در نظریه گراف، یک تجزیه درختی یک نگاشت از یک گراف به یک درخت است که میتواند برای تعریف عرض درخت مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از مسائل انپی-کامل در نظریه گرافها برای گرافهایِ با عرض درختی پایین، الگوریتمهای بسیار سریعی دارند.
تحزیه درختی کارکردهای بسیاری در مشکلاتی مانند استنباط احتمالی، رضایت محدودیت و تجزیه ماتریس دارد.
این مفهوم در سال ۱۹۸۴ توسط نیل رابرتسون و پاول سیمور برای اولین بهطور دقیق تعریف شد.[۱]
بهطور شهودی، تجزیه درختی نمایانگر میزان نزدیکی یک گراف به ساختار درخت است. هرچه یک گراف به یک درخت «نزدیک» تر باشد، عرض درختی آن کمتر است. بهطور مثال، عرض درختی هر درخت برابر ۱ است.
Arnborg, S.; Corneil, D.; Proskurowski, A. (1987), "Complexity of finding embeddings in a k-tree", SIAM Journal on Matrix Analysis and Applications, 8 (2): 277–284, doi:10.1137/0608024.
Arnborg, S.; Proskurowski, A. (1989), "Linear time algorithms for NP-hard problems restricted to partial k-trees", Discrete Applied Mathematics, 23 (1): 11–24, doi:10.1016/0166-218X(89)90031-0.
Bern, M. W.; Lawler, E. L.; Wong, A. L. (1987), "Linear-time computation of optimal subgraphs of decomposable graphs", Journal of Algorithms, 8 (2): 216–235, doi:10.1016/0196-6774(87)90039-3.
Bodlaender, Hans L. (1988), "Dynamic programming on graphs with bounded treewidth", Proc. 15th International Colloquium on Automata, Languages and Programming, Lecture Notes in Computer Science, vol. 317, Springer-Verlag, pp. 105–118, doi:10.1007/3-540-19488-6_110.