پلستاین ایرویز (عبری: נתיבי אוויר ארץ ישראל, romanized: Netivei Avir Eretz Yisrael, عربی: شرکة الطرق الجویة بفلسطین) یک شرکت هواپیمایی بود که توسط صهیونیست پیناس روتنبرگ در فلسطین تحت قیمومت بریتانیا و در ارتباط با هیستادروت و آژانس یهودی تأسیس شد.[۱][۲] در سال ۱۹۳۷ این خط هوایی توسط وزارت نیروی هوایی دولت بریتانیا مصادره شد.[۳] بین ژوئیه ۱۹۳۷ و اوت ۱۹۴۰، تحت حمایت شرکت بریتانیایی امپریال ایرویز فعالیت میکرد.[۴][۵] در طول این سالها، پلستاین ایرویز هزاران مسافر را جابجا کرد که بهترین سال آن سال ۱۹۳۸ با ۶٫۴۰۰ مسافر بود.[۶]
این شرکت هواپیمایی در ۱۸ دسامبر ۱۹۳۴ به عنوان یک شرکت هوانوردی خصوصی با کمک امپریال ایرویز که خدمه آن خلبانی و سرویس هواپیما را بر عهده داشتند و بررسی مسافران را انجام میدادند، ثبت شد.[۷] در ۱۱ اوت ۱۹۳۷ در حیفا ۳ بار در هفته پروازهای تجاری را به لد آغاز کرد. این خط هوایی برای چندین ماه کار کرد، اما با تشدید تنش با اعراب متوقف شد و خطر برای جابجایی مسافرانی که از تل آویو، مرکز اصلی جمعیت یهودیان، از طریق سرزمین اکثریت عرب از طریق زمین به فرودگاه لد سفر میکردند، بسیار زیاد شد.[۸][۹][۱۰] در سال ۱۹۳۸ شرکت هواپیمایی فلسطین پایگاه اصلی خود را به فرودگاه نوساز تلآویو (در سال ۱۹۴۰ به سد دوم تغییر نام داد) منتقل کرد و عملیات خود را در مسیر تلآویو به حیفا آغاز کرد.[۱۱] از سپتامبر ۱۹۳۸، این مسیر از حیفا به بیروت گسترش یافت.[۱۲]
شرکت هواپیمایی فلسطین در اوت ۱۹۴۰ هنگامی که هواپیماهای آن توسط نیروی هوایی بریتانیا برای استفاده در تلاشهای جنگی به عنوان هواپیماهای حمل و نقل و ارتباطی مصادره شد، فعالیت خود را متوقف کرد.[۱۳]
در ابتدا در ژوئیه ۱۹۳۷، این شرکت هواپیمایی با دو هواپیمای تکموتوره، پنج سرنشینه پرواز کرد. در سال ۱۹۳۸ دو هواپیمای دیگر خریداری شد: یک هواپیمای هشت نفره د هویلند دراگون راپید و یک نسخه هواپیما با ده صندلی از هواپیمای شناور.[۱۴] هواپیماهای بزرگتر برای خدمات رسانی به لارناکا و پروازهای کرایهای در مصر مورد استفاده قرار گرفتند.[۱۵]