جلبک‌های طلایی
جلبک‌های طلایی (به لاتین: Chrysophyta) اصطلاحی است که برای اشاره به ناجورتاژکان خاصی استفاده می‌شود.
می‌توان از آن برای اشاره به موارد زیر استفاده کرد:
- Chrysophyceae (جلبک طلایی)، Bacillariophyceae (دیاتومه) و جلبک زرد-سبز با هم.[۱] به عنوان مثال، پاسچر (۱۹۱۴).[۲]
- Chrysophyceae (جلبک طلایی)[۳] به عنوان مثال، Margulis و همکاران. (۱۹۹۰).[۴]
جلبک‌های طلایی دارای ویژگی‌هایی است که شامل داشتن رنگدانه‌های فتوسنتزی که کلروفیل‌های a و c هستند، همچنین دارای یک کاروتنوئید زردرنگ به نام فوکوگزانتین است که رنگ منحصر به فرد و مشخص آنها را به عهده دارد. آنها همچنین غذا را به عنوان روغن و نه نشاسته ذخیره می‌کنند، سلول‌های آنها سلولز ندارد و اغلب با ترکیبات سیلیکونی آغشته می‌شوند. هر گونه علائم خاص خود را دارد.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Chrysophyta". Archived from the original on September 22, 2008. Retrieved 2009-06-13.
- ↑ Pascher A (1914). "Über Flagellaten und Algen". Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft 32: 136–160.
- ↑ "Introduction to the Chrysophyta". Retrieved 2009-06-13.
- ↑ Margulis, L., J.O. Corliss, M. Melkonian, D.J. Chapman. Handbook of Protoctista. Jones and Bartlett Publishers, Boston, 1990.