جبل ایرهود
جبل إیغود | |
 ایرهود۱, مؤسسه اسمیتسونین | |
  location in Morocco | |
| نام دیگر | جبل إیغود |
|---|---|
| موقعیت | غرب مراکش |
| منطقه | مراکش |
| مختصات | ۳۱°۵۱′۱۸″ شمالی ۸°۵۲′۲۱″ غربی / ۳۱٫۸۵۵۰۰°شمالی ۸٫۸۷۲۵۰°غربی |
| تاریخ | |
| دوره‌ها | پارینه‌سنگی |
| مرتبط با | انسان‌های خردمند |
| اطلاعات بیشتر | |
| تاریخ‌های کاوش | ۱۹۹۱ |
جبل ایرهود یا کوه ایرهود (به عربی مراکشی|جبل إیغود)، بربر: ⴰⴷⵔⴰⵔ ⵏ ⵉⵖⵓⴷ) یک سایت یا منطقه باستان‌شناسی در نزدیکی سیدی مختار، حدود ۱۰۰ کیلومتر (۶۰ مایل) در غرب شهر مراکش در مراکش یا مغرب است. اهمیت باستان‌شناسی این مکان به خاطر پیدا شدن سنگواره‌های انسانیان در سال ۱۹۶۰ است. در ابتدا تصور شده‌بود که فسیل‌هایی که در آنجا کشف شده انسان‌های نئاندرتال (حدود ۱۳۰٫۰۰۰ تا ۲۳۰٫۰۰۰ سال پیش) باشند. نمونه‌های یافت‌شده اکنون آنها را به انسان‌های خردمند (نام علمی: Homo sapiens) اختصاص داده و به بیش از ۳۰۰٬۰۰۰ سال پیش مربوط می‌داند. اگر این تاریخ‌گذاری درست باشد؛ آن نمونه‌ها قدیمی‌ترین باقی‌مانده فسیلی شناخته‌شده انسان‌های خردمند است.[۱][۲][۳]
یافته‌ها
[ویرایش]
این سایت از باقی‌مانده‌های یک غار حلّال‌پوشی‌شده است؛ که با ۸ متر (۲۶ فوت) مواد ته‌نشین از دوران پلیستوسن پر شده، و در ارتفاع ۵۶۲ متری (۱۸۴۴ فوت) در سمت شرقیِ رخنمونِ کارستی از سنگ آهک[۴] قرار گرفته‌است.[۵] در سال ۱۹۶۰ هنگامی که این منطقه برای استخراج معدن‌های باریتین آن حفاری می‌شد کشف گردید.[۴] یک معدنچی جمجمه‌ای را در دیواره غار کشف کرد و پس از استخراج آن را به یکی از مهندسان معدن تحویل داد، که او آن را به عنوان یک یادگاری برای مدتی نگه داشت. در نهایت این جمجمه به دانشگاه رباط تحویل داده‌شد. در سال ۱۹۶۱ این دانشگاه یک تور پژوهشی مشترک فرانسوی-مراکشی، به رهبری پژوهشگر فرانسوی (امیل ان‌نوچی Émile Ennouchi) برگزار کرد.[۶] تیم امیل ان‌نوچی بقایای حدود ۳۰ گونه از پستانداران، که برخی از آنها با پلیستوسن میانه مرتبط هستند را در آن سایت شناسایی کرد، اما منشأ چینه‌شناسی آن ناشناخته مانده‌است. حفاری دیگری توسط (ژاک تیکسیر Jacques Tixier) و (راجر د بیل Hermens) در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۹ انجام شد که در آن ۲۲ لایه در غار شناسایی شدند. ۱۳ لایه پایین‌تر حاوی نشانه‌هایی از سکونت انسان از جمله صنعت‌های مرتبط به دوران موستری و وسائل خاص دوره از رخساره‌های لوالوآیی پیدا شد. این ایزار شامل تیغه، سرنیزه، چاقو، زداینده، مته و دیگر ابزارهایی‌که از سنگ چخماق ساخته شده‌اند. این ابزار معمولاً با نئاندرتال‌ها مربوط و در ارتباط هستند.[۴]
تاریخ‌گذاری
[ویرایش]این یافته‌ها در ابتدا به خاطر ابزارهای سنگی پیدا شده با آنها؛ که باور بر این بود که به طور انحصاری با نئاندرتال‌ها در ارتباط باشد، نئاندرتال فرض شدند.[۷][۸] آنها همچنین ویژگی‌های کهنه‌ای که گفته می‌شود نمایندهٔ نئاندرتال‌ها، به جای انسان‌های هوشمند باشند داشتند. ابتدا تصور می‌شد که آنها حدود ۴۰٬۰۰۰ سال پیش می‌زیسته‌اند، اما این نظر با توجه به شواهد مربوط به جانوران؛ که وجود یک دورهٔ پلیستوسن میانه، که در برگیزندهٔ حدود ۱۶۰۰۰۰ سال پیش است، مشکوک به نظر رسید؛ بنابراین، این فسیل‌ها به عنوان نمایندهٔ فرم کهن انسان‌های هوشمند یا شاید یک جمعیت انسان‌های هوشمند که با نئاندرتال‌ها در زادوولد بوده‌اند باز-ارزیابی شدند.[۹] این برداشت با باوری که در مورد باقی‌مانده‌های (در آناتومی-انسان مدرن Anatomically modern human) از یک انسان خردمند ایدالتو؛ که در حدود ۱۹۵۰۰۰ سال پیش تاریخ‌گذاری شده و در آن زمان قدیمی‌ترین شناخته شده‌بود، پیدا شده در اومو کیبیش‌های اتیوپی، و نشان‌دهندهٔ یک منشأ آفریقای شرقی برای انسان در حدود ۲۰۰۰۰۰ سال پیش است، سازگار است.[۱۰]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Zimmer, Carl (7 June 2017). "Oldest Fossils of Homo sapiens Found in Morocco, Altering History of Our Species". New York Times. Retrieved 7 June 2017.
- ↑ Callaway, Ewan (7 June 2017). "Oldest Homo sapiens fossil claim rewrites our species' history". Nature (journal). doi:10.1038/nature.2017.22114. Retrieved 7 June 2017.
- ↑ Oldest Homo sapiens bones ever found shake foundations of the human story The Guardian, 2017-06-07. Quote: "Hublin concedes that scientists have too few fossils to know whether modern humans had spread to the four corners of Africa 300,000 years ago. The speculation is based on what the scientists see as similar features in a 260,000-year-old skull found in Florisbad in South Africa."
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ Shaw, Ian; Jameson, Robert (2008). A Dictionary of Archaeology. John Wiley & Sons. p. 320. ISBN 978-0-470-75196-1.
- ↑ "Le Jbel Irhoud livre peu à peu ses secrets". L'economiste.com. 1 June 2017. Retrieved 7 June 2017.
- ↑ Lewino, Frédéric (7 June 2017). "Découverte exceptionnelle par un Français d'un sapiens de 300 000 ans". Le Point. Retrieved 7 June 2017.
- ↑ Ennouchi, Émile (1962). "Un neandertalien: L'Homme du Jebel Irhoud (Maroc)". Anthropologie (66): 279–299.
- ↑ Ennouchi, Émile (1962). "Un crâne d'Homme ancien au Jebel Irhoud (Maroc)". Comptes Rendus de l’Académie des Sciences (254): 4330–4332.
- ↑ Hublin, Jean-Jacques; Ben-Ncer, Abdelouahed; Bailey, Shara E.; Freidline, Sarah E.; Neubauer, Simon; Skinner, Matthew M.; Bergmann, Inga; Le Cabec, Adeline; Benazzi, Stefano; Harvati, Katerina; Gunz, Philipp (2017). "New fossils from Jebel Irhoud, Morocco and the pan-African origin of Homo sapiens". Nature. 546 (7657): 289–292. doi:10.1038/nature22336. ISSN 0028-0836.
- ↑ Richter, Daniel; Grün, Rainer; Joannes-Boyau, Renaud; Steele, Teresa E.; Amani, Fethi; Rué, Mathieu; Fernandes, Paul; Raynal, Jean-Paul; Geraads, Denis; Ben-Ncer, Abdelouahed; Hublin, Jean-Jacques; McPherron, Shannon P. (2017). "The age of the hominin fossils from Jebel Irhoud, Morocco, and the origins of the Middle Stone Age". Nature. 546 (7657): 293–296. doi:10.1038/nature22335. ISSN 0028-0836.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jebel Irhoud». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژوئن ۲۰۱۷.