تک‌گروه J (دی‌ان‌ای Y)

تک‌گروه J (دی‌ان‌ای Y)
مبدأ زمانی ممکن	۴۸٬۰۰۰ سال قبل[۱]
مبدأ مکانی ممکن	آسیای غربی
نیا	IJ
اولاد	J-M172، J-M267
موتاسیون‌های تعریف کننده	M304/Page16/PF4609, 12f2.1

تک گروه J-M304 یا J*,^{[Phylogenetics ۱]} یک تک‌گروه کروموزوم Y است. باور بر این است که این تک گروه در آسیای غربی تکامل پیدا کرده‌است.^[۲] در دوران نوسنگی این کلاد از آنجا بیشتر به آفریقای شمالی، شاخ آفریقا، سقطرا، قفقاز، اروپای جنوب شرقی، آسیای مرکزی، ایران، پاکستان و غرب هند پراکنده شده‌است.

تک گروه J-M304 به دو سابکلاد (شاخه) اصلی تقسیم می‌شود، (J1) J-M267 و (J2) J-M172.

توزیع

کشور/منطقه	نمونه برداری	N	J-M267	J-M172	کل J	مطالعه
الجزایر	وهران، الجزایر	102	22.5	4.9	27.4	(Robino ۲۰۰۸)
آلبانی	تیرانا	30			20.0	(Bosch ۲۰۰۶)
آلبانی		55			23.6	(Battaglia ۲۰۰۸)
بوسنی	صربها	81			9.9	(Battaglia ۲۰۰۸)
قفقاز	مردم چچن	330	20.9	56.7	77.6	(Balanovsky ۲۰۱۱)
قفقاز	مردم اینگوش	143	2.8	88.8	91.6	(Balanovsky ۲۰۱۱)
چین	اویغورها	50	0	34.0	34.0	(Shou ۲۰۱۰)
چین	ازبک‌ها	23	0	30.4	34.7	(Shou ۲۰۱۰)
چین	تاجیک‌ها	31	0	16.1	16.1	(Shou ۲۰۱۰)
قبرس		164	9.6	12.9	22.5	(El-Sibai 2009)[۳]
مصر		124	19.8	7.6	27.4	(El-Sibai ۲۰۰۹)
یونان	کرت/هراکلیون	104	1.9	44.2	46.1	(Martinez ۲۰۰۷)
یونان	کرت	143	3.5	35	38.5	(El-Sibai ۲۰۰۹)
یونان		154	1.9	18.1	20	(El-Sibai ۲۰۰۹)
هند	Iraqi Biradari	112	32	43.2	75.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
ایران		92	3.2	25	28.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
عراق	مردم عرب، آرامیان، آشوری‌ها، صابئه	117	33.1	25.1	58.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسرائیل	عکا	101	39.2	18.6	57.8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
ایتالیا		699	2	20	22	(Capelli ۲۰۰۷)
ایتالیا	Central Marche	59	5.1	35.6	40.7	(Capelli ۲۰۰۷)
ایتالیا	West Calabria	57	3.5	35.1	38.6	(Capelli ۲۰۰۷)
ایتالیا	Sicily	212	5.2	22.6	27.8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
ایتالیا	Sardinia	81	4.9	9.9	14.8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
Jordan		273	35.5	14.6	50.1	(El-Sibai ۲۰۰۹)
کوسوو	آلبانیns	114			16.7	(Pericic ۲۰۰۵)
کویت		42	33.3	9.5	42.8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
لبنان		951	17	29.4	46.4	(El-Sibai ۲۰۰۹)
مالت		90	7.8	21.1	28.9	(El-Sibai ۲۰۰۹)
مغرب		316	1	0.2	1.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
مغرب	مقیمان در ایتالیا	51	19.6	0	19.6	(Onofri ۲۰۰۸)
پرتغال	Portugal	303	4.3	6.9	11.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
قطر	قطر	72	58.3	8.3	66.6	(El-Sibai ۲۰۰۹)
صربستان	بلگراد	113			8	(Pericic ۲۰۰۵)
صربستان		179			5.6	(Mirabal ۲۰۱۰)
اسپانیا	Cadiz	28	3.6	14.3	17.9	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Cantabria	70	2.9	2.9	5.8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Castille	21	0	9.5	9.5	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Cordoba	27	0	14.7	14.7	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Galicia	19	5.3	0	5.3	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Huelva	22	0	13.7	13.7	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Ibiza	54	0	3.7	3.7	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Leon	60	1.7	5	6.7	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Malaga	26	0	15.4	15.4	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Mallorca	62	1.6	8	9.7	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Sevilla	155	3.2	7.8	11	(El-Sibai ۲۰۰۹)
اسپانیا	Valencia	31	2.7	5.5	8.2	(El-Sibai ۲۰۰۹)
سوریه	مردم عرب، Aramaens, آشوری‌ها	554	33.6	20.8	54.4	(El-Sibai ۲۰۰۹)
تونس		62	0	8	8	(El-Sibai ۲۰۰۹)
تونس		52	34.6	3.8	38.4	(Onofri ۲۰۰۸)
تونس	Sousse	220	25.9	8.2	34.1	(Fadhlaoui-Zid ۲۰۱۵)
تونس	تونس	148	32.4	3.4	35.8	(Arredi ۲۰۰۴)
ترکیه		523	9.1	24.2	33.3	(El-Sibai ۲۰۰۹)
امارات		164	34.7	10.3	45	(El-Sibai ۲۰۰۹)
یمن		62	72.5	9.6	82.1	(El-Sibai ۲۰۰۹)

توزیع سابکلاد

J-M304

پاراگروه J-M304*^{[Phylogenetics ۲]} شامل همهٔ J-M304 به جز J-M267, J-M172 و سابکلادهایشان می‌شود. J-M304* به ندرت بیرون از جزیره سقطرا، در یمن، دیده می‌شود که در آن بسیار بالاست، تا 71.4%.^[۴] تک گروه J-M304* همچنین با بسامد کمتر در عمان (Giacomo 2004), اشکنازی،^[۵] عربستان سعودی (Abu-Amero 2009), یونان (Giacomo 2004), جمهوری چک ((Giacomo 2004) and (Luca 2007)), اویغورها^[۶] و مردمان متعدد ترک مشاهده می‌شود.^[۷] ((Cinnioglu 2004) و (Varzari 2006)).

J-M267

تک گروهJ-M267^{[Phylogenetics ۳]} تعریف شده از سوی M267 SNP هم‌اکنون بیش از همه در جزیره العرب فراوانی دارند: یمن (تا 76%),^[۸] عربستان سعودی (تا ۶۴٪) (Alshamali 2009), قطر (58%),^[۹] و داغستان (تا 56%).^[۱۰] J-M267 به‌طور کلی در بین بدوی‌های عرب (62%),^[۱۱] اشکنازی (۲۰٪) (Semino 2004), الجزایر (تا ۳۵٪) (Semino 2004), عراق (تا ۳۳٪) (Semino 2004), تونس (تا 31%),^[۱۲] سوریه (تا ۳۰٪), مصر (تا ۲۰٪) (Luis 2004), و شبه‌جزیره سینا فراوان است. بسامد تکر گروه J-M267 در مرزهای مناطق عربی/ سامی زبان همچون مناطق عموماً غیر عربی/سامی زبان ترکیه (۹٪), ایران (5%), Iraqi Biradari سنی شمال هند (۳۸٪) و شیعه شمال هند (11%) ((Eaaswarkhanth ۲۰۰۹)) افول می‌کند. به هر روی باید ملاحظه شود که برخی از ارقام فوق در برخی مطالعات بالاتر هستند، و در ارقام کوچکتر به دست آمده در دیگر مطالعات حذف شده‌اند. همچنین در بین یهودیان، مخصوصاً خطکوهن (۴۶٪) (Hammer 2009) بسیار فراوان است.

J-M172

بیبشترین تمرکز تک گروهJ-M172^{[Phylogenetics ۴]} در قفقاز و هلال حاصل‌خیز/عراق و سراسر مدیترانه (شامل ایتالیا، بالکان، آناتولی و شبه‌جزیره ایبری و آفریقای شمالی) (Giacomo 2003) یافت می‌شود.

بیشترین میزان تمرکز J-M172 که تا کنون گزارش شده ۷۲٪ در شمال شرقی گرجستان بوده‌است (Nasidze 2004). دیگر گزارش‌های بالا از جمله مردم اینگوش ۳۲٪ (Nasidze 2004), قبرس ۳۰–۳۷٪ (Capelli 2005), لبنانی‌ها ۳۰٪ (Wells et al. ۲۰۰۱), آشوری‌ها، صابئه و عربهای عراق 29.7% (Sanchez et al. ۲۰۰۵), سوری‌ها و آشوری‌ها ۲۲٫۵٪, کردها ۲۴٪-۲۸٪, ایرانی‌ها ۲۳٪ (Aburto 2006), اشکنازی ۲۴٪, مردم فلسطینی ۱۶٫۸٪-۲۵٪, سفاردی‌ها 29%[۱]^{[پیوند مرده]} و شیعه شمال هند ۱۸٪, چچن‌ها ۲۶٪, بالکارها 24%, Yaghnobis ۳۲٪, ارمنی ها۲۱–۲۴٪, و آذربایجانی‌ها ۲۴٪-۴۸٪ هستند.

ملاحظات فیلوژنتیک

1. ISOGG Y-DNA Haplogroup J and its Subclades - 2016 (2 February 2016).
2. This table shows the historic names for J-M304 (a.k.a. J-P209, and J-12f2.1) in published peer reviewed literature. Note that in Semino 2000 Eu09 is a subclade of Eu10 and in Karafet 2001 24 is a subclade of 23.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M304 (a.k.a. J-12f2.1 or J-P209)
   Jobling and Tyler-Smith 2000	9
   Underhill 2000	VI
   Hammer 2001	Med
   Karafet 2001	23
   Semino 2000	Eu10
   Su 1999	H4
   Capelli 2001	B
   YCC 2002 (Longhand)	J*
   YCC 2005 (Longhand)	J
   YCC 2008 (Longhand)	J
   YCC 2010r (Longhand)	J

3. This table shows the historic names for J-M267 and its earlier discovered and named subclade J-M62 in published peer reviewed literature.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M267	J-M62
   Jobling and Tyler-Smith 2000	-	9
   Underhill 2000	-	VI
   Hammer 2001	-	Med
   Karafet 2001	-	23
   Semino 2000	-	Eu10
   Su 1999	-	H4
   Capelli 2001	-	B
   YCC 2002 (Longhand)	-	J1
   YCC 2005 (Longhand)	J1	J1a
   YCC 2008 (Longhand)	J1	J1a
   YCC 2010r (Longhand)	J1	J1a

4. This table shows the historic names for J-M172 in published peer reviewed literature. Note that in Semino 2000 Eu09 is a subclade of Eu10 and in Karafet 2001 24 is a subclade of 23.

   YCC 2002/2008 (Shorthand)	J-M172
   Jobling and Tyler-Smith 2000	9
   Underhill 2000	VI
   Hammer 2001	Med
   Karafet 2001	24
   Semino 2000	Eu9
   Su 1999	H4
   Capelli 2001	B
   YCC 2002 (Longhand)	J2*
   YCC 2005 (Longhand)	J2
   YCC 2008 (Longhand)	J2
   YCC 2010r (Longhand)	J2

منابع

1. Poznik, G. David; et al. (25 April 2016). "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences". Nature Genetics. 48 (6): 593–599. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. Retrieved 12 June 2016.
2. Y-DNA Haplogroup J, ISOGG, 2015
3. (El-Sibai 2009) reported results from several studies: (Di Giacomo 2003), (Al-Zahery 2003), (Flores 2004), (Cinnioglu 2004), (Capelli 2005), (Goncalves 2005), (Zalloua 2008), (Cadenas 2008)
4. (Cerny 2008): J-12f2(xM267,M172)(45/63)
5. (Shen 2004): Haplogroup J-M304(xM267,M172) in 1/20 Ashkenazi Jews.
6. Zhong et al (2011), Mol Biol Evol January 1, 2011 vol. 28 no. 1 717-727, See Table^{[پیوند مرده]}.
7. (Yunusbaev 2006):Stats are for combined Dagestan ethnic groups see the داغستان article for details. Dargins (91%), آوارهای قفقازی (67%), Chamalins (67%), لزگی‌ها (58%), قوم تبرسرانی (49%), Andis (37%), آشوری‌ها (29%), Bagvalins (21.4%))
8. *(Alshamali 2009): 81% (84/104)
   • (Malouf 2008): 70% (28/40)
   • (Cadenas 2008): 45/62=72.6% J-M267
9. (Cadenas 2008): 42/72=58.3% J-M267
10. (Yunusbaev 2006): Dargwas (91%), آوارهای قفقازی (67%), Chamalins (67%), لزگی‌ها (58%), قوم تبرسرانی (49%), Andis (37%), آشوری‌ها (29%), Bagvalins (21.4%))stats combined Dagestan ethnic groups see داغستان article
11. (Nebel 2001): 21/32
12. 31% is based on Combined Data
    • (Semino 2004): 30%
    • (Arredi 2004): 32%

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Haplogroup J (Y-DNA)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷.

آثار یاد شده

ژورنال‌ها

• Y Chromosome Consortium "YCC" (2002). "A Nomenclature System for the Tree of Human Y-Chromosomal Binary Haplogroups". Genome Research. 12 (2): 339–48. doi:10.1101/gr.217602. PMC 155271. PMID 11827954.
• Abu-Amero, Khaled K; Hellani, Ali; González, Ana M; Larruga, Jose M; Cabrera, Vicente M; Underhill, Peter A (2009). "Saudi Arabian Y-Chromosome diversity and its relationship with nearby regions". BMC Genetics. 10: 59. doi:10.1186/1471-2156-10-59. PMC 2759955. PMID 19772609.
• Alshamali, Farida; Pereira, LuÍsa; Budowle, Bruce; Poloni, Estella S.; Currat, Mathias (2009). "Local Population Structure in Arabian Peninsula Revealed by Y-STR diversity". Human Heredity. 68 (1): 45–54. doi:10.1159/000210448. PMID 19339785.
• Chiaroni, Jacques; King, Roy J; Myres, Natalie M; Henn, Brenna M; Ducourneau, Axel; Mitchell, Michael J; Boetsch, Gilles; Sheikha, Issa; et al. (2009). "The emergence of Y-chromosome haplogroup J1e among Arabic-speaking populations". European Journal of Human Genetics. 18 (3): 348–53. doi:10.1038/ejhg.2009.166. PMC 2987219. PMID 19826455.
• Chiaroni, Jacques; King, Roy J; Myres, Natalie M; Henn, Brenna M; Ducourneau, Axel; Mitchell, Michael J; Boetsch, Gilles; Sheikha, Issa; et al. (2010). "The emergence of Y-chromosome haplogroup J1e among Arabic-speaking populations". European Journal of Human Genetics. 18 (3): 348–53. doi:10.1038/ejhg.2009.166. PMC 2987219. PMID 19826455.
• Cinnioglu, Cengiz; King, Roy; Kivisild, Toomas; Kalfoglu, Ersi; Atasoy, Sevil; Cavalleri, Gianpiero L.; Lillie, Anita S.; Roseman, Charles C.; et al. (2004). "Excavating Y-chromosome haplotype strata in Anatolia". Human Genetics. 114 (2): 127–48. doi:10.1007/s00439-003-1031-4. PMID 14586639.
• Di Giacomo, F.; Luca, F.; Anagnou, N.; Ciavarella, G.; Corbo, R.M.; Cresta, M.; Cucci, F.; Di Stasi, L.; et al. (2003). "Clinal patterns of human Y chromosomal diversity in continental Italy and Greece are dominated by drift and founder effects". Molecular Phylogenetics and Evolution. 28 (3): 387–95. doi:10.1016/S1055-7903(03)00016-2. PMID 12927125.
• Di Giacomo, F.; Luca, F.; Popa, L. O.; Akar, N.; Anagnou, N.; Banyko, J.; Brdicka, R.; Barbujani, G.; et al. (2004). "Y chromosomal haplogroup J as a signature of the post-neolithic colonization of Europe". Human Genetics. 115 (5): 357–71. doi:10.1007/s00439-004-1168-9. PMID 15322918.
• Hammer, Michael F.; Behar, Doron M.; Karafet, Tatiana M.; Mendez, Fernando L.; Hallmark, Brian; Erez, Tamar; Zhivotovsky, Lev A.; Rosset, Saharon; Skorecki, Karl (2009). "Extended Y chromosome haplotypes resolve multiple and unique lineages of the Jewish priesthood". Human Genetics. 126 (5): 707–17. doi:10.1007/s00439-009-0727-5. PMC 2771134. PMID 19669163.
• Jobling, Mark A.; Tyler-Smith, Chris (2000). "New uses for new haplotypes". Trends in Genetics. 16 (8): 356–62. doi:10.1016/S0168-9525(00)02057-6. PMID 10904265.
• Karafet, T. M.; Mendez, F. L.; Meilerman, M. B.; Underhill, P. A.; Zegura, S. L.; Hammer, M. F. (2008). "New binary polymorphisms reshape and increase resolution of the human Y chromosomal haplogroup tree". Genome Research. 18 (5): 830–8. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
• Luca, F.; Di Giacomo, F.; Benincasa, T.; Popa, L.O.; Banyko, J.; Kracmarova, A.; Malaspina, P.; Novelletto, A.; Brdicka, R. (2007). "Y-chromosomal variation in the Czech Republic". American Journal of Physical Anthropology. 132 (1): 132–9. doi:10.1002/ajpa.20500. PMID 17078035.
• Luis, J; Rowold, D; Regueiro, M; Caeiro, B; Cinnioglu, C; Roseman, C; Underhill, P; Cavallisforza, L; Herrera, R (2004). "The Levant versus the Horn of Africa: Evidence for Bidirectional Corridors of Human Migrations". The American Journal of Human Genetics. 74 (3): 532–44. doi:10.1086/382286. PMC 1182266. PMID 14973781.
• Mirabal S, Varljen T, Gayden T, et al. (July 2010). "Human Y-chromosome short tandem repeats: A tale of acculturation and migrations as mechanisms for the diffusion of agriculture in the Balkan Peninsula". American Journal of Physical Anthropology. 142 (3): 380–390. doi:10.1002/ajpa.21235. PMID 20091845.
• Nasidze, I.; Ling, E. Y. S.; Quinque, D.; Dupanloup, I.; Cordaux, R.; Rychkov, S.; Naumova, O.; Zhukova, O.; et al. (2004). "Mitochondrial DNA and Y-Chromosome Variation in the Caucasus". Annals of Human Genetics. 68 (3): 205–21. doi:10.1046/j.1529-8817.2004.00092.x. PMID 15180701.
• Pericić M, Lauc LB, Klarić IM, et al. (October 2005). "High-resolution phylogenetic analysis of southeastern Europe traces major episodes of paternal gene flow among Slavic populations". Mol. Biol. Evol. 22 (10): 1964–75. doi:10.1093/molbev/msi185. PMID 15944443.
• Shen, Peidong; Lavi, Tal; Kivisild, Toomas; Chou, Vivian; Sengun, Deniz; Gefel, Dov; Shpirer, Issac; Woolf, Eilon; et al. (2004). "Reconstruction of patrilineages and matrilineages of Samaritans and other Israeli populations from Y-Chromosome and mitochondrial DNA sequence Variation". Human Mutation. 24 (3): 248–60. doi:10.1002/humu.20077. PMID 15300852.

Thesis and Dissertations

• Varzari, Alexander (2006). Population History of the Dniester-Carpathians: Evidence from Alu Insertion and Y-Chromosome Polymorphisms (PDF) (Thesis). München, University. OCLC 180859661.

بلاگ‌ها

• Dienekes (2009). "Middle Eastern and Sub-Saharan lineages in Indian Muslim populations".

میلینگ لیست‌ها

• Aburto, Alfred A (2006). "Y haplogroup J in Iran". http://archiver.rootsweb.ancestry.com/th/read/GENEALOGY-DNA/2006-06/1151592332. Retrieved 3 January 2013.

پیوند به بیرون

تک‌گروه‌های دی‌ان‌ای کروموزومِ Y انسان (دی‌ان‌ای Y) (برپایهٔ گروه قومی · هاپلوتیپ‌های معروف)
	"آدم کروموزوم Y"
		A00	A0-T[χ ۱]
			A0	A1[χ ۲]
				A1a	A1b
					A1b1		BT
							B	CT
								DE						CF
							D	E		C		F
															F1	F2		F3	GHIJK
																				G	HIJK
																					IJK	H
														IJ	K
									I	J		LT[χ ۳]		K2[χ ۴]
																L	T		K2a[χ ۵]	K2b[χ ۶]	K2c	K2d	K2e[χ ۷]
																			K-M2313		K2b1[χ ۸]	P[χ ۹]
																			NO		S[χ ۱۰]	M[χ ۱۱]		P1	P2
																		N	O			Q	R
Y-DNA by population Y-DNA haplogroups of historic people Footnotes Haplogroup A0-T is also known as A-L1085 (and previously as A0'1'2'3'4). Haplogroup A1 is also known as A1'2'3'4. Haplogroup LT (L298/P326) is also known as Haplogroup K1. Between 2002 and 2008, Haplogroup T-M184 was known as "Haplogroup K2". That name has since been re-assigned to K-M526, the sibling of Haplogroup LT. Haplogroup K2a (M2308) and the new subclade K-M2313 were separated from Haplogroup NO (F549) in 2016. (This followed the publication of: Poznik GD, Xue Y, Mendez FL, et al. (2016). "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences". Nature Genetics. 48 (6): 593–9. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. In the past, other haplogroups, including NO (M214) and K2e had also been identified with the name "K2a". Haplogroup K2b (M1221/P331/PF5911) is also known as Haplogroup MPS. Haplogroup K2e (K-M147) was previously known as "Haplogroup X" and "K2a" (but is a sibling subclade of the present K2a). Haplogroup K2b1 (P397/P399) is also known as Haplogroup MS, but has a broader and more complex internal structure. Haplogroup P (P295) is also klnown as K2b2. Haplogroup S, as of 2017, is also known as K2b1a. (Previously the name Haplogroup S was assigned to K2b1a4.) Haplogroup M, as of 2017, is also known as K2b1b. (Previously the name Haplogroup M was assigned to K2b1d.)