مقایسه اندازه بزرگ‌ترین بیدادگرخزندگان تاریخ با یکدیگر و انسان؛ مساحت هر خانه، یک مترمربع است. به‌ترتیب از چپ به راست: تیرانوسور (سرخ)، تاربوسور (زرد)، آلبرتوسور (سبز)، گورگوسور (آبی)، داسپلتوسور (بنفش)
تمام بیدادگرخزندگان بزرگ بودند و کوچک‌ترین گونه‌های آن‌ها دست‌کم ۱ تن وزن داشتند. همچنین همگی آن‌ها دارای جمجمه‌های بزرگ، دندان‌های چاقومانند و ضخیم، دست‌های کوچک و دو انگشتی و پاهای قوی و بلند بودند. بسیاری از ویژگی‌های این درندگان مانند راه‌رفتن روی دوپا، داشتن استخوان‌های توخالی (به منظور کاهش وزن بدن) و نیز احتمالاً داشتن پر در نیاکان این دایناسورها نیز وجود داشت.
بیدادگرخزندگان شکارچی رأس هرم غذایی در زیستگاه خود بودند و شکارهایشان شامل انواع دایناسورهای گیاه‌خوار بزرگ از جمله اردک‌منقاران، شاخ‌چهرگان و خزنده‌پایان بود. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دست‌کم برخی بیدادگرخزندگان مانند آلبرتوسور و داسپلتوسور به صورت گروهی زندگی و شکار می‌کردند. روش شکار گروهی این دایناسورها احتمالاً به این صورت بوده که جوان‌ترهای گروه که سریع‌تر و چالاک‌تر بودند شکار را تعقیب و خسته می‌کردند و سپس بزرگسالان گروه که از تجربه و قدرت بدنی بیشتری برخوردار بودند شکار را از پا درمی‌آوردند.
