تعطیلات رسمی در ایران

در حال حاضر، مجموع تعداد روزهای تعطیلات رسمی در ایران ۲۸ روز است که از این تعداد، ۱۱ روز تعطیلات ملی و انقلابی و ۱۷ روز تعطیلات مذهبی است. همچنین مطابق اصل هفدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تعطیل رسمی هفتگی، روز جمعه است.

تعطیلات ملی و انقلابی
روز مناسبت
۱ فروردین نوروز
۲ فروردین نوروز
۳ فروردین نوروز
۴ فروردین نوروز
۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی
۱۳ فروردین روز طبیعت
۱۴ خرداد درگذشت سید روح‌الله خمینی
۱۵ خرداد تظاهرات ۱۵ خرداد
۲۲ بهمن پیروزی انقلاب ۵۷
۲۹ اسفند ملی‌شدن صنعت نفت
۳۰ اسفند ۲۹ اسفند تا ۴ فروردین[۱][۲]
تعطیلات مذهبی (اسلامی)
روز مناسبت
۹ محرم تاسوعا
۱۰ محرم شهادت حسین بن علی، عاشورا
۲۰ صفر چهلم حسین بن علی اربعین
۲۸ صفر شهادت امام حسن مجتبی و رحلت حضرت محمد
آخر صفر (۲۹ یا ۳۰) شهادت امام علی بن موسی الرضا
۸ ربیع‌الاول شهادت امام حسن عسکری و آغاز امامت مهدی
۱۷ ربیع‌الاول زادروز حضرت محمد و امام جعفر صادق
۳ جمادی‌الثانی شهادت حضرت فاطمه زهرا
۱۳ رجب زادروز امام علی بن ابی‌طالب
۲۷ رجب مبعث
۱۵ شعبان زادروز امام حجت بن الحسن
۲۱ رمضان شهادت امام علی بن ابی‌طالب
۱ شوال عید فطر
۲ شوال عید فطر
۲۵ شوال شهادت امام جعفر صادق
۱۰ ذیحجه عید قربان
۱۸ ذیحجه عید غدیر

تاریخچه

[ویرایش]

بخشنامه ۱۳۴۷ خورشیدی

[ویرایش]

در بخشنامه ۱۰۱۶ مورخ اول آبان ۱۳۴۷ به کلیه وزارتخانه‌ها و موسسات و بنگاه‌ها و شرکت‌های دولتی و وابسته به دولت و بر طبق تصمیم جلسه مورخ ۱۶ اسفند ۱۳۴۶ هیئت وزیران، تعطیلات رسمی کشور به شرح زیر اعلام شده بود:[۳]

لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور، مصوب ۸ تیر ۱۳۵۹

[ویرایش]

این لایحه قانونی جایگزین «لایحهٔ قانونی برابری ساعات کار کارگران و کارمندان و تعیین تعطیلات رسمی کشور» مصوب ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۸ شد. تعطیلات ذکر شده در این لایحه عبارتند از:

  • ۲۹ اسفند تا ۴ فروردین
  • ۱۲ فروردین- روز جمهوری اسلامی
  • ۱۳ فروردین
  • ۱۵ خرداد
  • ۲۲ بهمن- روز انقلاب
  • عید مبعث
  • نیمه شعبان
  • ۲۱ رمضان- کشته شدن علی بن ابی‌طالب
  • عید فطر
  • تاسوعا
  • عاشورا
  • اربعین
  • ۲۸ صفر
  • زادروز پیامبر اسلام
  • عید قربان
  • عید غدیر
  • زادروز علی بن ابی طالب- ۱۳ رجب
  • زادروز علی بن موسی الرضا - ۱۱ ذیقعده
  • درگذشت جعفر صادق - ۲۵ شوال

قانون اصلاح لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور، مصوب ۲۵ مرداد ۱۳۷۸

[ویرایش]

این قانون اصلاحیه‌ای برای قانون مصوب در تیر ۱۳۵۹ است که دو مادهٔ قانونی به آن اضافه می‌کند.

در مادهٔ دوم این قانون به هیئت وزیران اجازه داده می‌شود که با کسب نظر موافق روسای قوهٔ مقننه و قوهٔ قضاییه به مناسبت بروز بعضی حوادث و وقایع بسیار مهم بعضی نقاط یا سراسر کشور را تعطیل رسمی (عمومی) اعلام کند.

در مادهٔ سوم روز سوم جمادی الثانی به عنوان روز درگذشت فاطمه زهرا تعطیل رسمی (عمومی) اعلام می‌شود و تعطیل روز بیست و نهم اسفند ماه لغو گردید.

قانون افزایش تعطیلی عید سعید فطر، مصوب ۶ شهریور ۱۳۹۰

[ویرایش]

در این قانون که اصلاحیه‌ای بر قانون مصوب تیر ۱۳۵۹ است، تعطیلی عید فطر از یک روز به دو روز (اول و دوم شوال) افزایش پیدا می‌کند.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ «لایحه قانونی تعیین تعطیلات رسمی کشور، تاریخ انتشار روزنامه رسمی: ۱۳۵۹/۰۵/۱۴ - تاریخ تصویب: ۱۳۵۹/۰۴/۰۸ - شماره ثبت روزنامه رسمی: ۱۰۳۲۳». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۷.
  2. ↑ ۳۰ اسفند تعطیل رسمی است، روزنامه دنیای اقتصاد - شماره ۳۹۸۷ تاریخ چاپ:۱۳۹۵/۱۱/۳۰ کد خبر: DEN-1091650
  3. ↑ مجموعه قوانین و مقررات مالی نوشته روح‌الله وهمن ۱۳۴۶ خورشیدی - ثبت در کتابخانه ملی ۲ اردیبهشت ۱۳۴۷ شماره ۵۲۲