خودکشی کرت کوبین

نگاره‌ای از نمای بیرونی منزل کرت کوبین - ۲۰۱۰

واقعهٔ خودکشی کرت کوبین اشاره به‌مرگ رهبر گروه موسیقی نیروانا در حدود ساعت ۸:۴۰ بامداد[۱] دارد‌. در تاریخ ۸ آوریل ۱۹۹۴ (سه روز پس از مرگش) جسد کوبین در گُلخانهٔ بالای گاراژ خانه‌اش در مجاورت دریاچهٔ واشینگتن[۲]، توسط برق‌کاری به نام «گَری اسمیت» که برای نصب تجهیزات ایمنی به منزل کوبین رفته‌بود یافت‌شد.[۳] به‌خاطر این‌که صورت جسد متلاشی شده‌بود پلیس سیاتل پس از انگشت‌نگاری از آن اعلام کرد که جنازه متعلق به کرت کوبین است.[۴] شواهد موجود حکایت از خودکشی به‌وسیلهٔ شات‌گان داشت و با وجود آن‌که در اسناد رسمی علت مرگ کوبین، خودکشی اعلام شد[۵] اما عده‌ای معتقد بودند که او به قتل رسیده و کورتنی لاو در ماجرای مرگ او نقش داشته‌است.[۶]

ابهام در علت مرگ

[ویرایش]

در خون کرت کوبین مقدار دویست بیست و پنج میلی گرم هرویین یافت شد که مشخصا از طریق سرنگ و در دو دست او تزریق شده و جای سوزن نیز قابل رویت بود. از نظر بسیاری، باور این مسئله مشکل بود که کرت مقدار زیادی هرویین مصرف کند بعد لوله شاتگان را در دهان خود بگذارد و سپس شلیک کند. به نظر آنها اگر کرت می‌خواست خودکشی کند می‌توانست به هرویین بسنده کند. ایان هالپرین یکی از نویسندگان کتاب «عشق و مرگ: قتل کرت کوبین» در ۱۰امین سالگرد مرگ کوبین و طی گفتگویی با شبکهٔ سی‌بی‌اس فرضیهٔ خودکشی را مردود شمرد و گفت: میزان هروئینی که در بدن کوبین یافت شده برابر ۳ مرتبه تزریق دوز کُشنده از آن ماده‌است. نوع خط پنج سطر پایانی وصیت‌نامه با هیچ‌کدام از دست‌نوشته‌های کوبین مطابقت ندارد و او در هیچ‌جایی از متن آن وصیت‌نامهٔ کذایی به کلمهٔ «خودکشی» اشاره‌ای نکرده‌است.[۷]

تام گرنت کارآگاه خصوصی که مدتی قبل از مرگ کوبین و برای یافتن او، توسط لاو استخدام شده‌بود در گفتگویی با شبکهٔ اِم‌اِس‌اِن‌بی‌سی گفت که او به کورتنی لاو مشکوک بوده و تصورش بر این بوده که لاو در مورد آن جریان، چیزهایی بیش از آن‌چه ابراز می‌کرده می‌دانسته‌است. در ساعت ۲:۱۵ بامداد بارانی ۷ آوریل ۱۹۹۴ گرنت به‌همراه لاو و یکی از دوستان کوبین برای تجسس به خانهٔ کوبین رفتند. گرنت تمام مراحل جستجو را روی یک نوار کاست ثبت کرد و آن‌ها پس از آن‌که چیزی نیافتند تصمیم به مراجعت گرفتند. در زمان بازگشت لاو از آن‌دو خواست که برگردند و ببینند که آیا شاتگانی که کوبین به‌تازگی خریده‌بود داخل کمد هست یا نه. آن‌ها مجدداً به خانه بازگشتند و هیچ اثری از اسلحه یا کوبین نیافتند. این ماجرا یک‌روز قبل از آن اتفاق افتاد که خبر مرگ کوبین منتشر شود.[۸]

گرنت براین باور بود که میزان هروئینی که در بدن کوبین یافت شد به‌اندازه‌ای بوده که عملاً او را از کشیدن ماشهٔ اسلحه ناتوان می‌کرده و این‌کار توسط شخص دیگری انجام شده‌است.[۹]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Steven Goldsmith, Dan Raley and Jane Hadley (۹ آوریل ۱۹۹۴). "COBAIN'S SUICIDE NOTE ENDED WITH `I LOVE YOU'" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی روزنامهٔ آنلاین Seattle Post-Intelligencer. Retrieved 18 December 2009.[پیوند مرده]
  2. ↑ Sam Leith (۱۰ آوریل ۲۰۰۴). "Kurt Cobain: self-hating icon of the inarticulate generation" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی روزنامهٔ The Daily Telegraph. Retrieved 16 December 2009.
  3. ↑ James Montgomery (۸ آوریل ۲۰۰۹). "Kurt Cobain: The Death Of The Scruffy Noble" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی وی‌اِچ‌وان. Retrieved 16 December 2009.[پیوند مرده]
  4. ↑ Michael Martin (۲۰۰۵)، Kurt Cobain، Capstone press، ص. ص٫۴، شابک ۰-۷۳۶۸-۲۷۰۰-۵
  5. ↑ انگلیسی. «تصویر گواهی فوت صادر شده برای کوبین». وب‌گاه sshep.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ژانویه ۲۰۰۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  6. ↑ "Kurt Cobain Biography" (به انگلیسی). وب‌گاه biography.com. Archived from the original on 17 January 2010. Retrieved 15 December 2009.
  7. ↑ Tatiana Morales (۶ آوریل ۲۰۰۴). "‏Kurt Cobain: Not A Suicide?‎" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی سی‌بی‌اس نیوز. Retrieved 15 December 2009.
  8. ↑ Matt Lauer. "‏More questions in Kurt Cobain death?‎" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی msnbc. Retrieved 15 December 2009.
  9. ↑ "Cashing in on a rock icon: Bigger than Elvis, the lucrative legacy of Kurt Cobain" (به انگلیسی). وب‌گاه رسمی The Independent. ۲۶ اکتبر ۲۰۰۶. Retrieved 18 December 2009.

منابع

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ خودکشی کرت کوبین موجود است.