Trichloroacetic acid | |||
---|---|---|---|
| |||
Trichloroacetic acid | |||
شناساگرها | |||
شماره ثبت سیایاس | 76-03-9 | ||
پابکم | 6421 | ||
کماسپایدر | 10772050 | ||
UNII | 5V2JDO056X | ||
KEGG | C11150 | ||
ChEBI | CHEBI:30956 | ||
ChEMBL | CHEMBL14053 | ||
شمارهٔ آرتیئیسیاس | AJ7875000 | ||
970119 | |||
2842 | |||
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 | ||
| |||
| |||
خصوصیات | |||
فرمول مولکولی | C2HCl3O2 | ||
جرم مولی | ۱۶۳٫۳۹ g mol−1 | ||
شکل ظاهری | جامد بیرنگ تا سفید | ||
بوی | بسیار تند [۱] | ||
چگالی | 1.63 g/cm3 | ||
دمای ذوب | ۵۷ تا ۵۸ درجه سلسیوس (۱۳۵ تا ۱۳۶ درجه فارنهایت؛ ۳۳۰ تا ۳۳۱ کلوین)[۲] | ||
دمای جوش | ۱۹۶ تا ۱۹۷ درجه سلسیوس (۳۸۵ تا ۳۸۷ درجه فارنهایت؛ ۴۶۹ تا ۴۷۰ کلوین)[۲] | ||
انحلالپذیری در آب | 1000 g/100 mL[۲] | ||
فشار بخار | 1 mmHg (51.1 °C)[۱] | ||
اسیدی (pKa) | 0.66[۳] | ||
پذیرفتاری مغناطیسی | -73.0·10-6 cm3/mol | ||
ساختار | |||
گشتاور دوقطبی | 3.23 D | ||
خطرات | |||
GHS pictograms | |||
سیستم هماهنگ جهانی طبقهبندی و برچسبگذاری مواد شیمیایی | Danger | ||
GHS hazard statements | H314, H410 | ||
GHS precautionary statements | P260, P264, P273, P280, P301+330+331, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P321, P363, <span class="abbr" style="color: blue; border-bottom: 1px dotted blue" title="Error in hazard statements">P391, P405, P501 | ||
لوزی آتش | |||
آمریکا Permissible exposure limit (PEL) |
None[۱] | ||
LD50 | 5000 mg/kg orally in rats[۲] | ||
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
(بررسی) (چیست: / ؟) | |||
Infobox references | |||
|
تریکلرواستیکاسید یا تریکلرواتانوئیکاسید یکی از آنالوگهای استیکاسید میباشد بهطوریکه سه اتم هیدروژن گروه متیل با سه اتم کلر جایگزین شدهاند. نمکها و استرهای تریکلرواستیکاسید، تریکلرواستات نامیده میشوند.[۴]
این ماده بهطور گستردهای در بیوشیمی برای رسوب ماکرومولکولهایی مثل DNA، RNA و پروتئینها بهکار میرود. تریکلرواستیکاسید و دیکلرواستیکاسید هردو در مواد آرایشی مثل لایهبردارها یا پاککنندههای تتو، دارویموضعی برای ازبین بردن زگیل از جمله زگیلهای تناسلی استفاده میشوند.[۷] در اوایل دهه ۱۹۵۰ نمک سدیم (سدیم تریکلرواستات) به عنوان آفتکش مصرف میشد اما در اوایل دهه ۱۹۸۰ و اواخر ۱۹۹۰ از فروشگاهها جمعآوری شد.[۸][۹][۱۰][۱۱]
با استناد بر آژانس موادشیمیایی اروپا: «تریکلرواستیکاسید، باعث سوختگیهای جدی پوست و آسیب به جشم میشود. برای آبزیان بسیار سمی است و دارای اثرات سمیت طولانی مدت می باشد»[۱۲]
در سال ۲۰۱۳ تریکلرواستیکاسید در فهرست ۵۳ ماده پیشنهادی کالیفرنیا با عنوان «شناخته شده در دولت برای ایجاد سرطان» قرار گرفت.[۱۳]
کشف تری کلرواستیک اسید توسط ژان باپتیست دوما در سال 1839 نمونه بارز نظریه رادیکالها و ظرفیتهای آلی در حال تکامل است.[۱۴] این نظریه برخلاف باورهای یونس یاکوب برزلیوس بود و اختلاف طولانی بین دوما و برزلیوس را آغاز کرد.[۱۵]