جنگ نخست کردها و عراق | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
بخشی از درگیری عراق و کردها | |||||||
| |||||||
طرفهای درگیر | |||||||
حزب دموکرات کردستان عراق |
قبل از ۱۹۶۸: جمهوری عراق سوریه[۲] بعد از ۱۹۶۸: عراق بعثی | ||||||
فرماندهان و رهبران | |||||||
مصطفی بارزانی |
عبدالکریم قاسم (۱۹۵۸–۱۹۶۳) | ||||||
قوا | |||||||
۱۵۰۰۰–۲۰۰۰۰[۱] |
۴۸۰۰۰ سرباز عراقی (۱۹۶۹);[۵] ۶۰۰۰ سرباز سوری.[۲] | ||||||
تلفات و خسارات | |||||||
نامعلوم | ۱۰۰۰۰ سرباز عراقی کشته شدند [۶] | ||||||
مجموع تلفات : ۷۵۰۰۰[۷]–۱۰۵۰۰۰ کشته[۸] |
جنگ نخست کردها و عراق (انگلیسی: First Iraqi–Kurdish War) همچنین شناختهشده با نامهای شورش بارزانی یا شورش ایلول، جنگی بود که در ۱۱ سپتامبر ۱۹۶۱ در میان کردهای عراق به رهبری مصطفی بارزانی با حکومت وقت عراق به رهبری عبدالکریم قاسم بود که تا سال ۱۹۷۰ و ایجاد توافق بین صدام و مصطفی بارزانی بر سر دادن خودمختاری به کردها و ثبت آن در قانون اساسی عراق، به طول انجامید.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
{{cite book}}
: Check date values in: |year=
(help)