تران وانکه

تران وانکه
اطلاعات پس‌زمینه
نام تولدTran Van Khe
زاده۲۴ ژوئن ۱۹۲۱ ویتنام
درگذشته۵ ژوئن ۲۰۱۵ هوشی‌مین
ویتنام
ژانرموسیقی آسیا
موسیقی ایرانی
اتنوموزیکولوژی
ساز(ها)لوت
زیتر
تحصیلاتدکترای موزیکولوژی

تران وانکه (زادهٔ ۲۴ ژوئیه ۱۹۲۱ در ویتنام − درگذشتهٔ ۲۴ ژوئن ۲۰۱۵ در هوشی‌مین ویتنام) موسیقی‌دان، پژوهشگر موسیقی، اتنوموزیکولوژیست و استاد موسیقی دانشگاه سوربن بود.

زندگی هنری

[ویرایش]

تران وانکه (Tran Van Khe) در ۲۴ ژوئیه سال ۱۹۲۱ در خانواده‌ای با چهار نسل موسیقی‌دان، در ویتنام متولد شد. او در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و موسیقی را از عمه و دایی خود فراگرفت. وی موسیقی را به‌صورت حرفه‌ای پی گرفت و از دانشگاه سوربن پاریس، در مقطع دکترای موسیقی‌شناسی فارغ‌التحصیل شد. او در «مرکز ملی پژوهش‌های علمی» به پژوهش‌های موسیقی خود ادامه داد و در دانشگاه سوربن به تدریس مشغول شد.[۱]

وانکه در نواختن چندین ساز ویتنامی مهارت داشت و با شعرخوانی و آواز نیز آشنا بود. تخصص وی بیشتر در حیطهٔ موسیقی‌های آسیایی، به ویژه موسیقی هند، ایران، چین، ژاپن و موسیقی عربی بود. او حدود ۵۰ سال در پاریس زندگی و فعالیت کرد و در کشورهای مختلف به سخنرانی و اجرا پرداخت و نقش مهمی در معرفی موسیقی آسیا به کشورهای غربی داشت.[۱] او همچنین معاون مرکز مطالعات موسیقی شرقی دانشگاه پاریس بود.[۲] فعالیت‌های علمی و پژوهش‌های موسیقی وانکه، جوایز و افتخارات متعددی را از دانشگاه‌ها٬ آکادمی‌ها و مؤسسه‌های بین‌المللی برای وی به ارمغان آورد.[۱]

داریوش صفوت در زمان تدریس در سوربن با وانکه آشنا شد. تران وانکه پیش از انقلاب ۱۳۵۷، سفرهایی به ایران داشت و در مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی، با موسیقی ایرانی آشنا شد. او یکی از اتنوموزیکولوگهای تأثیرگذار در موسیقی ایران بوده‌است.[۱] وی مهم‌ترین فرد خارجی بود که در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی حضور پیدا کرد و با کمک «شمیرانی» از نوازندگان تمبک مقیم فرانسه، در شناساندن موسیقی ایرانی و مرکز حفظ و اشاعهٔ موسیقی به کشورهای غربی به‌خصوص فرانسه، تلاش بسیار نمود.[۳]

درگذشت

[ویرایش]

تران وانکه، در ۲۴ ژوئن سال ۲۰۱۵ در هوشی‌مین ویتنام درگذشت.[۱]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «تران وانکه اتنوموزیکولوژیست ویتنامی». گفتگوی هارمونیک. ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۸ مه ۲۰۲۰.
  2. «استادی که به تنهایی یک دانشگاه موسیقی بود». ایرنا. ۲۰۱۷-۱۲-۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۵-۲۸.
  3. عین‌الله مسیب‌زاده. «تران وانکه». کتاب احیای سنت‌ها با رویکرد نو ص:۳۶۲/گوگل.