مدرک جوریس داکتر در آمریکا مدرکی است که دریافت کننده آن را برای ورود به حرفه حقوق آماده میکند (چنانکه دکترای پزشکی یا دکتر پزشکی استیوپاتی در حرفه طب D.D.S یا D.D.M. در حرفه دندانپزشکی میکنند). با این که جیدی تنها مدرک مورد نیاز برای استاد حقوق شدن یا کسب جواز وکالت است (مانند D.O، D.D.S، یا D.M.D.)، این مدرک یک «مدرک پژوهشی» نیست.[۱۷]
مدارک پژوهشی در مطالعه حقوق شامل الالام (LL.M.)، که عموماً پیشنیاز آن داشتن جیدی است،[۱۸] و دکترای حقوق (S.J.D. / J.S.D.), که معمولاً الالام پیشنیاز آن است، میشود.[۱۸] به هر روی کانون وکلای دادگستری آمریکا بیانیهای صادر کرده،[۱۹] و به مدارس حقوق توصیه کرده با جیدی باید برای مقاصد استخدام آموزشی مشابه پیاچدی برخورد شود. نتیجتاً با این که بیشتر استادان حقوق لازم است به منظور کسب درجه دانشیاری اقدام به نگارش و پژوهش دست اول کنند، اکثریت آنها بالاترین مدرک شان جیدی است. پژوهشی در سال ۲۰۱۵ نشان داد روند فزایندهای برای استخدام استادانی که هر دو مدرک جیدی و پیاچدی را دارا هستند، به خصوص در مدارس رتبه بالا وجود دارد.[۲۰]
↑ ۳٫۰۳٫۱National Science Foundation (2006). "Time to Degree of U.S. Research Doctorate Recipients"(PDF). InfoBrief, Science Resource Statistics. NSF. 06–312: 7. Archived from the original(PDF) on 8 March 2016. Retrieved 23 April 2016. Under "Data notes" this article mentions that the J.D. is a professional doctorate.
↑ ۴٫۰۴٫۱San Diego County Bar Association (1969). "Ethics Opinion 1969-5". Archived from the original on 11 April 2003. Retrieved 2008-05-26.. Under "other references" differences between academic and professional doctorates, and contains a statement that the J.D. is a professional doctorate
↑Mwenda, Kenneth Kaoma; Muuka, Gerry Nkombo, eds. (2009). "The academic rank of a J.D.". The Challenge of Change in Africa's Higher Education in the 21st Century. Cambria Press. pp. 87–88 – see esp. Mwenda's comments on pp. 87–88, in the section labeled "The Academic Rank of a JD" and the quoted material from Pappas immediately preceding it.