تراتاکا (انگلیسی: Trataka), یکی از «شات کارماها»، روش خیره شدن بهطور ثابت بر روی یک موضوع مانند شعلهٔ شمع، ماندالا یا تانترا است.[۱]
یکی از مهمترین، سودمندترین و سادهترین روشهای تمرکز ذهن تراتاکا است. واژهٔ تراتاکا (Trāṭaka) ریشهٔ سانسکریت دارد و به معنای ثابت خیره شدن است. تمرین تراتاکا عبارت است از خیره شدن به یک نقطه یا موضوع بدون آن که پلکها به هم بخورند، یا مژه زده شود. این عمل کانونی کردن چشمها است و انعکاس آن بر ذهن مانع میشود که چیزهای دیگر به ذهن راه پیدا کند.[۲]
هنگامی که تراتاکا به قصد مراقبه انجام میشود، چشمها پس از چند دقیقه خیره شدن به شعله شمع، یا شیء کم نور دیگر، بسته میشوند. آن گاه فرد با چشمهای بسته به تصویر شعله یا شیء روشن که در چشم ذهن او نقش بستهاست، خیره میشود.[۳]
بافتهای سمت راست و چپ رشتهٔ نخاع فقراتی در مغز استخوان اوبلا نگاتا (Oblangata)، در محل میان دو ابرو با هم تلاقی میکنند، یعنی آنجا که شبکهٔ مژه ایی بینی هم قرار دارد، بنابراین آن نقطه را در محل تلا قی دو جریان تلقی میکنند که اگر شخصی چشمها و ذهنش را در این نقطه ثابت نماید جریان پرانا را وامیدارد تا به سوی آن نقطه بالا رود، یعنی جایی که منتج به اتحاد روان و پرانا و ایدا و پینگالا میگردد. اتحاد شمسی - قمری که این چنین تأثیرپذیر شود، به اتحاد جان با پروردگار میانجامد.[۴]