خطای انسانی به عملی گفته میشود که توسط عامل مد نظر نبوده باشد یا توسط مجموعه ای از قوانین یا ناظر خارجی مورد نظر نیست یا عمل انجام شده خارج از حد قبول سیستم باشد.[۱] خطای انسانی به عنوان عامل اصلی ایجاد سوانح و حوادث شناخته میشود (به عنوان مثال، حادثه جزیره سه مایل)، حمل و نقل هوایی (به خطای خلبان)، اکتشافات فضایی (به عنوان مثال، فضاپیمای شاتل فضایی و … فاجعه شاتل کلمبیا، و پزشکی (خطای پزشکی را ببینید). بهطور کلی پیشگیری از خطای انسانی به عنوان عامل اصلی اطمینان و ایمنی سیستمهای (پیچیده) شناخته میشود. خطای انسانی یکی از دلایل عمده وقوع ریسک است.
به شکل کلی دو دستهبندی اصلی برای ناکامی انسان در انجام عمل را میتوان ریشه خطای انسانی دانست. حالت اول این است که طرح ناقص باشد و با وجود عملکرد صحیح به نتیجه نامطلوب منتج شود یا این که طرح کامل باشد ولی به دلیل عملکرد ناقص منجر به حادثه شود (منجر به لغزش و فراموشی شود).[۲][۳] باید توجه داشت، اگر برنامه ای برای دستیابی به هدف مشخص در بین نباشد نرسیدن به هدف را نمیتوان خطا صرف برشمرد
خطای انسانی و عملکرد دو روی یک سکه اند: مکانیسمهای «خطای انسانی» همان مکانیسمهای «عملکرد انسان» هستند. هرچقدر کیفیت عملکرد انسانی بالاتر باشد، به معنی کاهش میزان خطای انسانی است.[۴][۵]
روشهای زیادی برای طبقهبندی خطای انسانی وجود دارد:[۶][۷]
مطالعه شناختی خطای انسانی یک زمینه تحقیقاتی بسیار فعال است که شامل کارهایی است که مربوط به محدوده حافظه و توجه و همچنین راهکارهای تصمیمگیری انسان میشود. مانند یافتن راه حلهای دم دستی و سایر سوگیریهای شناختی است. چنین استراتژیهایی میتوانند بسیار مفید و غالباً صحیح باشند، اما میتوانند منجر به الگوهای منظم خطا نیز شوند.
سوء تفاهمها حاصل از تحلیل مکالمه انسانی یکی از منابع اصلی ایجاد خطای انسانی است.
در بررسی خطاهای سازمانی یا تأثیر خطای انسانی در عملکرد سازمانی یکی از روشهای اصلی تجزیه و تحلیل سیستمهای پیچیده به زیر شاخههای سادهتر است که به تحلیل درخت نظارت بر ریسک شناخته میشود (MORT)[۱۲][۱۳][۱۴]
برخی از محققان معتقدند که دوگانگی اعمال انسان به عنوان «صحیح» یا «اشتباه» یک توصیف بیش از حد مضر از یک پدیده پیچیدهاست.[۱۵][۱۶] تمرکز بر تغییرپذیری عملکرد انسان و اینکه چگونه اپراتورهای انسانی (و سازمانها) میتوانند این تنوع را مدیریت کنند، ممکن است رویکردی مثمر ثمر باشد. رویکردهای جدیدتر مانند مهندسی تاب آوری، نقشهای مثبتی را که انسان میتواند در سیستمهای پیچیده ایفا کند، برجسته میکند. در مهندسی تاب آوری، موفقیتها (مواردی که درست پیش میروند) و شکستها (مواردی که اشتباه پیش میروند) دارای ارزش یکسان مطالعاتی هستند، یعنی تنوع عملکرد انسان.
{{cite book}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link)