جزئیات مسابقات | |
---|---|
تاریخ برگزاری | ۱۷ ژوئن ۲۰۰۶ – ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۶ |
شمار تیمها | ۴۹[۱] |
ردهبندی نهایی | |
نیوکاسل یونایتد و ۱۰ تیم دیگر (ببینید) | |
آمار مسابقات | |
بازیهای برگزار شده | ۷۶ |
گلهای زده شده | ۳۵۱ (۴٫۶۲ گل بهازای هر بازی) |
جام اینترتوتو ۲۰۰۶ (انگلیسی: 2006 UEFA Intertoto Cup) دوازدهمین دوره مسابقات جام اینترتوتو بود که زیر نظر یوفا و در سال ۲۰۰۶ با شکل جدیدی برگزار شد. ۱۱ تیم به جام یوفا راه یافتند (بهجای سه تیم قهرمان). باشگاه فوتبال نیوکاسل یونایتد به عنوان برنده اصلی معرفی شد.
تیم ۱ | نتیجهنهایی | تیم ۲ | بازی رفت | بازی برگشت |
---|---|---|---|---|
منطقه مدیترانه جنوبی[۲] | ||||
Pobeda | 2–4 | Farul Constanţa | 2–2 | 0–2 |
UE Sant Julià | 0–8 | ماریبور | 0–3 | 0–5 |
اتنیکوس اچنا | ۵–۴ | پارتیزانی تیرانا | 4–2 | 1–2 |
Zrinjski | 4–1 | Marsaxlokk | 3–0 | 1–1 |
منطقه شرقی-مرکزی[۲] | ||||
کیلیکا | 1–8 | دینامو تفلیس | 1–5 | 0–3 |
شاختار قراغندی | 4–6 | پارتیزان مینسک | ۱–۵ | ۳–۱ |
Nitra | 12–2 | Grevenmacher | 6–2 | 6–0 |
MKT Araz Imisli | 1–2 | Tiraspol | 1–0 | 0–2 |
منطقه شمالی[۲] | ||||
کفلاویک | 4–1 | Dungannon Swifts | 4–1 | 0–0 |
Dinaburg | 2–1 | هاونر بولتفلاگ | 1–1 | 1–0 |
تامپره یونایتد | 8–1 | Carmarthen Town | 5–0 | 3–1 |
ناروا ترانس | 1–8 | کالمار | 1–6 | 0–2 |
Vėtra | 0–5 | Shelbourne | 0–1 | 0–4 |
تیم ۱ | نتیجهنهایی | تیم ۲ | بازی رفت | بازی برگشت |
---|---|---|---|---|
منطقه مدیترانه جنوبی[۲] | ||||
شپرن | 3–4 | قیصریهاسپور | 3–3 | 0–1 |
Farul Constanţa | 3–2 | Lokomotiv Plovdiv | 2–1 | 1–1 |
Zeta* | 1–4 | ماریبور | 1–2 | 0–2 |
مکابی پتخ تیکوا | 4–2 | Zrinjski | 1–1 | 3–1 |
اوسیک | 2–2(خ) | اتنیکوس اچنا | ۲–۲ | ۰–۰ |
منطقه شرقی-مرکزی[۲] | ||||
گراسهاپر زوریخ | 4–0 | تپلیس | 2–0 | 2–0 |
Nitra | 2–3 | دنیپرو | 2–1 | 0–2 |
SV Ried | 4–1 | باشگاه فوتبال دینامو تفلیس | 3–1 | 1–0 |
Tiraspol | 4–1 | لخ پوزنان | 1–0 | 3–1 |
مسکو | 3–0 | پارتیزان مینسک | ۲–۰ | ۱–۰ |
منطقه شمالی[۲] | ||||
تامپره یونایتد | 3–5 | کالمار | 1–2 | 2–3 |
OB | 3–1 | Shelbourne | 3–0 | 0–1 |
لیلستروم | 6–3 | کفلاویک | 4–1 | 2–2 |
هیبرنین | 8–0 | Dinaburg | 5–0 | 3–0 |
۱۱ تیم به دور دوم مقدماتی جام یوفا ۰۷–۲۰۰۶ صعود کردند.
تیم ۱ | نتیجهنهایی | تیم ۲ | بازی رفت | بازی برگشت |
---|---|---|---|---|
منطقه مدیترانه جنوبی[۲] | ||||
اوسر* | 4–2 | Farul Constanţa | 4–1 | 0–1 |
لاریسا | 0–2 | قیصریهاسپور | 0–0 | 0–2 |
ویارئال | 2–3 | ماریبور | 1–2 | 1–1 |
مکابی پتخ تیکوا | 3–4 | اتنیکوس اچنا | ۰–۲ | ۳–۲ |
منطقه شرقی-مرکزی[۲] | ||||
گراسهاپر زوریخ | 3–2 | خنت | 2–1 | 1–1 |
المپیک مارسی | (خ)۲–۲ | دنیپرو | 0–0 | 2–2 |
هرتابرلین | 2–0 | مسکو | 0–0^ | 2–0 |
SV Ried | 4–2 | Tiraspol | 3–1 | 1–1 |
منطقه شمالی[۲] | ||||
نیوکاسل یونایتد | 4–1 | لیلستروم | 1–1 | 3–0 |
کالمار | 2–3 | توئنته | 1–0 | 1–3 |
OB | (خ)۲–۲ | هیبرنین | 1–0 | 1–2 |
هشت تیم از یازده تیم از قهرمانان مشترک اینترتوتو با پیروزی در رقابتهای انتخابی خود وارد جام یوفا شدند و به دور اول راه یافتند. نیمی از این هشت تیم از دور اول جان سالم به در بردند و وارد مرحله گروهی شدند. فقط نیوکاسل به دور حذفی صعود کرد و به عنوان برنده اصلی رقابتها معرفی شد. اسکات پارکر کاپیتان نیوکاسل پیش از بازی مقابل آزد آلکمار جام قهرمانی را بالای سر برد.