جووانی جیرولامو ساکری | |
|---|---|
| زادهٔ | سپتامبر ۱۶۶۷ م. ۱۴ شهریور ۱۰۴۶ ه.ش سان‌رمو، ایتالیا |
| درگذشت | ۲۵ اکتبر ۱۷۳۳م. ۳ آبان ۱۱۱۲ ه.ش میلان، ایتالیا |
| ملیت | ایتالیایی |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | ریاضی‌دان |
جووانی جیرولامو ساکری (به ایتالیایی: Giovanni Girolamo Saccheri) (زادهٔ سپتامبر ۱۶۶۷ م. /۱۴ شهریور ۱۰۴۶ ه.ش در سان‌رمو، ایتالیا؛ درگذشتهٔ ۲۵ اکتبر ۱۷۳۳م. /۳ آبان ۱۱۱۲ ه.ش در میلان، ایتالیا) ریاضی‌دان ایتالیایی بود.
نام کامل او جیرلامو جووانی ساکری بود که به صورت جووانی ساکری نیز نوشته شده‌است.
در بارهٔ زندگی ساکری اطلاعات زیادی در دست‌رس نیست. او از تعلیم و تربیت یسوعی برخوردار شد؛ و در کومو به سلک روحانیان پیوست. در بیست و سه سالگی دورهٔ آموزش خود برای روحانی شدن را تمام کرد و از آن پس تا پایان عمر در دانشگاه به تدریس علم معانی و بیان، فلسفه و الاهیات پرداخت. در سن ۶۶ سالگی در میلان درگذشت.
ساکری هنگام مطالعه منطق به برهان خلف علاقه‌مند شد و سپس در هنگام آشنایی با اصول اقلیدس سعی کرد اصل پنجم اقلیدس را به روش برهان خلف و با استفاده از حالات مختلف دو زاویه در چهار ضلعی‌ای، که توسط غربیان به چهارضلعی ساکری مشهور است، اصل پنجم اقلیدس را در چارچوب هندسه نتاری یا مطلق ثابت کند. تلاش‌های ساکری بعدها در ابداع هندسه‌های نااقلیدسی پی گرفته شد. فعالیت‌های او ظاهراً برگرفته از خواجه نصیرالدین طوسی و عمر خیام است[نیازمند منبع]. به این سبب چهارضلعی خیام، چهارضلعی خیام-ساکری هم نامیده می‌شود.
از ساکری دو اثر باقیمانده‌است.