خط آبی (متروی لس آنجلس) | |
---|---|
اطلاعات کلی | |
نام(های) دیگر | Blue Line (۱۹۹۰–۲۰۱۹) |
وضعیت | فعال |
مالک | Metro (LACMTA) |
شمارۀ خط | ۸۰۱ |
پایانه | ایستگاه داونتون لانگ بیچ ایستگاه متروی مرکزی خیابان هفتم |
شمار ایستگاهها | ۲۲ |
وبگاه | |
عملکرد | |
گونه | قطار سبک شهری |
سیستم | متروی لس آنجلس |
خودروی ریلی | Trains run in 2–3 car consists |
مسافرین روزانه | ۶۳٬۰۰۸ (اکتبر. ۲۰۱۸; متوسط. روزانه)[۱] |
مسافرین | ۲۲٬۳۸۳٬۸۲۸ (۲۰۱۷)[۱] |
تاریخچه | |
گشایش | ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۰ |
فنی | |
طول خط | ۲۲٫۰ مایل (۳۵٫۴ کیلومتر)[۲] |
شمار ریل | ۲ |
ویژگی | Mostly at-grade in private right-of-way, with some street-running, elevated and underground sections. |
اندازه ریل | 4 ft 8 1⁄2 in (۱٬۴۳۵ mm) (ریل استاندارد) |
برق | ۷۵۰ ولت جریان مستقیم سیم بالاسر (سیم بالاسر; فقط تونل)[۳] |
سرعت | ۵۵ mph (۸۹ km/h) |
خط آبی (انگلیسی: Blue Line) یا خط ای (انگلیسی: A Line) یکی از خطوط متروی لس آنجلس است که در سال ۱۹۹۰ تأسیس شدهاست.
این خط که دارای ۲۲ ایستگاه و ۳۵٫۴ کیلومتر طول است از ایستگاه داونتون لانگ بیچ شروع و در ایستگاه متروی مرکزی خیابان هفتم به پایان میرسد.