کاستوریوم یا جُندُبادَستَر، معربِ گُندِبیدَستَر، مادهای زردرنگ است که از کیسههای مخصوصی در بدن بیدستر آمریکایی (Castor canadensis) و بیدستر اروپایی (Castor fiber) ترشح میشود.
سگ آبی یا بیدستر از این ماده به همراه ادرار برای علامتگذاری قلمرو خود استفاده میکند.[۱][۲] بیدسترِ نر و ماده هر دو یک جفت کیسهٔ جندبادستر و یک جفت غدهٔ مقعدی دارند که در دو حفره زیر پوست بین لگن و پایه دم قرار دارند.[۳] کلمهٔ گُند به معنی بیضه است٬ اما کیسههای گندبیدستر از نظر سلولی ربطی به بیضه ندارند و حتی غدهٔ واقعی (غدد درونریز یا برونریز) هم نیستند، از این رو نام بردن از آنها با عنوان غدهٔ غلفه، غدهٔ جندبادستر یا غدهٔ عطری درست نیست.[۴]
در بعضی از عطرها از جندبادستر به عنوان تنتور استفاده میشود[۵] و نیز گاهی در اوایل قرن بیستم به عنوان افزودنی غذایی از آن استفاده میشد.[۶]
در عطرسازی، اصطلاح کاستوریم یا جندبادستر به عصاره رزینوئید حاصل از تنتور الکلیِ جندبادستر خشکشده گفته میشود.[۷] کیسههای خشکشدهٔ جندبادستر را معمولاً به مدت دو یا چند سال نگه میدارند تا نرم شوند.
در ایالات متحده، سازمان غذا و دارو، عصاره جندبادستر را به عنوان یک افزودنی غذاییبی خطر مجاز دانستهاست.[۸] انجمن تولیدکنندگان طعم و عصاره، عصاره و مایع جندبادستر را از سال ۱۹۶۵ مجاز دانستهاست.[۹] با این حال مصرف آن در صنعت بسیار کم و در حدود سالیانه ۳۰۰ پوند است.[۱۰] در مقایسه مصرف وانیل سالانه بیش از ۲٫۶ میلیون پوند است.[۱۱]
↑International Perfume Museum, Grasse, France, Website: "Archived copy". Archived from the original on 2007-06-24. Retrieved 2006-02-28.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
↑Burdock GA (2007). "Safety assessment of castoreum extract as a food ingredient". International Journal of Toxicology. 26 (1): 51–5. doi:10.1080/10915810601120145. PMID17365147.