جولز امیل پلنچن | |
---|---|
![]() جولز امیل پلنچن | |
زادهٔ | ۲۱ مارس ۱۸۲۳ |
درگذشت | ۱ آوریل ۱۸۸۸ (۶۵ ساله) |
ملیت | فرانسوی |
پیشه | گیاهشناس |
شناختهشده برای | نجات تاکهای انگور از بیماری |
جولز امیل پلنچن (انگلیسی: Jules Émile Planchon)، (زاده ۲۱ مارس ۱۸۲۳ – درگذشته ۱ آوریل ۱۸۸۸) گیاهشناس فرانسوی بود که در شهر گنگ، هرو (Ganges, Hérault) به دنیا آمد.
پس از دریافت دکترای علوم در دانشگاه مونپلیه در سال ۱۸۴۴، مدتی در باغ گیاهشناسی سلطنتی لندن کار کرد و چند سالی در نانسی و گنت معلم بود. در سال ۱۸۵۳ او رئیس بخش علوم گیاهشناسی در دانشگاه مونپلیه شد و تا پایان کار خود در آنجا ماند.
پلنچن در محافل علمی بسیار مورد توجه بود و در طبقهبندی گونهها و جورههای گیاهشناسی کمکهای زیادی کرد. او با انتشار بیش از ۲۰۰۰ نام گیاهشناسی، از جمله کیوی چینی، که بیشتر بهعنوان "کیوی طلایی" شناخته میشود، اعتبار دارد.[۱][۲]
پلنچن به خاطر کارش در نجات تاکستانهای انگور فرانسوی از شته مو، یک آفت میکروسکوپی شبیه شته زرد که گونهای نادر از ایالاتمتحده بود، به یاد میآید. او این کار را با کمک گیاهشناس فرانسوی پیر ماری الکسیس میلارد (Pierre Marie Alexis Millardet) و حشرهشناس آمریکایی چارلز ولنتاین رایلی (Charles Valentine Riley) انجام داد. راه حل شامل معرفی انگور آمریکایی (Vitis riparia و Vitis rupestris) به فرانسه برای اهداف پیوند بود.
باغبان آمریکایی، تیوی مانسون (Thomas Volney Munson)، در شناسایی و تهیه پایه آمریکایی که در برابر شتهمو مقاوم بود و برای شرایط رشد فرانسوی مناسب بود، نقش اساسی داشت.
{{cite web}}
: نگهداری CS1: url-status (link)
{{citation}}
: Invalid |mode=CS1
(help)