توافقنامه هاوارا
توافقنامه هاوارا (به عبری: הסכם העברה، یا توافق انتقال) موافقت‌نامه‌ای میان آلمان نازی و صهیونیست‌های آلمانی یهودی بود که در ۲۵ اوت ۱۹۳۳، پس از سه ماه مذاکره بین فدراسیون صهیونیستی آلمان، بانک انگلیس-فلسطین (زیر نظر آژانس یهود) و مقامات آلمان نازی امضا شد. این توافقنامه عامل مهمی در مهاجرت ۶۰٬۰۰۰ یهودی آلمانی به فلسطین میان سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۹ بود.[۱]
این توافقنامه به یهودیان زیر تعقیب رژیم نازی اجازه داد تا بخشی از دارایی‌های خود را به فلسطین تحت سرپرستی بریتانیا منتقل کنند.[۲] بر این اساس، مهاجران دارایی‌های خود در آلمان را به فروش می‌رساندند تا هزینه کالاهای اساسی مورد نیاز برای زندگی در فلسطین را پرداخت کنند.[۳] این توافق بحث‌برانگیز بود و نه تنها توسط بسیاری از رهبران یهودی درون جنبش صهیونیستی (همچون زو یابوتینسکی از رهبران صهیونیستی تجدیدنظرخواه) مورد انتقاد قرار گرفت، بلکه بعضی اعضای حزب نازی و مردم آلمان به آن منتقد بودند.[۳] برای یهودیان آلمانی، این توافقنامه راهی برای برون رفت از فضای به شدت خصومت‌آمیز آلمان بر ضد یهودیان بود؛ برای ییشوو، یا جامعه تازه تشکیل یافته و کوچک یهودیان در فلسطین، توافقنامه باعث افزایش ورود کارگران یهودی به این جامعه و بالا رفتن سطح اقتصادی آن بود؛ برای آلمانی‌ها نیز توافقنامه امکان مهاجرت یهودیان آلمانی و تلاشی برای بی اثر کردن بایکوت ضدنازی ۱۹۳۳ در میان یهودیان اروپایی بر ضد آلمان نازی بود؛ بایکوتی که از دیدگاه آلمان نازی خطری برای اقتصاد آن کشور به‌شمار می‌رفت.[۳][۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ "Haavara". www.jewishvirtuallibrary.org.
- ↑ Krüger, C. G (2009). The English Historical Review 124 (510). Oxford University Press: 1208–10. https://www.jstor.org/stable/40270563.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ Yf’aat Weiss, The Transfer Agreement and the Boycott Movement: A Jewish Dilemma on the Eve of the Holocaust بایگانی‌شده در ۱۲ مه ۲۰۲۳ توسط Wayback Machine, Yad Vashem Shoah Resource Center, accessed 28 April 2016.
- ↑ Francis R. Nicosia The Third Reich & the Palestine question, pp. 41-49.