.

خانهٔ آن‌ها تنها ۲۰۰ متر با ایست و بازرسی نیروهای آمریکایی فاصله داشت.[۴] مادر و حتی همسایه‌ها متوجه نگاه سربازان آمریکایی به او زمانی که در حیاط خانه مشغول کار و امور خانه بود نیز می‌شدند. برادر او محمد که در زمان وقوع این قتل‌عام در مدرسه بود، گفته‌است در زمان بازرسی منازل محلی در محمودیه که پیش از وقوع این جنایت صورت پذیرفته، سرباز استیون گرین بر گونهٔ عبیر دست کشید، این عمل باعث وحشت عبیر شده بود.[۵]

شرح ماجرا

[ویرایش]

در ۱۲ مارس ۲۰۰۶ سربازان ارتش ایالات متحده آمریکا مستقر در یک ایست و بازرسی که شامل پنج سرباز هنگ ۵۰۲ پیادهٔ ارتش آمریکا می‌شدند، در حال خوردن مشروبات الکلی و کارت‌بازی، در حال بحث بر روی تجاوز به او و کشتن «چند عراقی» بودند.[۶] گفته می‌شود استیون گرین بر روی این ایده بسیار پافشاری و آن را مدام مطرح می‌کرد. مسیر عبیر از مدرسه به منزلش هر روز از این ایست و بازرسی عبور می‌کرد و آزار و اذیت سربازان آمریکایی مستقر را از روزهای قبل با مادرش مطرح می‌کرد. مادر عبیر نیز این موضوع را با عموی او مطرح می‌کند و قرار می‌شود عبیر شب‌ها در خانهٔ عموی او که در همان نزدیکی‌ها بود بخوابد.[۷][۸] پیش از وقوع حادثه سرباز هاوارد نیز که در ایست و بازرسی مستقر بود صحبت‌های چهار سرباز در این باره را شنید و آنان را که از پایگاه خارج می‌شدند دید، اما او تصور می‌کرد آن‌ها «شوخی» می‌کنند. پس از وارد شدن پنج سرباز به منزل عبیر، گرین در ابتدا دست مادر عبیر را که در حال مقاومت و اعتراض به حضور سربازان آمریکایی بود می‌شکند، سپس او را به همراه پدر عبیر و خواهر ۶ ساله‌اش به قتل می‌رسانند و به عبیر تجاوز می‌شود.[۹] پس از تجاوز چندین گلوله به سر عبیر شلیک شد، پیکرش به آتش کشیده شد و عاملان کشتار محل را ترک می‌کنند. دود و بوی حاصل از این آتش همسایه‌ها و عموی او را متوجه خود می‌کند. گزارش این حادثه در ابتدا به ارتش عراق داده می‌شود. این جنایت در روز روشن اتفاق افتاد.[۵]

سرپوش گذاشتن

[ویرایش]

در ابتدا ۵ سرباز عامل این کشتار و عناصر آمریکایی مستقر در محمودیه به دروغ اعلام کردند این قتل‌عام به دست گروه‌های شورشی سنی صورت پذیرفته و ارتش عراق هم این موضوع را به عموی عبیر که جنازه‌ها را رؤیت کرده بود منتقل می‌کند. این دروغ مانع از گزارش رسانه‌ها و پیگیری جنایت در ابتدا شد.[۵]

ادعا می‌شود در ابتدا خود گرین این واقعه را برای گروهبان آنتونی یریب بازگو می‌کند.[۱۰] سپس این گروهبان در گفتگو با یک سرباز به نام جاستین وات که به تازگی در محمودیه مشغول به خدمت شده بود با اشاره به این موضوع می‌گوید که گرین یک جنایتکار است. جاستین وات گفتگوهایی با سایر نیروهای مستقر در پایگاه در این‌باره آغاز می‌کند و پس از آن‌که از گفتگو با سایرین متوجه می‌شود این اتفاق واقعاً افتاده آن را به مافوق خود به نام جان دیم که یک افسر درجه‌دار بود اطلاع می‌دهد، دیم به وات می‌گوید در این‌باره محتاط باشد و این موضوع را به‌عنوان جنایت جنگی گزارش کند. اما از آن‌جا که او به سیستم رسیدگی به جنایات جنگی ارتش آمریکا اعتماد نداشت، وات این موضوع را مجدداً با یک مشاور سلامت روان مطرح می‌کند و سپس خبر به رسانه‌ها درز می‌کند و واشینگتن پست گزارشی در ۳ ژوئیهٔ ۲۰۰۶ در این باره منتشر می‌کند.[۱۱]

وات بعدها از ارتش خارج شد و در یک کسب و کار کامپیوتری مشغول به کار شد. او می‌گوید بعد از این اتفاق تهدید به مرگ شد.[۱۲]

محاکمهٔ عاملان

[ویرایش]

گرین، بارکر، کورتز، اسپیلمن، هاوارد و یریبه همگی چند روز پس از این حادثه دستگیر شدند. از آن‌جایی که گرین قبلاً از ارتش اخراج شده بود، اف‌بی‌آی تحت قانون صلاحیت فراسرزمینی نظامی تعقیب او را به عهده گرفت و وزارت دادگستری ایالات متحده او را متهم به قتل کرد.[۱۳][۱۴] گرین به‌عنوان یک غیرنظامی دستگیر شد و توسط یک دادگاه غیرنظامی، دادگاه ناحیه‌ای ایالات متحده آمریکا در پادوکا، کنتاکی، محکوم شد.[۱۵] چهار نفر دیگر که همگی سربازان وظیفه بودند از طریق دادگاه نظامی محکوم شدند.

استیون دِیل گرین

[ویرایش]
استیون گرین یکی از عوامل جنایت بعد از دستگیری در سال ۲۰۰۶

در ۳۰ ژوئن ۲۰۰۶، اف‌بی‌آی گرین را دستگیر کرد و او بدون قید وثیقه بازداشت و به لوئیزویل، کنتاکی منتقل شد. در ۳ ژوئیه، دادستان‌های فدرال رسماً او را به تجاوز و قتل عبیر و قتل والدین و خواهر کوچک‌ترش متهم کردند. در ۱۰ ژوئیه، ارتش ایالات متحده چهار سرباز دیگر را به همین جرم متهم کرد. یریبه متهم به عدم گزارش حمله بود، نه شرکت در جنایت.[۱۶]

در ۶ ژوئیهٔ ۲۰۰۶، گرین از طریق وکلای تسخیری خود اظهار بی‌گناهی کرد اما قاضی دادگاه ایالات متحده، جیمز مویر، تاریخ محاکمه را ۸ اوت در پادوکا، کنتاکی تعیین کرد.[۱۷]

جلسهٔ آغازین دادگاه گرین در ۲۷ آوریل ۲۰۰۹ برگزار شد.[۱۸] دادستانی در ۴ مه به تکمیل پروندهٔ خود پایان داد.[۱۹] در ۷ مه ۲۰۰۹، گرین توسط دادگاه فدرال در کنتاکی به انجام تجاوز جنسی و چندین فقره قتل، مجرم شناخته شد.[۲۰] درحالی‌که دادستان‌ها به دنبال مجازات اعدام در این پرونده بودند، هیئت منصفه به اتفاق آرا به توافق نرسیدند و حکم اعدام صادر نشد.[۲۱] در ۴ سپتامبر، گرین به‌طور رسمی به حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط محکوم شد.[۲۲] این‌که گرین از مجازات اعدام در امان ماند، خشم بستگان خانواده را برانگیخت و عموی عبیر این حکم را «جنایتی بدتر از جنایت سربازان» توصیف کرد.[۲۳] گرین در ندامتگاهی در آریزونا نگهداری می‌شد اما در ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۴ بر اثر عوارض ناشی از اقدام به خودکشی با حلق‌آویز کردن خود درگذشت.[۲۴]

جیمز پی. بارکر

[ویرایش]
بارکر پس از دستگیری در ۲۰۰۶

در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۶، بارکر به تجاوز جنسی و قتل، اقرار کرد. بارکر در بیانیه‌ای به قاضی گفت: «از عراقی‌ها متنفرم. آن‌ها می‌توانند به شما لبخند بزنند، سپس ناگهان، به صورت شما شلیک کنند.»[۲۵]

کاپیتان ویلیام فیشباخ، دادستان اصلی، درخواست حبس ابد بدون آزادی مشروط کرد. فیشباخ درحالی‌که تصاویر صحنهٔ جنایت را در دست داشت گفت: «این جسد سوخته که قبلاً یک دختر ۱۴ ساله بود، هرگز گلوله یا خمپاره شلیک نکرده بود. جامعه نباید خطری را که متهم در میان آن‌ها وجود دارد، متحمل شود.» بارکر شروع به گریه کرد و گفت: «می‌خواهم مردم عراق بدانند که من برای انجام کارهای وحشتناکی که انجام دادم به آن‌جا نرفته بودم. امروز از کسی نمی‌خواهم که مرا ببخشد». او گفت خشونتی که در عراق با آن مواجه شده بود، او را نسبت به عراقی‌ها «عصبانی و بد» کرده‌است.

در نهایت، بارکر به ۹۰ سال زندان با امکان درخواست آزادی مشروط پس از ۱۰ سال محکوم شد. وی همچنین به درجهٔ سربازی تنزل یافت و تمام حقوق و مزایای خود را از دست داد.[۲۶]

پل ئی. کورتز

[ویرایش]
کورتز پس از دستگیری در ۲۰۰۶

در ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۰۷، کورتز در یک دادگاه نظامی به تجاوز جنسی، توطئه برای تجاوز به عنف و چهار فقره قتل، اقرار کرد. در طول جلسهٔ صدور حکم، وکلای او استدلال کردند که او تحت استرس ناشی از جنگ است. کورتز به ۱۰۰ سال زندان با امکان آزادی مشروط پس از ۱۰ سال محکوم شد.[۲۷] او همچنین از ارتش اخراج شد، به درجهٔ سربازی تنزل یافت و تمام حقوق و مزایای خود را از دست داد. او درحالی‌که برای ایفای نقش در قتل‌ها عذرخواهی می‌کرد، اشک روی صورتش جاری شد. کورتز به قاضی گفت: من هنوز جوابی ندارم. «من نمی‌دانم چرا. کاش آن کار را نمی‌کردم. جان چهار انسان بیگناه گرفته شد. می‌خواهم به‌خاطر تمام درد و رنجی که برای خانوادهٔ الجنابی ایجاد کرده‌ام عذرخواهی کنم.»[۲۸] او در حال حاضر در پادگان انضباطی ایالات متحده در فورت لیونورث، کانزاس نگهداری می‌شود.[۲۹]

جسی وی. اسپیلمن

[ویرایش]
جسی اسپیلمن در یونیفرم نظامی ارتش ایالات متحده آمریکا

در ۳ اوت ۲۰۰۷، اسپیلمن، ۲۳ ساله، توسط دادگاه نظامی به ۱۱۰ سال زندان با امکان آزادی مشروط پس از ۱۰ سال محکوم شد. او همچنین از ارتش اخراج شد، به درجهٔ سربازی تنزل یافت و تمام حقوق و مزایای خود را از دست داد. او به تجاوز جنسی، توطئه برای ارتکاب تجاوز جنسی، ورود غیرقانونی به منزل به قصد تجاوز و چهار فقره قتل محکوم شد. او ابتدا به توطئه در جهت ممانعت از اجرای عدالت، آتش‌افروزی، لمس نادرست و مجرمانهٔ جسد و نوشیدن مشروب اقرار کرد.[۳۰] پس از صدور حکم، مادربزرگ اسپیلمن بیهوش شد، درحالی‌که خواهرش فریاد زد: «من از دولت متنفرم. شما او را آن‌جا بردید و اکنون این اتفاق افتاده‌است.» اسپیلمن در پادگان انضباطی ایالات متحده در فورت لیونورث، کانزاس نگهداری می‌شود.[۲۹]

برایان اِل. هاوارد

[ویرایش]

هاوارد به‌دلیل توطئه برای ممانعت از اجرای عدالت و عدم اطلاع‌رسانی در مورد موضوع، توسط یک دادگاه نظامی بر پایهٔ یک دادخواست محکوم شد. دادگاه دریافت که دخالت او شامل شنیدن صحبت دیگران در مورد جنایت و دروغ گفتن برای محافظت از آن‌ها بود، اما نه ارتکاب تجاوز جنسی یا قتل.[۳۱][۳۲] هاوارد به ۲۷ ماه زندان محکوم شد، به درجهٔ سربازی تنزل یافت و اخراج شد.[۲۹]

آنتونیو یریبه

[ویرایش]

یریبه در ابتدا متهم به ممانعت از تحقیقات، به‌ویژه، تخطی از انجام وظیفه و اظهارات نادرست بود. در ازای شهادت او علیه سایر متهمان، دولت از اتهامات علیه یریبه صرف‌نظر کرد و او نیز اخراج شد.[۲۹][۳۳][۳۴]

پس از ماجرا

[ویرایش]

ابعاد این جنایت در درون افکار عمومی عراق به حدی گسترده بود که مجلس شورای مجاهدین عراق که شامل ۶ گروه سلفی‌گرای سنی وابسته به شبکه القاعده در عراق می‌شد در ۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۰۶ با انتشار بیانیه‌ای با عنوان «انتقام خون خواهرمان که هتک حرمت شد» از دستگیری و قتل ۳ سرباز آمریکایی از همان تیپ خبر داد.[۳۵] ارتباط این عملیات بلافاصله توسط دولت مرکزی عراق و منابع رسمی آمریکایی در عراق تکذیب شد و اعلام شد که مرگ این ۳ سرباز، پیش از اعلام عمومی این اتفاق بوده‌است و در واقع این عملیات مجلس شورای مجاهدین در پاسخ به کشته شدن ابومصعب الزرقاوی بوده‌است.[۳۶]

در فرهنگ عامه

[ویرایش]
  • بر اساس وقایع این حادثه فیلمی بنام غیرقابل انتشار ساخته شد که در سال ۲۰۰۷ اکران گردید.
  • این حادثه و تحقیقات متعاقب آن در کتاب قلب‌های سیاه نوشتهٔ جیم فردریک شرح داده شده‌است.
  • نمایش «۹ دایره» بر اساس شخصیت استیون گرین، در سال ۲۰۱۱ و در تئاتر بوتلگ لس آنجلس اجرا شد.[۳۷]
  • در مجموعهٔ تلویزیونی هوملند و قسمت ۶۱ این مجموعه، به این جنایت اشاره شده‌است.
  • در پادکست کیس‌فایل که در سال ۲۰۱۸ منتشر گردید، به ابعاد این حادثه پرداخته شد.[۳۸] این پادکست همچنین مصاحبه‌ای با وات در ۱ فوریهٔ ۲۰۲۰ منتشر کرد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ CNN.com - Soldier: 'Death walk' drives troops 'nuts' - Aug 8, 2006
  2. ↑ «Case 78: The Janabi Family». Casefile: True Crime Podcast (به انگلیسی). ۲۰۱۸-۰۳-۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۴.
  3. ↑ "Killings shattered dreams of rural Iraqi family". NBC News (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-24.
  4. ↑ "FindLaw Legal Blogs". FindLaw (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-24.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ «A Soldier's Shame - TIME». web.archive.org. ۲۰۱۳-۰۸-۲۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۴.
  6. ↑ "Mahmudiyah rape and killings". Wikipedia (به انگلیسی). 2022-03-23.
  7. ↑ «A Soldier's Shame - TIME». web.archive.org. ۲۰۱۳-۰۸-۲۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۳.
  8. ↑ "US soldier sentenced to 100 years for Iraq rape and murder". the Guardian (به انگلیسی). 2007-02-23. Retrieved 2022-03-23.
  9. ↑ «How U.S. occupation breeds war crimes». socialistworker.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۳.
  10. ↑ "Ex-sergeant: Soldier admitted Iraq crimes". NBC News (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-23.
  11. ↑ Knickmeyer، Ellen (۲۰۰۶-۰۷-۰۳). «Details Emerge in Alleged Army Rape, Killings» (به انگلیسی). Washington Post. شاپا 0190-8286. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۳.
  12. ↑ «Where are they now? | The Courier-Journal | courier-journal.com». archive.ph. ۲۰۱۳-۰۱-۰۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۳.
  13. ↑ Federal court to try ex-soldier on Iraq charges بایگانی‌شده در مارس ۷, ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. July 6, 2006.
  14. ↑ "18 USC Chapter 212". Archived from the original on June 28, 2006.
  15. ↑ Barrouquere, Brett (2009-05-07). "Ex-soldier convicted in Iraq rape, 4 slayings". Detroit Free Press. Archived from the original on 2009-05-11.
  16. ↑ "FindLaw's United States Sixth Circuit case and opinions". Findlaw (به انگلیسی). Retrieved 2022-03-13.
  17. ↑ "Ex-soldier pleads not guilty to rape, murder: Former Army private accused of raping woman, killing family". Archived from the original on July 18, 2006. Retrieved 2006-07-06.
  18. ↑ Barrouquere, Brett (2009-04-27). "Ex-soldier trial for rape, murder in Iraq opens". The San Diego Union-Tribune. Associated Press. Retrieved 2009-05-23.
  19. ↑ "Prosecution rests in trial for Iraq crimes". Associated Press. 2009-05-04. Retrieved 2009-05-23.
  20. ↑ "US ex-soldier guilty of Iraq rape". BBC News. 2009-05-07. Archived from the original on 2009-05-09. Retrieved 2009-05-08.
  21. ↑ "US soldier spared death penalty". BBC News. 2009-05-21. Archived from the original on 2009-05-22. Retrieved 2009-05-21.
  22. ↑ "Life for US soldier's Iraq crimes". BBC News. 2009-09-04. Archived from the original on 2009-09-05. Retrieved 2009-09-04.
  23. ↑ "Iraqi relatives decry life for U.S. rape soldier". Reuters. May 22, 2009. Archived from the original on 2016-01-16. Retrieved 2016-01-04.
  24. ↑ Almasy, Steve. "Former soldier at center of murder of Iraqi family dies after suicide attempt" بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۲-۱۹ توسط Wayback Machine. CNN. February 18, 2014; retrieved February 19, 2014.
  25. ↑ "Iraqis". Pittsburgh Post-Gazette. 2006-11-16. p. 4. Retrieved 2022-03-13.
  26. ↑ "Iraq rape soldier given life sentence". London: Guardian Unlimited. 2006-11-17. Archived from the original on 2014-04-29. Retrieved 2014-04-28.
  27. ↑ Nagi, Milon (2007-02-23). "100-Year Sentence for Second Soldier Convicted of Rape and Murder". Women’s Media Center. Archived from the original on 2023-05-19. Retrieved 2023-05-19.
  28. ↑ Hall, Tim (2007-02-25). "US soldier jailed for 100 years for rape". London: Daily Telegraph. Retrieved 2008-03-11.[پیوند مرده]
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ ۲۹٫۳ "Where are they now?". Louisville Courier Journal. 2009-04-13. Archived from the original on 2013-01-02. Retrieved 2009-07-09.
  30. ↑ Lenz, Ryan (2007-08-04). "110-Year Sentence in Iraq Rape-Killing". ABC News. Archived from the original on November 21, 2007. Retrieved 2007-08-04.
  31. ↑ Horswell, Cindy (2007-03-22). "Huffman soldier sentenced in Iraq atrocities". Houston Chronicle. Archived from the original on 2017-08-28. Retrieved 2008-05-27.
  32. ↑ "US prosecutors seek death penalty in Iraq murders". Reuters. 2007-07-03. Archived from the original on 2008-07-25. Retrieved 2008-05-27.
  33. ↑ Von Zielbauer, Paul (2006-11-15). "Soldier to Plead Guilty in Iraq Rape and Killings". The New York Times. Archived from the original on 2016-01-16. Retrieved 2010-05-12.
  34. ↑ "Soldier testifies another soldier admitted to attack on family". International Herald-Tribune. Associated Press. July 31, 2007. Archived from the original on August 4, 2007.
  35. ↑ «Capital Charges Filed In Rape-Slaying Case - washingtonpost.com» (به انگلیسی). شاپا 0190-8286. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۴.
  36. ↑ Burns، John F. (۲۰۰۶-۰۶-۰۸). «U.S. Strike Hits Insurgent at Safehouse» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۳-۲۴.
  37. ↑ «Theater review: '9 Circles' at Bootleg Theater». Los Angeles Times (به انگلیسی). ۲۰۱۱-۱۰-۲۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۵.
  38. ↑ Szymanska، Paulina (۲۰۱۸-۰۳-۱۷). «Case 78: The Janabi Family». Casefile: True Crime Podcast (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۳-۱۵.