جیل سوبول | |
---|---|
اطلاعات پسزمینه | |
زاده | ۱۶ ژانویهٔ ۱۹۵۹ (۶۵ سال) دنور، کلرادو، ایالات متحده |
ژانر | پاپ فولک[۱] |
پیشه(ها) | ترانهسرا، نوازنده |
ساز(ها) | آواز، گیتار |
سالهای فعالیت | ۱۹۸۶–تاکنون |
ناشر(ان) | |
همکاریهای مرتبط | اما رابرتز |
وبگاه |
جیل سوبول (/ˈsoʊbjuːl/ SOH-byool؛ متولد ۱۶ ژانویه 1959)[۲] خواننده و ترانهسرای آمریکایی است که بیشتر برای تک آهنگ " من یک دختر را بوسیدم " در سال ۱۹۹۵ و " سوپر مدل " از موسیقی متن فیلم ۱۹۹۵ بیسرنخ شناخته میشود.
در سال ۲۰۰۹، او سالهای کالیفرنیا را منتشر کرد، آلبومی که تماماً از طریق کمکهای مالی طرفداران تأمین میشد و او را به یکی از پیشگامان اولیه تأمین مالی جمعی تبدیل کرد.[۳]
سوبول به عنوان دوجنسه شناخته میشود.[۴]
عنوان | سال | موقعیتهای بالای نمودار | آلبوم | |||
---|---|---|---|---|---|---|
ایالات متحده [۶] |
ترانههای رادیویی [۷] |
بزرگسالان معاصر [۸] |
جدولهای ایآرآیای [۵] | |||
"از حد به حد برای عاشق شدن" | ۱۹۹۰ | -بله. | -بله. | ۱۷ | -بله. | همه چیز در اینجا متفاوت است |
"رنگ زنده" | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | ||
"من یک دختر را بوسیدم" | ۱۹۹۵ | ۶۷ | ۷۴ | -بله. | ۳۶ | جیل سوبول |
"سپر مدل" | -بله. | -بله. | -بله. | ۵۳ | ||
"شخصی خوب در درون" | ۱۹۹۶ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | |
"مرگ" | ۱۹۹۷ | -بله. | -بله. | -بله. | ۷۴ | شهر شاد |
"وقتی کشتی من وارد میشود" | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | ||
"یک از این روزها" | ۲۰۰۰ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | مروارید صورتی |
"پاره روز باران" | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | ||
"پکنیک روح سنگ زده" | ۲۰۰۱ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | من هرگز شنا را یادنگرفتم: جیل سوبول ۱۹۹۰–۲۰۰۰ |
پارک کنام | ۲۰۰۴ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | "وندردوگ" برنده شد |
"سان فرانسیسکو" | ۲۰۰۷ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | سالهای کالیفرنیا |
"جزیرهٔ چیزهای گم شده" | ۲۰۱۸ | -بله. | -بله. | -بله. | -بله. | حسد مرگی |