در دانش جغرافی، به توده سنگی یا تپه صخرهای منفردی که نسبت به زمینهای پیرامون خود برجستهتر باشد تَکصَخره یا فراسَنگ میگویند. اینگونه عوارض معمولاً به دلیل مقاومت جنس بخشی از زمین در برابر فرسایش پدید میآیند.[۱] به عبارتی دیگر، تکصخرهها عارضههایی سخت هستند در سطح شبهجلگهها که از بقایای ارتفاعات قبلی بهوجود آمدهاند.[۲]
این برجستگیها گاه در مناطق گرمسیری که دستخوش فرسایش بسیار هستند دیده میشوند و دارای دامنههای تند هستند.[۳]